Ετρωγε επί έναν χρόνο ληγμένα τρόφιμα και ιδού τι έμαθε

Ο πρόεδρος εταιρείας βιολογικών προϊόντων Σκοτ Νας… επέζησε για να διηγηθεί τις εντυπώσεις του – Οι ημερομηνίες λήξης δεν αφορούν τόσο την ασφάλεια αλλά το πότε πιστεύει ο κατασκευαστής ότι θα πάψουν να έχουν την καλύτερη γεύση και όψη

Ενας άνθρωπος έκανε επί έναν χρόνο αυτό που πολλοί φοβούνται να κάνουν: έτρωγε ληγμένα τρόφιμα. Πρόκειται για τον ιδρυτή και πρόεδρο της εταιρείας βιολογικών προϊόντων Mom’s Organic Market Σκοτ Νας, ο οποίος μεταξύ άλλων κατανάλωσε γιαούρτι που είχε λήξει μήνες νωρίτερα και τορτίγιας έναν χρόνο μετά την ημερομηνία λήξης τους – και επέζησε για να διηγηθεί τις εντυπώσεις του.

«Εφαγα κρέμα γάλακτος 10 εβδομάδες μετά την ημερομηνία λήξης της και κρέας καμιά φορά ως και έναν μήνα αφότου είχε λήξει. Δεν βρωμούσε. Το ξέπλυνα και ήταν μια χαρά» είπε ο Νας στην «Washington Post». Ολα αυτά τα έφαγε ως μέρος ενός πειράματος με στόχο να δοκιμάσει τα όρια των τροφίμων μετά την ημερομηνία λήξης τους.

Οπως διαπίστωσε, οι ημερομηνίες λήξης πάνω στα προϊόντα δεν έχουν και πολλά να κάνουν με την ασφαλή κατανάλωσή τους αλλά με το πότε πιστεύει ο κατασκευαστής τους ότι θα πάψουν να έχουν την καλύτερη γεύση και όψη. Ορισμένα τρόφιμα όπως αλλαντικά, μη παστεριωμένο γάλα και τυρί και έτοιμα φαγητά όπως πατατοσαλάτα που δεν χρειάζεται ζέσταμα για να φαγωθεί πρέπει να πεταχτούν όταν λήξουν για λόγους ασφαλείας.

Ομως αν προσθέσουμε όλα τα κεσεδάκια γιαούρτια που πετάμε μόλις έληξαν, ενώ δεν θα υπήρχε πρόβλημα να τα καταναλώσουμε, σε παγκόσμιο επίπεδο δημιουργείται ένας τεράστιος όγκος τροφίμων που καταλήγουν ασκόπως στα σκουπίδια.

Σύμφωνα με έρευνα της Food Law and Policy Clinic της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, του Center for a Livable Future του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς και του αμερικανικού Εθνικού Συνδέσμου Καταναλωτών, το 84% των καταναλωτών πετούν τουλάχιστον καμιά φορά τρόφιμα επειδή έχουν λήξει ενώ ο ένας στους τρεις (37%) πετά πάντα ή πολύ συχνά ό,τι είναι ληγμένο. Τα τρόφιμα αυτά που καταλήγουν στις χωματερές παράγουν διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο – αμφότερα αέρια του θερμοκηπίου, το δεύτερο 28 ως 36 φορές πιο αποτελεσματικό από το πρώτο στο να παγιδεύει την θερμότητα στην ατμόσφαιρα της Γης. Στα σκουπίδια δεν καταλήγουν μόνο τα τρόφιμα αλλά και όλοι οι πόροι που διοχετεύτηκαν στην παραγωγή, στη συσκευασία και στη μεταφορά τους.

Ολοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ έως τους παρασκευαστές τροφίμων, συμφωνούν σε ένα πράγμα: απαιτείται μεγαλύτερη σαφήνεια στις ημερομηνίες λήξης που βρίσκονται στις συσκευασίες των προϊόντων. Το 2017, συμφωνήθηκε να χρησιμοποιούνται δύο διατυπώσεις: «συνιστώμενη ημερομηνία λήξης» (best if used by) και «ημερομηνία λήξης» (use by) – η πρώτη σημαίνει ότι το προϊόν μπορεί να έχει χάσει κάτι από τη γεύση του αλλά είναι ασφαλές να καταναλωθεί και μετά την αναφερόμενη ημερομηνία, ενώ η δεύτερη αφορά προϊόντα που αλλοιώνονται εύκολα και πρέπει να πεταχτούν μετά την ημερομηνία λήξης τους.

Στις ΗΠΑ δεν υπάρχει ομοσπονδιακή νομοθεσία που να απαιτεί την αναγραφή ημερομηνίας λήξης στα τρόφιμα εκτός από τα παρασκευάσματα για βρέφη, όπως σκόνη γάλακτος. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της μελέτης του Χάρβαρντ, για να έχουν αποτέλεσμα οι προσπάθειες περιορισμού της σπατάλης τροφίμων απαιτείται ομοσπονδιακή παρέμβαση.

Αλλοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να αντικατασταθούν οι σημερινές ετικέτες με την ημερομηνία λήξης με άλλες που θα φέρουν την ημερομηνία παραγωγής. Ο Νας, που πραγματοποίησε το ετήσιο πείραμα, πιστεύει ότι ορισμένα προϊόντα που δεν αλλοιώνονται εύκολα δεν πρέπει να φέρουν καμία ημερομηνία.

πηγη tovima.gr