Τον πίκραινε όμως που δεν τον συμπαθούσαν και σε επιστολή του στον Ι. Μεταξά (19.12.1921) γράφει:
«Ἀπαίσιοι πραγματικῶς εἶναι οἱ ἐδῶ Ἕλληνες, ἐκτὸς ἐλαχίστων. Ἐπικρατεῖ Βενιζελισμὸς ὀγκώδης καὶ κατὰ τὴν 15ην Δεκεμβρίου εἶχον κλείσει σχεδὸν ὅλα τὰ καταστήματα. Θὰ ἤξιζε πράγματι νὰ παραδώσωμεν τὴν Σμύρνην εἰς τὸν Κεμὰλ διὰ νὰ τοὺς πετσοκόψῃ ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀχρείους, οἱ ὁποῖοι φέρονται οὕτω κατόπιν τοῦ φοβεροῦ αἵματος ὅπερ ἐχύσαμεν ἐδῶ. Αἵματος τῆς Παλαιᾶς Ἑλλάδος δέ, διότι ὅλα τὰ παιδιὰ τῶν ὁπωσδήποτε καλυτέρων οἰκογενειῶν τῶν ἐνταύθα ὑπηρετοῦν εἰς τὴν Σμύρνην καὶ τὰ μετόπισθεν, ἀλλοίμονον δὲ ἂν ἓν οἱονδήποτε τμῆμα εὑρεθῇ σχηματισμένον μόνον ἀπὸ Μικρασιάτας καὶ ἐνώπιον τοῦ ἐχθροῦ».
"Χύσαμε αίμα"... σε Α΄ Πληθυντικό μιλά ο πρίγκηψ που το μόνο αίμα που μπορεί να έχυσε βέβαια θα ήταν στο ξύρισμα...
Από δω και πέρα δεν έχει πλάκα: προήχθη σε αντιστράτηγο και ανέλαβε τη διοίκηση του Β΄ Σώματος Στρατού. Τή στιγμή που εκδηλώνόταν η αντεπίθεση του Κέμάλ μετακίνησε το Σώμα του πίσω (στα σίγουρα ο Πρίγκηψ...) από το Γ΄ Σώμα, αφήνοντας τελείως ακάλυπτο το Α΄ Σώμα, που έπαθε πανωλεθρία. Κατόπιν τούτου ο Ανδρέας αντικαταστάθηκε από τον αντιστράτηγο Τρικούπη. Ήταν όμως πολύ αργά.
Βούιξε ο τόπος τότε πως τη βραδιά της αντεπίθεσης του Κεμάλ ο πρίγκηψ ηταν άφαντος, συνέχισε να μορφώνεται πάνω στις σύγχρονες τάσεις της Γαλλικής σχολής χορού.
Γυρνώντας στην Ελλάδα πέρασε Στρατοδικείο που τον έκρινε ένοχο παμψηφεί, αναγνωρίζοντάς του όμως ελαφρυντικά λόγω... απειρίας(!!!) Απίστευτο; του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό ″της τελείας απειρίας περί την διοίκησιν ανωτέρων μονάδων”και τον καταδίκασε στην ποινή της ισόβιας υπερορίας και της διαγραφής από το μητρώο των αξιωματικών.(!) Αυτοί που ανέθεσαν σε αυτον τον τυπο την διοίκηση των χιλιάδων φουκαράδων που άφησαν τα κόκκαλά τους στον Σαγγάριο;
Αμέσως μετά την καταδίκη του, μεταφέρθηκε στο Φάληρο και αναχώρησε με το βρετανικό αντιτορπιλλικό ”Καλυψώ”. Το πλοίο σταμάτησε στην Κέρκυρα για να παραλάβει την οικογένειά του και μετά κατευθύνθηκε προς την Ιταλία. Τελικά, ο πρίγκιπας εγκαταστάθηκε σε προάστιο του Παρισιού, υπό την προστασία των Άγγλων.
Αυτόν τον ... ένδοξο πρόγονο τιμήσαμε εχτές, γι αυτόν καμάρωνε ο Κάρολος και χειροκροτούσε η πολιτική ηγεσία μας!
Σταθερά Μάνος Κατράκης: " Δούλοι ήσασταν πάντα μωρέ..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου