Η επιγραφή του Δισπηλιού – Ελληνική γραφή 5260 χρόνια προ Χριστού!

Ο προϊστορικός οικισμός του Δισπηλιού βρίσκεται στη θέση Nησί, στη νότια όχθη της λίμνης της Kαστοριάς. Eντοπίστηκε το 1932, όταν η στάθμη της λίμνης κατέβηκε, και στο σημείο που χώριζε το Nησί από την όχθη της λίμνης φάνηκαν υπολείμματα ξύλινων πασσάλων. Oι συστηματικές ανασκαφές (1992 και εξής) αποκαλύπτουν τα λείψανα ενός εκτεταμένου

λιμναίου οικισμού της Νεότερης Νεολιθικής, από τους 

σημαντικότερους και παλαιότερους του είδους στην Eυρώπη. 

Mοναδικές πολιτιστικές πτυχές της κοινότητας του Δισπηλιού αποκαλύπτουν μια ξύλινη πινακίδα με εγχάρακτα γραμμικά στοιχεία. H πινακίδα αυτή χρονολογείται με βεβαιότητα στο 5260 π.Χ. και δεν αποκλείεται να αποτελεί μια πρώιμη μορφή γραπτού λόγου, όπως εικάζεται και για παρόμοια σύμβολα χαραγμένα σε πηλό, που βρίσκονται σε οικισμούς της νότιας Βαλκανικής (πολιτισμός Vinca). 

(ΠΗΓΗ ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΩΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ)

Η επιγραφή του Δισπηλιού 

Στη διάρκεια των ανασκαφών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο Δισπηλιό έχουν ανασυρθεί από τον βυθό χιλιάδες ευρήματα, ανάμεσα στα οποία και ορισμένα μοναδικά δείγματα που φωτίζουν τις δραστηριότητες του νεολιθικού ανθρώπου και του πολιτισμού του. Από τον δεύτερο κιόλας χρόνο της συστηματικής ανασκαφής, το 1993, βρέθηκε στον βυθό της λίμνης μια ξύλινη πινακίδα με σκαλισμένα επάνω της “σήματα”, η οποία χρονολογήθηκε με τη μέθοδο C14 στα 5260 π.Χ. 

Είναι μια πρώτη μορφή γραφής που προηγήθηκε της γραμμικής Α, η οποία επίσης ακόμη δεν έχει αποκωδικοποιηθεί; «Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι εδώ έχουμε μια προσπάθεια επικοινωνίας του νεολιθικού ανθρώπου που ελπίζουμε κάποτε να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε» λέει ο καθηγητής Χουρμουζιάδης, χωρίς να κρύβει τις επιφυλάξεις του, καθώς «για να αποκρυπτογραφήσει κανείς ένα κείμενο πρέπει δίπλα στα “σήματα” ή στα ιδεογράμματα να υπάρχει και κάτι το οποίο να του είναι ήδη γνωστό, όπως συνέβη με τον Σαμπολιόν και τη Ροζέτα, όπου επάνω στην πέτρα ήταν χαραγμένα σε αντιστοιχία τρία κείμενα: το ιερογλυφικό, το ελληνιστικό και το δημοτικό. 

Στην έφυδρη όμως πινακίδα του Δισπηλιού, στην πινακίδα δηλαδή που παρέμεινε στον βυθό της λίμνης 7.500 χρόνια, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα» λέει. Ανάλογα χαράγματα με αυτά της ξύλινης πινακίδας έχουν βρεθεί και σε μικρές κεραμικές πινακίδες που επίσης κρατούν, τουλάχιστον προς το παρόν, καλά φυλαγμένο το μυστικό τους. 

(ΠΗΓΗ Εφημερίδα ΒΗΜΑ)

Στην εικόνα θα δείτε τους καθαρά ελληνικούς χαρακτήρες των γραμμάτων!!

Οι κάτοικοι του Δισπηλιού ζούσαν σε λιμναίες κατοικίες, αλίευαν, κυνηγούσαν και καλλιεργούσαν τη γη (βρέθηκαν απολιθωμένοι σπόροι καλλιεργημένων φυτών).

Στον ίδιο χώρο βρέθηκε και φλογέρα μήκους 12 εκ. που είναι σκαλισμένη στο μηριαίο οστό κάποιου μεγάλου πουλιού, ίσως κάποιου πελεκάνου, το αρχαιότερο μουσικό όργανο στο κόσμο. 

Ο Καλλίμαχος Διογένους βασιζόμενος στη γραμμική Α (περιοδικό Δαυλός τεύχος 147) σε μια προσπάθεια ανάγνωσης της επιγραφής, έδωσε το εξής κείμενο “Στον Κάστορα της Θεσπρωτίας λίμνης της δύσης(ή των δυο λιμνών) τον ήρωα”. 

Συμπέρασμα - οι αυτόχθονες πρόγονοι μας είχαν αναπτύξει πλήρη πολιτισμό 5260 χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού. Τα ευρήματα του Δισπηλιού είναι τα αρχαιότερα οργανωμένης κοινωνίας που οι κάτοικοι της διέθεταν γραπτό κώδικα επικοινωνίας και μπορούσαν να παίξουν μουσική!

ramnousia.com/