Θέμα 24ώρων η αποφασιστική απάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού στον Τούρκο
Πρόεδρο Ερντογάν για την καταπάτηση του ελληνικού υποθαλάσσιου εδάφους. Ο
Τούρκος Πρόεδρος στη δύση της πολιτικής του καριέρας αρνείται να
αποδεχτεί την αποτυχία του ανεδαφικού δόγματός του. Την ανάδυση μίας
Ισλαμικής Τουρκικής παγκόσμιας κυριαρχίας.
Μπροστά στις ύαινες που τον περιβάλλουν μάχεται σε Λιβύη, Συρία, Αρμενία για να αποφύγει το τέλος, για να διατηρήσει το κράτος του 1923, μάταια.
Δυστυχώς για τον ίδιο ουδείς θέλει μία Τουρκία πάλι στην αυλή της Βιέννης και πολύ περισσότερο ελεγκτή της Μεσογείου, της μέσης της Γης. Όσο το συνειδητοποιεί αυτό προχωρεί σε κινήσεις απελπισίας όπως η μετατροπή της Αγίας Σοφίας, της κοιτίδας του χριστιανισμού και ελληνισμού σε τζαμί. Τα αποτελέσματα των κινήσεών του είναι αντιστρόφως ανάλογα των επιδιώξεών του και διολισθαίνει σε εθνικισμό για να καλύψει μαζί με άλλους ομολόγους του την αποτυχία των πολιτικών του και κυρίως της Αφεντικίνας τους.
Το δεδομένο είναι ότι μέχρι την 2α Αυγούστου 2020 ο Τούρκος Πρόεδρος θα τρυπήσει το ελληνικό υπέδαφος. Αν δεν το πράξει το αφήγημά του καταρρέει μπροστά στο λαό του. Για τους ίδιους λόγους που επενέβη η Τουρκία στην Κύπρο το 1974 για να αποφύγει την περικύκλωση από Νότο, για τους ίδιους είναι υποχρεωμένος ο Ερντογάν να τρυπήσει ενάντια στο διεθνές δίκαιο και να διαρρήξει την ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου.
Το μεγάλο ερώτημα πια δεν είναι τι θα κάνει ο Ερντογάν αλλά τι θα κάνει ο Μητσοτάκης. Ο Ερντογάν στο πρόσφατο παρελθόν έδειξε στην Οικουμένη τι συμβαίνει όταν ρώσικα μαχητικά διαπέρασαν τον εθνικό εναέριο χώρο της Τουρκίας. Το ζητούμενο είναι αν ο Μητσοτάκης θα βυθίσει το Reis ή θα "ποιήσει τη νήσσαν". Η σημερινή έκκλησή του σε Συμμάχους μόνο ως γραφική μπορεί να χαρακτηριστεί καθόσον Σύμμαχος είναι και η Τουρκία, Σύμμαχος είναι και η Βασίλισσα Ελισάβετ η οποία χτίζει στρατηγική σχέση με την Τουρκία λόγω Brexit, Σύμμαχος είναι και ο Ντόναλντ Τραμπ που καθημερινά απαξιώνεται από τα ελληνικά και ελληνόφωνα Μέσα Ενημέρωσης, χωρίς καμία δήλωση στήριξης κρατικού αξιωματούχου όλο το διάστημα διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Όσο για τα περί ευρωπαϊκού εδάφους και άλλες μπούρδες ελπίζουμε να κατάλαβε το τελευταίο τετραήμερο έστω και πολύ αργά ποιος κυβερνάει τον κόσμο για το καλό του και το καλό της Ελλάδας.
Για τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ.Παναγιωτόπουλο που αίφνης θυμήθηκε τη στρατηγική σχέση ΗΠΑ-Ελλάδας και συνομίλησε με τον ομόλογό του, τα λόγια είναι περιττά. Ίσως ο απερχόμενος πρέσβης των ΗΠΑ κ.Πάιατ που είναι άγνωστο αν θα αφήσει πίσω την Ελλάδα τελικά στην κατάσταση της Ουκρανίας, να είναι το καλύτερο αποκούμπι του, όπως έχει φανεί εξάλλου. Ακόμα και σήμερα λίγες ημέρες πριν από την καταιγίδα αρνείται να ανακοινώσει δημόσια ένα ουσιαστικό αμυντικό μέτρο ενίσχυσης που θα στείλει ισχυρό μήνυμα. Τελετές, φωτογραφήσεις, λόγια παχιά με επιλεκτική ενημέρωση, δωρεές και επισκέψεις σε επιχειρηματίες αμφιβόλου διαμετρήματος δείχνουν ότι το κύριο έργο του είναι πανομοιότυπο με αυτό των προκατόχων του.
Στον πόλεμο νικάει όποιος έχει την πρωτοβουλία και δεν μένει να δούμε αν η Ελλάδα διαμορφώσει τις εξελίξεις ή απλά τις παρακολουθήσει σπασμωδικά, περιοριζόμενη στο χώρο και το χρόνο του κάθε επιβουλέα της. Αν ο κ.Ερντογάν θέλει νέες κατακτήσεις και η Ελλάδα μπορεί να επιζητά τις χαμένες πατρίδες της δικαιωματικά, στην Ανατολική Θράκη, την Κωνσταντινούπολη, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο, πέρα από λειτουργίες σε ξωκλήσια και σχολές. Πάντα τηρώντας την αναλογικότητα που προβλέπει ο ΟΗΕ και οι διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει η χώρα, ώστε να μην βρεθεί τελικά υπόλογη.
Καθώς ο East-Med χαράσσεται και κατασκευάζεται η Ελλάδα θα κληθεί να υπερασπιστεί τα κεκτημένα της όπως δεν έπραξε ποτέ επί δεκαετίες. Μπορεί να μένει να δούμε πώς θα αντιμετωπίσει το σύγχρονο πόλεμο που δεν διεξήγαγε ποτέ, τον πόλεμο των UAVs, των δορυφόρων, των εγκληματικών ομάδων, της προπαγάνδας και άλλων πολλών αλλά ως Έλληνες έχουμε την παγκόσμια πρωτιά της ηρωϊκής αντίδρασης που δημιουργεί εκπλήξεις σε κάθε αντίπαλο που μετατρέπει την προσωρινή νίκη του σε ιστορική ήττα.
Ο Ιωαννίδης έδωσε την Κύπρο, ο Τσίπρας τη Μακεδονία, με τον Μητσοτάκη θα τριτώσει το κακό άραγε, τώρα που τα λεφτά δεν υπάρχουν για τη σάπια νομενκλατούρα της Μεταπολίτευσης και την παγκόσμια οργάνωση της διακίνησης; ΟΧΙ πάντως με τις ένδοξες ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ως εργαλείο Μαντάμ "Ο" και θυσία αδικοχαμένα ελληνικά νιάτα όπως εκείνα της προδοσίας της Κύπρου.
Ίσως τελικά η καλύτερη λύση είναι ο Ερντογάν και ο στόλος του να τραβήξουν προς Λιβύη και να μας αφήσουν ήσυχους να αναμένουμε το νέο Μνημόνιο Μητσοτάκη αν δεν δραπετεύσει με άλλο τρόπο, τελικά...
Μπροστά στις ύαινες που τον περιβάλλουν μάχεται σε Λιβύη, Συρία, Αρμενία για να αποφύγει το τέλος, για να διατηρήσει το κράτος του 1923, μάταια.
Δυστυχώς για τον ίδιο ουδείς θέλει μία Τουρκία πάλι στην αυλή της Βιέννης και πολύ περισσότερο ελεγκτή της Μεσογείου, της μέσης της Γης. Όσο το συνειδητοποιεί αυτό προχωρεί σε κινήσεις απελπισίας όπως η μετατροπή της Αγίας Σοφίας, της κοιτίδας του χριστιανισμού και ελληνισμού σε τζαμί. Τα αποτελέσματα των κινήσεών του είναι αντιστρόφως ανάλογα των επιδιώξεών του και διολισθαίνει σε εθνικισμό για να καλύψει μαζί με άλλους ομολόγους του την αποτυχία των πολιτικών του και κυρίως της Αφεντικίνας τους.
Το δεδομένο είναι ότι μέχρι την 2α Αυγούστου 2020 ο Τούρκος Πρόεδρος θα τρυπήσει το ελληνικό υπέδαφος. Αν δεν το πράξει το αφήγημά του καταρρέει μπροστά στο λαό του. Για τους ίδιους λόγους που επενέβη η Τουρκία στην Κύπρο το 1974 για να αποφύγει την περικύκλωση από Νότο, για τους ίδιους είναι υποχρεωμένος ο Ερντογάν να τρυπήσει ενάντια στο διεθνές δίκαιο και να διαρρήξει την ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου.
Το μεγάλο ερώτημα πια δεν είναι τι θα κάνει ο Ερντογάν αλλά τι θα κάνει ο Μητσοτάκης. Ο Ερντογάν στο πρόσφατο παρελθόν έδειξε στην Οικουμένη τι συμβαίνει όταν ρώσικα μαχητικά διαπέρασαν τον εθνικό εναέριο χώρο της Τουρκίας. Το ζητούμενο είναι αν ο Μητσοτάκης θα βυθίσει το Reis ή θα "ποιήσει τη νήσσαν". Η σημερινή έκκλησή του σε Συμμάχους μόνο ως γραφική μπορεί να χαρακτηριστεί καθόσον Σύμμαχος είναι και η Τουρκία, Σύμμαχος είναι και η Βασίλισσα Ελισάβετ η οποία χτίζει στρατηγική σχέση με την Τουρκία λόγω Brexit, Σύμμαχος είναι και ο Ντόναλντ Τραμπ που καθημερινά απαξιώνεται από τα ελληνικά και ελληνόφωνα Μέσα Ενημέρωσης, χωρίς καμία δήλωση στήριξης κρατικού αξιωματούχου όλο το διάστημα διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Όσο για τα περί ευρωπαϊκού εδάφους και άλλες μπούρδες ελπίζουμε να κατάλαβε το τελευταίο τετραήμερο έστω και πολύ αργά ποιος κυβερνάει τον κόσμο για το καλό του και το καλό της Ελλάδας.
Για τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ.Παναγιωτόπουλο που αίφνης θυμήθηκε τη στρατηγική σχέση ΗΠΑ-Ελλάδας και συνομίλησε με τον ομόλογό του, τα λόγια είναι περιττά. Ίσως ο απερχόμενος πρέσβης των ΗΠΑ κ.Πάιατ που είναι άγνωστο αν θα αφήσει πίσω την Ελλάδα τελικά στην κατάσταση της Ουκρανίας, να είναι το καλύτερο αποκούμπι του, όπως έχει φανεί εξάλλου. Ακόμα και σήμερα λίγες ημέρες πριν από την καταιγίδα αρνείται να ανακοινώσει δημόσια ένα ουσιαστικό αμυντικό μέτρο ενίσχυσης που θα στείλει ισχυρό μήνυμα. Τελετές, φωτογραφήσεις, λόγια παχιά με επιλεκτική ενημέρωση, δωρεές και επισκέψεις σε επιχειρηματίες αμφιβόλου διαμετρήματος δείχνουν ότι το κύριο έργο του είναι πανομοιότυπο με αυτό των προκατόχων του.
Στον πόλεμο νικάει όποιος έχει την πρωτοβουλία και δεν μένει να δούμε αν η Ελλάδα διαμορφώσει τις εξελίξεις ή απλά τις παρακολουθήσει σπασμωδικά, περιοριζόμενη στο χώρο και το χρόνο του κάθε επιβουλέα της. Αν ο κ.Ερντογάν θέλει νέες κατακτήσεις και η Ελλάδα μπορεί να επιζητά τις χαμένες πατρίδες της δικαιωματικά, στην Ανατολική Θράκη, την Κωνσταντινούπολη, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο, πέρα από λειτουργίες σε ξωκλήσια και σχολές. Πάντα τηρώντας την αναλογικότητα που προβλέπει ο ΟΗΕ και οι διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει η χώρα, ώστε να μην βρεθεί τελικά υπόλογη.
Καθώς ο East-Med χαράσσεται και κατασκευάζεται η Ελλάδα θα κληθεί να υπερασπιστεί τα κεκτημένα της όπως δεν έπραξε ποτέ επί δεκαετίες. Μπορεί να μένει να δούμε πώς θα αντιμετωπίσει το σύγχρονο πόλεμο που δεν διεξήγαγε ποτέ, τον πόλεμο των UAVs, των δορυφόρων, των εγκληματικών ομάδων, της προπαγάνδας και άλλων πολλών αλλά ως Έλληνες έχουμε την παγκόσμια πρωτιά της ηρωϊκής αντίδρασης που δημιουργεί εκπλήξεις σε κάθε αντίπαλο που μετατρέπει την προσωρινή νίκη του σε ιστορική ήττα.
Ο Ιωαννίδης έδωσε την Κύπρο, ο Τσίπρας τη Μακεδονία, με τον Μητσοτάκη θα τριτώσει το κακό άραγε, τώρα που τα λεφτά δεν υπάρχουν για τη σάπια νομενκλατούρα της Μεταπολίτευσης και την παγκόσμια οργάνωση της διακίνησης; ΟΧΙ πάντως με τις ένδοξες ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ως εργαλείο Μαντάμ "Ο" και θυσία αδικοχαμένα ελληνικά νιάτα όπως εκείνα της προδοσίας της Κύπρου.
Ίσως τελικά η καλύτερη λύση είναι ο Ερντογάν και ο στόλος του να τραβήξουν προς Λιβύη και να μας αφήσουν ήσυχους να αναμένουμε το νέο Μνημόνιο Μητσοτάκη αν δεν δραπετεύσει με άλλο τρόπο, τελικά...
Της Λέττας Καλαμαρά
πηγη ksipnistere
μονταζ teo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου