Μπ. Μπρεχτ «Το αβοήθητο παιδί»

Στις 10 Φλεβάρη 1898 γεννήθηκε ο κομμουνιστής Γερμανός ποιητής Μπέρτολτ Μπρεχτ.  Με αφορμή αυτή την επέτειο παρουσιάζουμε σε διαδοχικές αναρτήσεις τρεις από τις «Ιστορίες του κ. Κόυνερ. Η διαλεκτική σαν τρόπος σκέψης» οι οποίες ουσιαστικά είναι οι απαντήσεις του Μπ. Μπρεχτ σε διαχρονικά επίκαιρα θέματα
του καθημερινού βίου.   «Το αβοήθητο παιδί».
Ο κ. Κόυνερ, επινοημένο πρόσωπο, που όμως ο τρόπος που συνειδητοποιεί τα πράγματα είναι του Μπρεχτ, είναι και αυτός ένας διανοητής ικανός να συζητήσει για τη διαλεκτική και τον υλισμό. Οι ερωτήσεις του, συχνά προκλητικές, συντελούν ώστε να κάνουν συνειδητά ορισμένα πράγματα.
Οι απόψεις του κ. Κόυνερ διαπνέονται από τη διαλεκτική, το εργαλείο για να ανακαλύπτουμε την αλήθεια πίσω από τις επιφάσεις.

Επιμέλεια Ηρακλής Κακαβάνης

***

Ο Μπρεχτ κλαρενιτίστας στο βαριετέ του Βάλεντιν, στο Μόναχο, με τον θιασάρχη Καρλ Βάλεντιν (μπροστά) και την Λιζλ Κάρλαστατ (αριστερά)

Το αβοήθητο παιδί

O κ. Κ. μιλούσε για την κακή συνήθεια των ανθρώπων να καταπίνουν σιωπηρά την αδικία που τους κάνουν κι αφηγήθηκε τούτη την ιστορία:
Κάποιος περαστικός είδε ένα παιδί να κλαίει και το ρώτησε τι το βασάνιζε. Να, είχα δύο γρόσια για να πάω στον κινηματογράφο μα ήρθε ένα αγόρι κι άρπαξε το ένα απ’ το χέρι μου, αποκρίθηκε το παιδί κι έδειξε ένα άλλο αγόρι πού στεκόταν λίγο πιο πέρα. Καλά, και δε φώναξες βοήθεια; ρώτησε ο άνθρωπος. Πώς, φώναξα, είπε το παιδί κι άρχισε τώρα να κλαίει λίγο πιο δυνατά. Και δε σ’ άκουσε κανένας; ξαναρώτησε τώρα o άνθρωπος και χάιδεψε στοργικά το παιδί. Όχι, αποκρίθηκε εκείνο κλαίγοντας μ’ αναφιλητά.  Δεν μπορείς να φωνάξεις πιο δυνατά; ρώτησε o άνθρωπος. Όχι, αποκρίθηκε το παιδί που βλέποντας τον άνθρωπο να χαμογελάει είχε αρχίσει πάλι να ελπίζει. Τότε δώσε μου και τ’ άλλο, είπε ο άνθρωπος^.  πήρε και το τελευταίο γρόσι από το χέρι του παιδιού και συνέχισε ξένοιαστος το δρόμο του.
Μετάφραση Πέτρου Μάρκαρη (εκδόσεις «Θεμέλιο»).
atexnos.gr