Παιδγιάαα να βγειτε μαζι της σε διαδηλώσεις υπερ Ερντογάν... και κατά της 'επεκτατικης πολιτικής της Ελλαδας' 
Τετοια προπαγανδα υπερ του Ερντογαν ουτε ο γραμματεας του
Τετοια προπαγανδα υπερ του Ερντογαν ουτε ο γραμματεας του
''Tα ευρηματα αυτά έρχονται να...
επιβεβαιωσουν μια σειρά παρατηρησεων ..Πρωτον οτι το θεοκρατικο σιϊτικο μοντελο του Ιράν δεν αποτελεί πόλο έλξης για τους λαούς της βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, παρά τις άοκνες προσπάθειες του προέδρου Αχμαντινεζάντ να παίξει διαμεσολαβητικό ρόλο στο παλαιστινιακό ζήτημα.
Η στήριξη δε της Τεχεράνης στο καθεστώς Άσαντ στη Συρία, την απομονώνει ακόμη περισσότερο (όπως άλλωστε συμβαίνει και με τη λιβανέζικη σιϊτική Χεζμπολάχ, σύμμαχο της Τεχεράνης, που δεν έχει καταδικάσει την αιματηρή καταστολή της Δαμασκού) από τους Άραβες γείτονές της.
Δεύτερον, συνέπεια του πρώτου: τα ισλαμιστικά κινήματα που αναδεικνύονται νικητές από τις κάλπες στρέφονται για έμπνευση στο μετριοπαθές κυβερνητικό, σουνιτικό Ισλάμ της Άγκυρας και όχι στη σιϊτική εκδοχή διακυβέρνησης της Τεχεράνης. Η τελευταία εκλαμβάνεται ως απειλή για την περιοχή, την οποία επιθυμεί να ηγεμονεύσει μέσω της Συρίας και της επιρροής της σε Χεζμπολάχ (κυρίως) και την παλαιστινιακή Χαμάς. Τρίτον: η Τουρκία αντιλαμβάνεται τη «λεωφόρο» που ανοίγεται μπροστά της. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ερντογάν περιόδευσε το Σεπτέμβριο σε Τυνησία, Αίγυπτο και Λιβύη, όπου έγινε δεκτός με ενθουσιασμό.''
Σπύρος Σούρλας
μονταζ teo
επιβεβαιωσουν μια σειρά παρατηρησεων ..Πρωτον οτι το θεοκρατικο σιϊτικο μοντελο του Ιράν δεν αποτελεί πόλο έλξης για τους λαούς της βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, παρά τις άοκνες προσπάθειες του προέδρου Αχμαντινεζάντ να παίξει διαμεσολαβητικό ρόλο στο παλαιστινιακό ζήτημα.
Η στήριξη δε της Τεχεράνης στο καθεστώς Άσαντ στη Συρία, την απομονώνει ακόμη περισσότερο (όπως άλλωστε συμβαίνει και με τη λιβανέζικη σιϊτική Χεζμπολάχ, σύμμαχο της Τεχεράνης, που δεν έχει καταδικάσει την αιματηρή καταστολή της Δαμασκού) από τους Άραβες γείτονές της.
Δεύτερον, συνέπεια του πρώτου: τα ισλαμιστικά κινήματα που αναδεικνύονται νικητές από τις κάλπες στρέφονται για έμπνευση στο μετριοπαθές κυβερνητικό, σουνιτικό Ισλάμ της Άγκυρας και όχι στη σιϊτική εκδοχή διακυβέρνησης της Τεχεράνης. Η τελευταία εκλαμβάνεται ως απειλή για την περιοχή, την οποία επιθυμεί να ηγεμονεύσει μέσω της Συρίας και της επιρροής της σε Χεζμπολάχ (κυρίως) και την παλαιστινιακή Χαμάς. Τρίτον: η Τουρκία αντιλαμβάνεται τη «λεωφόρο» που ανοίγεται μπροστά της. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ερντογάν περιόδευσε το Σεπτέμβριο σε Τυνησία, Αίγυπτο και Λιβύη, όπου έγινε δεκτός με ενθουσιασμό.''
Σπύρος Σούρλας
μονταζ teo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου