5


Translate

28 Οκτ 2020

ΝΑΙοέλληνα, δικαιούσαι να γιορτάζεις το «ΟΧΙ»;

Η απάντηση είναι «ΟΧΙ»
28η Οκτωβρίου 1940:
Η Ημέρα που η Ελλάδα μετέτρεψε το απόλυτο αρνητικό επίρρημα
σε συνώνυμο τού Ηρωϊσμού.
Η Ημέρα που το «ΟΧΙ» έγινε Συνώνυμο τής Ελλάδας!
Όμως, είναι μέγιστο ιστορικό λάθος
να χρησιμοποιούνται επέτειοι όπως η σημερινή,
προκειμένου να προβαίνουμε σε Εθνική Αυτο-Αγιοποίηση μέσω τής Γενίκευσης.
Η Γενίκευση, λοιπόν, αποτελεί αφελή -έως και ύπουλη- προσέγγιση,
για όσα συνέβησαν στη χώρα μας κατά τη διάρκεια τής Κατοχής.
Αναμφίβολα,
στην πλειοψηφία τους οι Έλληνες αγωνίστηκαν
και έδωσαν και τη ζωή τους για την Πατρίδα,
όμως οφείλουμε να μην ξεχνάμε και τη σκοτεινή πλευρά τού Έθνους μας·
οι δωσίλογοι, οι μαυραγορίτες,
οι ταγματασφαλίτες (γνωστοί και ως «Γερμανοτσολιάδες»),
έπαιξαν τον δικό τους ρόλο
στα δεινά που εβίωσε η Ελλάδα κατά τη διάρκεια τού Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μάλιστα, με τα κέρδη που προσπορίστηκαν αυτοί οι ποταποί προδότες,
έχουμε έως και σήμερα τούς απογόνους τους
να αποτελούν μέλη
τού εγχώριου οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού enfant gâté.
Ιδίως στην παρούσα συγκυρία,
η 28η Οκτωβρίου, η ιστορική επέτειος τού «ΟΧΙ»,
θα πρέπει -περισσότερο από κάθε άλλη φορά-
να αποτελεί αιτία περισυλλογής και βαθέως προβληματισμού.
Διότι,
ναι μεν το «Έπος τού ’40»
φέρεται να συμπυκνώθηκε από τον Ουΐνστον Τσόρτσιλ
στην ανεξίτηλη υμνητική φράση
«(Από τούδε και στο εξής) δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες,
αλά ότι οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.»,
όμως το αιωνίως διχαστικό και διχασμένο «Ελληνικό D N.A
αποτυπώνεται και στο ιστορικό απόφθεγμα
τού -επίσης Βρετανού- λογοτέχνη Σάμιουελ Τζόνσον..:
«Ο Πατριωτισμός είναι το Τελευταίο Καταφύγιο τού Παλιανθρώπου.»
(ρήση που είναι πιο γνωστή με τη μορφή
«Ο Πατριωτισμός είναι το Τελευταίο Καταφύγιο των Απατεώνων.»).
Ως εκ’ τούτων,
οι ελληνικές σημαίες που σήμερα είναι κρεμασμένες σωρηδόν
στα μπαλκόνια όλης τής χώρας,
μού προκαλούν αυτομάτως δυσπιστία
Δυσπιστώ διότι γνωρίζω ποιος είναι ο Νεοέλληνας.
Ο Νεοέλληνας είναι αυτός που έχει οδηγήσει ετούτην εδώ την πατρίδα
στην Ηθική Κρίση και στην Έκπτωση των Αξιών.
Μού προκαλεί απέραντη δυσπιστία ο «νενέκος» Νεοέλληνας
(παρεμπιπτόντως, για όσους-ες δεν το γνωρίζετε,
να πω ότι ο όρος «νενέκος»
έχει προέλθει από τον οπλαρχηγό τού ’21, Δημήτριο Νενέκο,
ο οποίος επρόδωσε την Επανάσταση για τα γρόσια τού Ιμπραήμ)
Πριν μάθω την προέλευση τού συγκεκριμένου μειωτικού προσδιορισμού,
ενόμιζα ότι η λέξη ήταν «ναιναίκος»
και αναφερόταν σε αυτούς που λένε πάντα «ναι»,
που υποκύπτουν, που δεν αντιστέκονται,
που η θρασυδειλία και η ιδιοτέλειά τους
τούς οδηγεί να γίνονται δωσίλογοι, μαυραγορίτες, ταγματασφαλίτες.
Κάλλιστα, θα μπορούσε αυτή η γλωσσική πλάνη μου να ήταν πραγματικότητα·
ο Νεοέλληνας είναι, ΚΑΙ νενέκος, ΚΑΙ ναιναίκος.
Ο Νεοέλληνας είναι ΝΑΙοέλληνας.
Επί δεκαετίες
(για να μην ανατρέξω και στην ντιενεϊκή τεκμηρίωση
που παρέχουν οι παρελθόντες αιώνες και χιλιετίες),
ο Νεοέλληνας λέει «ΝΑΙ» στον Φιλοτομαρισμό,
ο Νεοέλληνας λέει «ΝΑΙ» στον Οπορτουνισμό,
ο Νεοέλληνας λέει «ΝΑΙ» στην Προδοσία,
ο Νεοέλληνας λέει «ΝΑΙ» στη Διαφθορά,
ο Νεοέλληνας λέει «ΝΑΙ» στη Σαπίλα,
ο Νεοέλληνας λέει «ΝΑΙ» στην Εγκληματικότητα.
Ο Νεοέλληνας που λέει «ΝΑΙ» σε όλα,
κρεμάει στο μπαλκόνι μία σημαία για να δηλώσει ότι γιορτάζει το «ΟΧΙ».
Θα ήταν κωμικό αν δεν ήταν τραγικό.
Ο ΝΑΙοέλληνας, ο παραδοσιακά (ακρο)δεξιός,
διατυμπανίζει ότι γιορτάζει σήμερα χωρίς να ξέρει τι ακριβώς γιορτάζει.
Ο τσαρλατάνος πολίτης που λέγεται «ΝΑΙοέλληνας»,
παραμένει φανατικά (ακρο)δεξιός
και συνάμα γιορτάζει την επέτειο τής Άρνησης στα Δεινά τού Φασισμού.
Αν το καλοσκεφτούμε, είναι σχιζοφρενικό·
μιλάμε κυριολεκτικώς για ψυχασθενική ανακολουθία
Έγραφα -σε ανύποπτο χρόνο, στις 30 Μαΐου- σε άρθρο με τίτλο
«Ο αδιανόητα παράδοξος λόγος που ο κόσμος στρέφεται στην Ακροδεξιά»:
«Σκεφτόμενος τις αιτίες
που οδηγούν στην ακροδεξιά στροφή σημαντικού αριθμού Ευρωπαίων πολιτών,
συνειδητοποίησα το εξής ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ:
“Ο κόσμος καταφεύγει στην Ακροδεξιά,
για να τον γλυτώσει από την Ακροδεξιά.”».
Διόλου τυχαία,
το «ΟΧΙ» τού 1940 το εξεστόμισε ο δικτάτορας Μεταξάς,
καταδικάζοντας -επί τής ουσίας, και τηρουμένων των αναλογιών-
την ιδεολογία που κι ο ίδιος εξέφραζε.
Τι σημαίνει όμως το «ΟΧΙ»;
Το «ΟΧΙ» σημαίνει την Αγάπη προς την Πατρίδα,
όποια κι αν είναι η πατρίδα,
το «ΟΧΙ» σημαίνει την Αγάπη προς το Έθνος,
όποιο κι αν είναι το έθνος,
το «ΟΧΙ» σημαίνει την Αγάπη στον Άνθρωπο,
όποιος κι αν είναι ο άνθρωπος.
Το «ΟΧΙ» τής 28ης Οκτωβρίου είναι Πολυ-Πολιτισμικό,
είναι Παγκόσμιο, είναι Πανανθρώπινο.
Το «ΟΧΙ» τής 28ης Οκτωβρίου
δεν είναι -όπως θέλει να νομίζει ο ΝΑΙοέλληνας-
μία δήλωση Εθνικισμού και Κλειστοφοβίας,
ούτε η ευκαιρία για να εκφράζουν με θλιβερά γελοίο τρόπο κάποιοι πολίτες
το προσωπικό τους «Ό,τι θυμάμαι χαίρομαι»·
βλέπω σε αρκετά μπαλκόνια
να είναι απλωμένη -δίπλα στην Ελληνική Σημαία- και η σημαία τού Βυζαντίου,
και μένω ενεός μπροστά στο εύρος τής Βλακείας.
Προσέξτε αντίφαση στην οποία υποπίπτει ο ΝΑΙοέλληνας:
Σε μία ημέρα που αποτελεί «Σύμβολο κατά τού Ιμπεριαλισμού»
(πόσω μάλλον, όταν μιλάμε για τον Ναζισμό,
ο οποίος υπήρξε η πιο βάρβαρη μορφή επεκτατισμού),
ο ανιστόρητος μπούφος και σκερβελές ΝΑΙοέλληνας
σηκώνει ένα λάβαρο που κάθε άλλο παρά αρμόζει στην 28η Οκτωβρίου.
Αγνοεί -ή παραβλέπει για ιδιοτελείς λόγους- ο ΝΑΙοέλληνας,
ότι το Βυζάντιο ήταν γνωστό και με την ονομασία «Imperium» (Αυτοκρατορία)
και ότι από την προαναφερθείσα λατινική λέξη προήλθε ο «Ιμπεριαλισμός».
Κατόπιν τούτων,
είναι αδιαμφισβήτητος ο αχταρμάς
που επικρατεί στην -πενιχρότατης γνώσης και αναλυτικότητας- γκλάβα τού ΝΑΙοέλληνα.
Ο ΝΑΙοέλληνας που έχει συναινέσει και συνεργήσει σε καταλυτικό βαθμό
ώστε η θυσία των Ηρώων Ελλήνων τού ’40 να μοιάζει ότι πήγε στράφι,
ο ΝΑΙοέλληνας που βιάζει κατά συρροήν
το «Υπ’ Αριθμόν Ένα» Εθνικό Χαρακτηριστικό
(δηλαδή, την Ελληνική Γλώσσα),
νομίζει ότι κρεμώντας στο μπαλκόνι μία σημαία
αθωώνεται για τη δωσιλογική, μαυραγορίτικη και ταγματασφαλίτικη καθημερινότητά του.
Από εμένα είναι «ΟΧΙ».
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
πηγη zougla.gr
 μονταζ teo  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου