Αρμονική συνύπαρξη...
Είχαν δουλειά τότε οι φωτογράφοι...
υπήρχαν και πλανόδιοι με το στρίποδο που το έκοβαν στην πλάτη και είχαν τα καλλιτεχνικά στέκια τους στο Σύνταγμα...στην Πλατεία Κοτζιά... στην Ομόνοια...στα Προπύλαια.
Έτσι η οικογένεια έβαζε τα καλυτερότερά της
και πήγαινε για φωτογράφιση.
Αναμνηστική την έλεγαν και έγραφαν και ημερομηνία.
Με τα χρόνια η άσπρη μαύρη φωτογραφία έπαιρνε ένα κιτρινωπό χρώμα
και έκανε προσπάθεια να παραμένει στην καλύτερη κατάσταση.
Ήταν η κληρονομιά της οικογένειας.
Είχα πολλά χρόνια να ανοίξω το παλιό χαρτοκούτι...δεν είναι εύκολο
γιατί τα χρόνια έχουν περάσει και η συγκίνηση δεν είναι ότι το καλύτερο.
Πήρα την απόφαση μετά από τις ραγδαίες εξελίξεις με την Ναζιστική Αυγή....
Άκουσα το όνομα κάποιου από τα χρόνια της αθωότητας
να είναι στην ομάδα των ανωτάτων δικαστών που χειρίζονται την σοβαρή
αυτή υπόθεση.
Και η φωτογραφία βρέθηκε.....πού να φανταζόμαστε το σήμερα...
Γελαστοί είμαστε....τέσσερεις ...ο ένας δεν ζεί ...
Χαθήκαμε μετά....οι αλλαγές στις γειτονιές βλέπεις....τα χρόνια ...
οι υποχρεώσεις...ο αγώνας για την επιβίωση...
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου