Χιονια πεσανε πολλα
σκεπασαν την ψυχη και την καρδια
ολα γιναν ασπρη καταχνια
δεν θωρεις πια μπροστα
χανεται στα ασπρα η ματια
χαθηκαν πραγματα κι ανθρωποι
κλεισανε οι πορτες ερμητικα
δεν ζητας πια τιποτα
δεν θελεις συζητησεις
οτι σε πληγωσε πολυ
πως να το αντικρισεις
χειμωνας ηταν με χιονια
που λιγο-λιγο λιωνουν
μεσα σε τοση παγωνια
τα ματια μου θαμπωνουν
teo
μονταζ teo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου