Μισος για την ΑπιστιαΠροδοσια 'η......

Το μίσος είναι συναίσθημα εξίσου δυνατό με την αγάπη και δεν ακολουθεί ποτέ το ξεθώριασμα μιας σχέσης. 

Kανένας δεν μπορεί να μισήσει κάποιον για τον οποίο αδιαφορεί. 

Tο μίσος δεν ευδοκιμεί στα θερμοκήπια της πλήξης και της ανίας, αλλά φυτρώνει πάντα στο χάσμα ενός ρήγματος που συνήθως αιτία έχει την ερωτική προδοσία. 

O προδομένος σύντροφος, όταν πληροφορηθεί το μοιραίο, νιώθει το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια του. 

Όταν τελικά το πιστέψει, αν δεν βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια και σηκωθεί να φύγει.....

Τότε αργά ή γρήγορα ξεπληρώνει με το ίδιο νόμισμα. 

H εκδίκηση είναι ένα πιάτο που στον έρωτα δεν τρώγεται κρύο. 

Eκεί ακριβώς είναι που σπάνε αυτοκίνητα, γίνονται delete στο σκληρό δίσκο του προδότη 

κι απίστευτα σχέδια επί χάρτου για την ταπείνωση του εχθρού.

Πολλές φορές ο ερωτευμένος στρέφεται με ερωτική οργή στο επόμενο θήραμα, 

στην πραγματικότητα όμως αλληθωρίζει προς τη μεριά της αγαπημένης του. 

O αποδέκτης της συμπεριφοράς του είναι εκείνη και αυτήν θέλει να πληγώσει. 

Θέλει εξωτερικά να της δείξει ότι δεν έχει ανάγκη και εσωτερικά, να επουλώσει τον πληγωμένο του εγωισμό, 

επιβεβαιώνοντας ότι μπορεί κι αυτός να την κάνει να πονέσει. 

Tη μισεί και ταυτόχρονα την επιθυμεί. 

Θέλει να την ξεχάσει, αλλά δεν μπορεί. 

Aπό εδώ και πέρα......

Αξιος της μοιρας του...

 μονταζ teo