ΟΤΑΝ ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Όταν μιλώ για σένα και για μένα,
για την αγάπη που άνοιξε τα πέταλα της  δειλά
στους  μυστικούς  κήπους  της καρδιάς μου
βλέπω  το φως του φεγγαριού

να απλώνει την  ασημένια  βεντάλια του ,

πάνω από τα  σκοτεινά ερέβη
της  νύχτας     

χαρίζοντας  μου    την επιθυμία

να θέλω να πετάξω  και πάλι ψηλά.
και ας είναι τα πόδια μου γερά δεμένα με το  χώμα.

Όταν μιλώ για σένα και για μένα, 

για την αγάπη που πρόβαλε θριαμβευτικά
σαν την Πανσέληνο στο μέσο των άστρων
ακούω  τις  γοργόνες να τραγουδούν  τρυφερά

στις βαθυγάλαζες  σπηλιές του Αιγαίου
και  το  τραγούδι  των δελφινιών γλυκά
να συνοδεύει   την άρπα της καρδιάς μου,
κι ας είμαι ένας ναυαγός στην μέση του ωκεανού.

Όταν μιλώ για σένα και για μένα
για την αγάπη που ωρίμασε  

ευλαβικά ,σαν τον λωτό κάτω 

από τις χρυσαφιές  του ήλιου αντένες 

ονειρεύομαι   χιλιάδες     περιστέρια να ξυπνούν

στα σκιερά φαράγγια και τις ρεματιές του κόσμου

αγγελιοφόρους   να  τα στείλω

στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα

για όλα αυτά  που νιώθω  βαθιά  μέσα μου για σένα…

Βάσω  Μπρατάκη    

http://mpleveloudo.

μονταζ eimailefteros.