Δημοφιλής έλληνας ηθοποιός, με σημαντική προσφορά στο θέατρο.
Ο Κώστας Ρηγόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Νοεμβρίου 1930 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1951, παίζοντας δύο μικρούς ρόλους στην τραγωδία του Σέξπιρ «Καίσαρ και Κλεοπάτρα»,
που ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο. Το 1954 έκανε το ντεμπούτο του στο ελεύθερο θέατρο με το θίασο Καλλέργη - Σκούρα, στο έργο «Πεγκ καρδούλα μου» του Τζον Μάνερς, ενώ την ίδια χρονιά συνεργάστηκε και με το θίασο Λαμπέτη - Παππά - Χορν στο έργο «Φτωχό σαν Σπουργιτάκι» του Λαντίσλας Φόντορ. Τα επόμενα οκτώ χρόνια συνεργάστηκε με κορυφαία ονόματα του θεάτρου, όπως η Κατερίνα, ο Μάνος Κατράκης, ο Μίμης Φωτόπουλος, ο Λυκούργος Καλλέργης και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας και συμμετείχε στις ομάδες μεγάλων θιάσων όπως του Μποστ και της Μιράντας.
Το 1955 γνωρίστηκε με τη 18χρονη τότε Κάκια Αναλυτή στις πρόβες του έργου του Όσκαρ Γουάιλντ «Μια γυναίκα χωρίς σημασία», που θα ανέβαινε στο Θέατρο Κυβέλη. Παντρεύτηκαν τον ίδιο χρόνο και αποτέλεσαν το μακροβιότερο ζευγάρι του ελληνικού θεάτρου. Μαζί απέκτησαν μία κόρη, τη Ζωή Ρηγοπούλου (1956), η οποία ακολούθησε τα επαγγελματικά βήματα των γονιών της.
Το 1962 ο Κώστας Ρηγόπουλος συγκρότησε τον δικό του θίασο, με τη συνεργασία του Γιάννη Αργύρη, στο Θέατρο Διάνα, με το έργο «Μια πόρτα δραχμές... 500» των Σκουφά - Ανδρεόπουλου. Ένα χρόνο αργότερα, μαζί με τη σύντροφο της ζωής του δημιούργησαν το δικό τους θεατρικό σχήμα, στη δική τους σκηνή, το Θέατρο Αναλυτή. Το έργο που σημάδεψε την καριέρα του ήταν το «Αγάπη μου Ουά-Ουά» του Φρανσουά Καμπό, το οποίο έπαιξε με την Κάκια Αναλυτή για έξι συνεχόμενα χρόνια (1967-1972), γεγονός που το ανέδειξε σε μία από τις εμπορικότερες επιτυχίες του ελληνικού θεάτρου.
Μαζί με τη σύζυγό του ή μόνος -κυρίως τα τελευταία χρόνια που εντάχθηκε ξανά στο δυναμικό του Εθνικού Θεάτρου- ο Κώστας Ρηγόπουλος εμφανίστηκε μεταξύ πολλών άλλων στα έργα: «Σούκι Γιάκι» των Στόουν - Κούνεϋ (επίσης μεγάλη επιτυχία του ζευγαριού), «Ο επιθεωρητής έρχεται» του Τζον Πρίστλεϊ, «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» του Πιραντέλο κ.ά., καθώς και σε αρκετά έργα ελλήνων θεατρικών συγγραφέων: «Η Βίλα των Οργίων» του Γερ. Σταύρου, «Παραμύθι χωρίς Όνομα» του Kαμπανέλλη, «Δάφνες και Πικροδάφνες» των Κεχαΐδη - Χαβιαρά, «Ωραία Φάση» του Χρηστίδη, «Σε φιλώ στη μούρη» του Διαλεγμένου και «Βασιλικός» του Αντωνίου Μάτεσι.
Έντονο παρών είχε και στον κινηματογράφο, συμμετέχοντας σε περισσότερες από 30 ταινίες: «Ανθισμένη Αμυγδαλιά» (1959), «Το ραντεβού της Κυριακής» (1960), «Σταχτοπούτα» (1960), «Χωρίς Ταυτότητα» (1962) κ.ά. Το 1972 κέρδισε το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Το προξενιό της Άννας». Παράλληλα, συμμετείχε και σε πολυάριθμες τηλεοπτικές σειρές και εκπομπές: «Αξιωματικός Υπηρεσίας», «Βίβα Κατερίνα», «Χαμογελάστε παρακαλώ», ενώ το 1988 παρουσίαζε και το τηλεπαιχνίδι «Εσείς τι λέτε».
Ο Κώστας Ρηγόπουλος πέθανε στις 14 Ιανουαρίου 2001, μετά από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο.
πηγη sansimera.gr
Ο Κώστας Ρηγόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Νοεμβρίου 1930 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1951, παίζοντας δύο μικρούς ρόλους στην τραγωδία του Σέξπιρ «Καίσαρ και Κλεοπάτρα»,
που ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο. Το 1954 έκανε το ντεμπούτο του στο ελεύθερο θέατρο με το θίασο Καλλέργη - Σκούρα, στο έργο «Πεγκ καρδούλα μου» του Τζον Μάνερς, ενώ την ίδια χρονιά συνεργάστηκε και με το θίασο Λαμπέτη - Παππά - Χορν στο έργο «Φτωχό σαν Σπουργιτάκι» του Λαντίσλας Φόντορ. Τα επόμενα οκτώ χρόνια συνεργάστηκε με κορυφαία ονόματα του θεάτρου, όπως η Κατερίνα, ο Μάνος Κατράκης, ο Μίμης Φωτόπουλος, ο Λυκούργος Καλλέργης και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας και συμμετείχε στις ομάδες μεγάλων θιάσων όπως του Μποστ και της Μιράντας.
Το 1955 γνωρίστηκε με τη 18χρονη τότε Κάκια Αναλυτή στις πρόβες του έργου του Όσκαρ Γουάιλντ «Μια γυναίκα χωρίς σημασία», που θα ανέβαινε στο Θέατρο Κυβέλη. Παντρεύτηκαν τον ίδιο χρόνο και αποτέλεσαν το μακροβιότερο ζευγάρι του ελληνικού θεάτρου. Μαζί απέκτησαν μία κόρη, τη Ζωή Ρηγοπούλου (1956), η οποία ακολούθησε τα επαγγελματικά βήματα των γονιών της.
Το 1962 ο Κώστας Ρηγόπουλος συγκρότησε τον δικό του θίασο, με τη συνεργασία του Γιάννη Αργύρη, στο Θέατρο Διάνα, με το έργο «Μια πόρτα δραχμές... 500» των Σκουφά - Ανδρεόπουλου. Ένα χρόνο αργότερα, μαζί με τη σύντροφο της ζωής του δημιούργησαν το δικό τους θεατρικό σχήμα, στη δική τους σκηνή, το Θέατρο Αναλυτή. Το έργο που σημάδεψε την καριέρα του ήταν το «Αγάπη μου Ουά-Ουά» του Φρανσουά Καμπό, το οποίο έπαιξε με την Κάκια Αναλυτή για έξι συνεχόμενα χρόνια (1967-1972), γεγονός που το ανέδειξε σε μία από τις εμπορικότερες επιτυχίες του ελληνικού θεάτρου.
Μαζί με τη σύζυγό του ή μόνος -κυρίως τα τελευταία χρόνια που εντάχθηκε ξανά στο δυναμικό του Εθνικού Θεάτρου- ο Κώστας Ρηγόπουλος εμφανίστηκε μεταξύ πολλών άλλων στα έργα: «Σούκι Γιάκι» των Στόουν - Κούνεϋ (επίσης μεγάλη επιτυχία του ζευγαριού), «Ο επιθεωρητής έρχεται» του Τζον Πρίστλεϊ, «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» του Πιραντέλο κ.ά., καθώς και σε αρκετά έργα ελλήνων θεατρικών συγγραφέων: «Η Βίλα των Οργίων» του Γερ. Σταύρου, «Παραμύθι χωρίς Όνομα» του Kαμπανέλλη, «Δάφνες και Πικροδάφνες» των Κεχαΐδη - Χαβιαρά, «Ωραία Φάση» του Χρηστίδη, «Σε φιλώ στη μούρη» του Διαλεγμένου και «Βασιλικός» του Αντωνίου Μάτεσι.
Έντονο παρών είχε και στον κινηματογράφο, συμμετέχοντας σε περισσότερες από 30 ταινίες: «Ανθισμένη Αμυγδαλιά» (1959), «Το ραντεβού της Κυριακής» (1960), «Σταχτοπούτα» (1960), «Χωρίς Ταυτότητα» (1962) κ.ά. Το 1972 κέρδισε το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Το προξενιό της Άννας». Παράλληλα, συμμετείχε και σε πολυάριθμες τηλεοπτικές σειρές και εκπομπές: «Αξιωματικός Υπηρεσίας», «Βίβα Κατερίνα», «Χαμογελάστε παρακαλώ», ενώ το 1988 παρουσίαζε και το τηλεπαιχνίδι «Εσείς τι λέτε».
Ο Κώστας Ρηγόπουλος πέθανε στις 14 Ιανουαρίου 2001, μετά από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο.
πηγη sansimera.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου