Η Μυγδαλια. Γεωργιος Δροσινης

Η ΜΥΓΔΑΛΙΑ
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά

    με τα χεράκια της
κι εγέμισ’ από άνθη η πλάτη, η αγκαλιά,
     και τα μαλλάκια της.
Αχ! χιονισμένη σαν την είδα την τρελλή
     γλυκά τη φίλησα,
της τίναξα τα άνθη απ’ την κεφαλή
     κι έτσι της μίλησα:
Τρελλή, να φέρης στα μαλλιά σου τη
χιονιά
     τι τόσο βιάζεσαι;
Μόνη της θε ναρθή η βαρυχειμωνιά,
     δεν το στοχάζεσαι;
Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά
     τα παιγνιδάκια σου,
κοντή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά
     και τα γυαλάκια σου! 

     Γεώργιος Δροσίνης

     μονταζ teo