να μη λείψει τίποτα στην οικογένεια τους
– όσοι δεν έχουν οικογένεια εργάζονται με την ελπίδα να οικοδομήσουν ένα μέλλον για αυτούς και τους ανθρώπους που θα μπουν στη ζωή τους. Τα γερόντια κλείνουν την τηλεόραση και βγαίνουν στο μπαλκόνι να πιουν το καφεδάκι τους, χαζεύοντας τη γιαγιά να σκαλίζει τις γλάστρες της. Δεν είναι ανάμνηση. Ούτε προσδοκία. Δεν είναι παραίτηση, ούτε ελπίδα. Δεν είναι ευσεβής πόθος, ούτε ουτοπία. Είναι η πραγματικότητα. Είναι η ζωή που συνεχίζεται. Είναι οι δρόμοι που τραβάει ο καθένας, παράλληλα με τους προσωπικούς του αγώνες. Γιατί τα πιτσιρίκια θα κάνουν την επανάσταση τους με τα όνειρα, τα γέλια και τις φωνές. Οι έφηβοι θα προσπαθήσουν να αλλάξουν τον κόσμο με την ανατρεπτική τους τέχνη. Οι ενήλικες θα βγάλουν τα ρούχα της δουλειάς και θα κατέβουν στους δρόμους να φωνάξουν και να χτυπηθούν με τα σκυλιά του κράτους. Τα γερόντια θα καταθέσουν τη σοφία και τις εμπειρίες τους για να εμψυχώσουν όλους τους υπόλοιπους. Και η ζωή συνεχίζεται. Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα. Κάθε ανάσα και μια επανάσταση. Κάθε γκολ, κάθε φιλί, κάθε χαμόγελο, κάθε κουβέντα, κάθε αγκαλιά, μια μικρή επανάσταση. Δεν μιλάω για πολιτική. Ούτε πιστεύω σε θεούς. Ακουμπάω όμως πάνω σου. Και θέλω να κάνεις το ίδιο. Να μην απελπιστείς. Να μην παραδοθείς. Να μην αναλωθείς. Να συνεχίσεις να ζεις και να μην ξεχνάς να κάνεις την επανάσταση σου. Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα. Να μιλάς μα και να ακούς. Να χαμογελάς. Να φοβάσαι, αλλά να βάζεις τα στήθια σου μπροστά. Να μοιράζεσαι τα πάντα. Να αποτελείς παράδειγμα. Να διδάσκεις. Να προστατεύεις. Και θα έρθει η στιγμή που όλα θα αλλάξουν. Αν δεν τους χαριστούμε, θα ζήσουμε. Δεν είναι ευσεβής πόθος, ούτε ουτοπία. Είναι η πραγματικότητα.
Είναι η ζωή που συνεχίζεται.
πηγη viewz.gr
μονταζ teo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου