Εν Αθήναις...ορε πού πάμεεεε....ΡΕ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΕΓΙΝΕ Η ΒΟΥΛΗ....!!!

Είναι να μην θυμηθείς τον Βασίλη Αυλωνίτη στις μέρες αυτές που ζούμε ή καλύτερα που προσπαθούμε να επιβιώσουμε;
Έλεγε σε μια ταινία του....ορε πού πάμε...με τις αξέχαστες μούτες του....
Στο πουθενά μας πάνε κυρ Βασίλη....
Έτσι τον φωνάζαμε πιτσιρικάδες όταν τον βλέπαμε στην γειτονιά....και εκείνος
πάντα ανοιχτοχέρης έδινε στον μεγαλύτερο χαρτζιλίκι για να μας πάει όλους
στον ψιλικατζή και να μας αγοράσει τσάρλεστον καραμέλες....βόλους....γκαζάκια....
Ναι έτσι ήταν....απλός...ψυχούλα....
Τον θυμάμαι ειδικά όταν έχουμε μαύρα μαντάτα....
Δηλαδή πολύ συχνά....
Περπατώντας βρέθηκα σε ένα μπακάλικο στην Πλάκα....υπάρχουν ακόμα....
Έχουν και βοηθό και πηγαίνουν στους παλιούς Πλακιώτες ηλικιωμένους δηλαδή
τα τρόφιμα στο σπίτι....
Λιγοστεύουν όμως και αυτοί με τα χρόνια και φυσικά και η δουλειά του μπακάλη...
Κάτι πουλάνε σε τουρίστες αλλά λίγα πράγματα....
Έμαθα για το τεφτέρι....και φυσικά υπάρχει .....
Άρχισε το ενδιαφέρον ειδικά από ξένους για κάποια παλιά σπίτια που οι κληρονόμοι πουλάνε....
Μεσολαβούν γραφεία...είναι περίπλοκη υπόθεση....διατηρητέα κ.λ.π.
Οι ζωγραφιές στους τοίχους και κάποια ηλίθια συνθήματα θα σου χαλάσουν την διάθεση.
Βγαίνοντας από την Πλάκα προσγειώνεσαι στην πραγματική Αθήνα....
Της εγκατάλειψης....της εξαθλίωσης....άστεγοι παντού...λουκέτα...
ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ....ΕΚΠΟΙΗΣΗ.
Κοιτάζεις το κτίριο της Βουλής και δεν αργείς να βρείς αυτόν που φταίει
με πρώτο τον εαυτό σου.

Πίσω στα παλιά

 μονταζ teo