Η ώρα της κάλπης: Στα χέρια των πολιτών το τέλος του λαϊκισμού, αριστερού και δεξιού

Ο ελληνικός λαός μπορεί να δώσει ένα τέλος στον λαϊκισμό, την αθλιότητα, το ψέμα. Ο Αλέξης Τσίπρας θα πάρει το μήνυμα. Θα κάνει το ίδιο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης; 

H προεκλογική περίοδος τέλειωσε, τα κόμματα και οι αρχηγοί κάνουν τον απολογισμό τους, οι κάλπες άνοιξαν, ο κυρίαρχος λαός
έχει τον πρώτο λόγο και πλέον τα πάντα στρέφονται στην επόμενη ημέρα. Στο πώς θα κυβερνηθεί η χώρα, πιθανότατα από τη Νέα Δημοκρατία, στο ποια αντιπολίτευση θα επιλέξει –πιθανότατα- ο ΣΥΡΙΖΑ, πώς θα αντιδράσει το Κίνημα Αλλαγής σε μια νέα πραγματικότητα που θα διαμορφωθεί εφόσον δεν πετύχει τους στόχους της, ή και αν τους πετύχει.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει φυσικά τι θα συμβεί με τα υπόλοιπα μικρά κόμματα, όπως η Χρυσή Αυγή που πλέον δείχνει να μην έχει διείσδυση στην κοινωνία όπως παλιά. Επίσης στο ΚΚΕ που παραμένοντας προσκολλημένο στο παρελθόν δείχνει το πιο γηρασμένο κόμμα. Αλλά και στα νέα κόμματα που έρχονται να αντικαταστήσουν άλλα. Στο Μέρα 25 του Γιάνη Βαρουφάκη που έρχεται να πάρει τη θέση της αριστεράς πέραν του ΣΥΡΙΖΑ με τη… δήθεν υπεύθυνη ανυπακοή, και στην Ελληνική Λύση που αντικαθιστά ό,τι ψεκασμένο είχε να επιδείξει η πέραν της Νέας Δημοκρατίας δεξιά.

Μπορεί αυτές οι ημέρες μέχρι τις εκλογές να ήταν άτονες, άχρωμες και βουβές, όμως,η κάλπη σήμερα θα βγάλει μια νέα εποχή για τη χώρα. Αν θα είναι καλύτερη ή χειρότερη κανείς δεν το γνωρίζει, διαμορφώνονται όμως συνθήκες που μπορούν να ανατρέψουν μια περίοδο η οποία ξεκίνησε επί της ουσίας από το 2009 και πολύ περισσότερο από το 2012 και την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ.

Τέλος εποχής

Φυσικά έρχεται να σημάνει και το τέλος εποχής της κυβερνώσας αριστεράς η οποία επί δεκαετίες προσπάθησε να ανέλθει στην εξουσία και να επιβάλει μια πραγματική λαϊκή δημοκρατία με αρχές, αξίες και προοδευτικά προγράμματα που θεωρητικά πάντα δεν είχαν να κάνουν τίποτε με τα λεγόμενο «αστικά» κόμματα.

Η αριστερά που έχασε τη μεγάλη ευκαιρία που της δόθηκε από το λαό να παραμείνει για χρόνια στην εξουσία και να αλλάξει πραγματικά το παλιό πολιτικό σύστημα και κατεστημένο.

Βασικός υπαίτιος της αποτυχίας της αριστεράς να κάνει πραγματικότητα τα όνειρα και τις ελπίδες των πολιτών είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Προτίμησε να κοροϊδέψει τον ελληνικό λαό, να κάνει εντελώς διαφορετικά από αυτά που πρέσβευε, να γίνει το καλύτερο παιδί των δανειστών, να χαίρεται που δέχεται τα συγχαρητήρια του Σόιμπλε, να εξοργίσει τον κόσμο με την απίστευτη αλαζονεία του, την έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης, την έλλειψη κοινωνικής παιδείας. Και κυρίως την αδυναμία του να καταλάβει τι ακριβώς ήθελε ο κόσμος. Μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια έκανε την αριστερά ένα κεντροδεξιό (κι όχι κεντροαριστερό) κακέκτυπο που οι ψηφοφόροι του το έβλεπαν κι αναρωτιόταν «γιατί να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ κι όχι ΝΔ ή ΚΙΝΑΛ αφού είναι το ίδιο;»

Μετέτρεψε τον κινηματικό ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα του κατεστημένου που δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει «δουλίτσες» με επιχειρηματίες, να τρώει στα κότερα της διαπλοκής, να κλείνει συμφωνίες προς όφελος των «κολλητών» ακόμη και την τελευταία στιγμή (όπως έγινε με την ΕΡΤ και τον ΠΑΟΚ).

Ένα κόμμα που δικαιολογούσε με φυσικότητα τη συνεργασία με τους ακροδεξιούς λαϊκιστές Ανεξάρτητους Ελληνες και που με μετέτρεψε τη χυδαιότητα σε εργαλείο δουλειάς και σε καθημερινότητα. Που έκανε τον Πολάκη ρυθμιστή της ζωής μας αλλά και παράδειγμα προς αποφυγή.

Κι ένα κόμμα που είχε και θα συνεχίσει να έχει αρχηγό έναν επίσης ακραίο λαϊκιστή που η χυδαιότητα, το ψέμα, η φαυλότητα ήταν η άμυνά του για να επιβιώσει. Κι αυτό επειδή δεν είχε τα πλεονεκτήματα και τα ταλέντα εκείνα που θα τον καθιστούσαν μεγάλο ηγέτη και αριστερή προσωπικότητα διεθνούς κύρους. «Δεν έφταιγεν αυτός, τόσος ήτανε…» έγραψε ο ποιητής, και ο Αλέξης Τσίπρας τον επιβεβαίωσε μέχρι κεραίας.

Τις τελευταίες ημέρες ζήσαμε και είδαμε το πραγματικό πρόσωπο του Τσίπρα που προσπαθούσε να κρυφτεί στο ασφαλές καταφύγιο του Μαξίμου.

Ανεπαρκής

Η συνέντευξη στον Σκάι και οι απαντήσεις για το Μάτι έδειξαν ότι ήταν και ανεπαρκής στη διαχείριση κρίσεων, αλλά και ανίκανος να αντιληφθεί το μέγεθος της τραγωδίας.

Τα γέλια όταν περιέγραφε την υπόθεση με τους νεκρούς πιλότους μας στην Ισπανία ήταν το επιστέγασμα της αποκάλυψης του χαρακτήρα του. Ο κ. Τσίπρας ήταν αυτός πάντα, όμως, η πίεση των εκλογών και της επερχόμενης ήττας τον εξώθησε σε λάθη που πλέον επισφράγισαν και τη στρατηγική ήττα του.

Δεν ξέρουμε αν θα μπορέσει να επανέλθει ποτέ στην εποχή που ο κόσμος πίστευε σ’ αυτόν, που τον έβλεπε και μαζευόταν γύρω του. Στην εποχή που οι νέοι τον πίστεψαν όσο λίγους, που χόρευαν στις πλατείες και φώναζαν στα στέκια των Αγανακτισμένων.

Ο Τσίπρας της Γένοβας, ο Τσίπρας της καρότσας των αγροτών, ο Τσίπρας των κινημάτων, της πλατείας ή της Καισαριανής που βάζει λουλούδια στο μνημείο «πέθανε» από τη στιγμή που έβγαλε το κυνικό πρόσωπο που είχε πάντα μέσα του.

Το μεγαλύτερο λάθος και η χειρότερη παρακαταθήκη για τον Αλέξη Τσίπρα ήταν ασφαλώς ότι «μπόλιασε» σε ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού το μίσος για τον αντίπαλο. Ακόμη και η επαναφορά του συνθήματος «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», ακόμη και οι αναφορές όπως «ο γιος του αποστάτη», ακόμη και η προσβλητική συμπεριφορά στην Κοσιώνη γιατί έτυχε να είναι νύφη του δολοφονημένου από τους τρομοκράτες Παύλου Μπακογιάννη, ακόμη και η δημιουργία μιας κουλτούρας ανοχής της βίας των μπαχαλάκηδων και του Ρουβίκωνα που πλέον καίει και εφημερίδες, όλα είναι έργο Τσίπρα.

Η χώρα είχε και έχει ανάγκη από αλλαγή σελίδας, από μια… κανονική κανονικότητα όπου ο ένας δεν θα μισεί τον άλλον, που ο αντίπαλος δεν θα είναι θανάσιμος εχθρός και που η πολιτική αντιπαράθεση δεν θα χωρίζει το λαό στα παλιά πράσινα και μπλε καφενεία.

Η Ελλάδα έχει ανάγκη από ηρεμία, νηφαλιότητα, καταλαγή των παθών. Κυρίως έχει ανάγκη από την προσπάθεια όλων να απομονωθούν οι ακραίοι, οι αδίστακτοι, οι ημιμαθείς και οι εκδικητικοί που θα θελήσουν να ξαναδιχάσουν την ελληνική κοινωνία.

Η χώρα έχει ανάγκη από σοβαρότητα που θα αντιπαλέψει τους φαύλους και λαϊκιστές τους οποίους έχει και η Νέα Δημοκρατία… Και σε μεγάλες δόσεις.

Ο κ. Τσίπρας έχει την ευκαιρία να κάνει την αυτοκριτική του αφού θα έχει το χρόνο να ξεκουραστεί.

Τι θα κάνει ο Κυριάκος

Όμως, το μεγάλο βάρος το έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αν επιτρέψει στη ΝΔ να ξαναθυμίσει πραγματικά τι σημαίνει Δεξιά, θα έχει χάσει το παιχνίδι από την πρώτη στιγμή.

Και θα έχει κι αυτός την τύχη όλων εκείνων που πρόδωσαν τις ελπίδες του κόσμου που εν έτει 2019 θέλει μια χώρα σύγχρονη, ευρωπαϊκή κι ένα κράτος κοινωνικό, φιλικό στους πολίτες.

Τα πρώτα σημάδια είναι διφορούμενα, άλλωστε, πριν από την κάλπη κανείς δε θέλει να κάνει το λάθος. Όμως, οι γκρίζες ζώνες στο οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ, το «ξεσάλωμα» ορισμένων με την ασφάλεια που μπορεί να οδηγήσεις σε αστυνομοκρατούμενες πόλεις, η αλαζονεία στελεχών που έχουν ήδη ράψει κοστούμια και περιμένουν να κάνουν επέλαση στην εξουσία, δεν είναι καλοί οιωνοί.

Μόνον ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ορισμένοι νουνεχείς και σοβαροί νεοδημοκράτες μπορούν να «σβήσουν» εν τη γενέσει τους τα φαινόμενα λαϊκισμού, τις ακρότητες άσχετων κι επικίνδυνων και κάποιες άθλιες συμπεριφορές που θα γίνουν χειρότερες αν κρατούν στα χέρια τους την εξουσία.

Ο ελληνικός λαός δεν θέλει να γλιτώσει από τους Πολάκηδες, τους Καρανίκες, τους Πετσίτηδες και να πέσει στους «άριστους» που θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς κάνοντας χειρότερα.

Ο λαϊκισμός πρέπει να νικηθεί και αυτές οι εκλογές είναι μια καλή ευκαιρία για να γίνει αυτό.

Καιρός γαρ εγγύς….

πηγη in.gr

μονταζ teo