δε ξέρω αληθινά πόσα να ήταν.
Μπορεί να ήταν δεκάδες, μπορεί εκατοντάδες, μπορεί και αμέτρητα.Δεν μετριούνται τα όνειρα, ξεπηδούν συνεχώς.
Άλλα κρύβονται, άλλα ξεμυτίζουν απλά και άλλα ξεχειλίζουν με ορμή.
Τα όνειρά τους στάχτη!
Τα όνειρά μας κρύφτηκαν φοβισμένα και γεμάτα αγωνία.
Τα όνειρά μας στάχτη!
Ζωή και θάνατος, μια καθημερινή μάχη.
Όνειρα και απώλειες, μια καθημερινή μάχη.
Η ζωή είναι πιο δυνατή και μας τραβά
πότε μπροστά και πότε πουθενά, πότε τρέχει γρήγορα και πότε πάει βηματιστά.
Μας τραβά από το χέρι και περιμένει μόνο το δικό μας βήμα.
Ας σεβαστούμε τη ζωή μας αληθινά, να αγκαλιάσουμε πιο σφικτά όλα όσα αγαπάμε,
να ξεφοβηθούμε, να απολαύσουμε κάθε όμορφη στιγμή και να εκτιμήσουμε όλα όσα έχουμε.
Το χρωστάμε σε κάποια χαμένα όνειρα.
πηγη enallaktikidrasi.com
μονταζ teo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου