Νέο βίντεο από την απόδραση Παλαιοκώστα από τον Κορυδαλλό 10 χρόνια μετά!

Νέο βίντεο από την θρυλική απόδραση του Βασίλη Παλαιοκώστα και του Αλκέτ Ριτζάι, με ελικόπτερο από τις φυλακές Κορυδαλλού στις 22 Φεβρουαρίου του 2009, φέρνει στο φως η Καθημερινή της Κυριακής.

Σύμφωνα με την δημοσιογράφο, Μαριάνα Κακαουνάκη, το βίντεο διαψεύδει την εκδοχή του Παλαιοκώστα πως υπήρξε μικρή συμπλοκή

 με τους φύλακες, αφού οι δύο κρατούμενοι επιβιβάζονται στο ελικόπτερο, που απογειώνεται εν μέσω χειροκροτημάτων και ζητωκραυγών αλλά και πυροβολισμών από τις φυλακές, με στόχο το βυτίο των καυσίμων.

Μία σφαίρα όντως πέτυχε τον στόχο της.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, οι υπάλληλοι – υπό την απειλή χειροβομβίδας – κράτησαν αποστάσεις.

Όπως έγινε γνωστό για την απόδραση, στην οποία βοήθησε και ήταν παρούσα μία γυναίκα, στη συνέχεια ο Παλαιοκώστας καθησύχασε τον πιλότο, λέγοντας του: «Μην ανησυχείς. Κάνε τη δουλειά σου και θα κάνουμε εμείς τη δική μας».

Ο Ριτζάι συνελήφθη στις 16 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, ο Παλαιοκώστας καταζητείται.

Σημειώνεται πως ο Παλαιοκώστας είχε αποδράσει πρώτη φορά το 1991 από τις φυλακές Χαλκίδας, με ένα σχοινί από σεντόνια.

Tη δεύτερη φορά, με τον Αλκέτ Ριζάι το 2006, από τον Κορυδαλλό με ελικόπτερο. Τότε ήταν τόσο πρωτόγνωρο το θέαμα του ελικοπτέρου που ένας φρουρός βλέποντάς το να πετάει πάνω από τη φυλακή θεώρησε πως κάποιος επίσημος τους επισκεπτόταν.

Όταν στα τέλη του 2008 μεταφέρθηκε από την Κέρκυρα για να δικαστεί για εκείνη την πρώτη απόδραση, οδηγήθηκε στην απομόνωση – έναν μακρόστενο ενιαίο χώρο, με δέκα κελιά και ένα μικροσκοπικό προαύλιο στο ψηλότερο σημείο της Γ΄ πτέρυγας και ακριβώς στο κέντρο της φυλακής. Μπαίνοντας στον χώρο αυτό αντίκρισε τον Ριτζάι.

Κάθε πρωί, οι δύο κακοποιοί έμπαιναν στην κλούβα για το δικαστήριο του Πειραιά υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας.

Το απόγευμα επέστρεφαν στην απομόνωση.

Όταν ο Ριτζάι πρότεινε στον Παλαιοκώστα να αποδράσουν ξανά, εκείνος ήταν αρνητικός. «Δεν έχουν περάσει έξι μήνες από τότε που με έπιασαν, είναι πολύ νωρίς» του είπε. Ο Ριτζάι, όμως, σύμφωνα με τον Παλαιοκώστα επέμενε.

Δεν ήθελε απλά να αποδράσει, ήθελε να το κάνει πάλι με ελικόπτερο. «Πάντα λαρτζ ήσουν!» θυμάται να του λέει ο Παλαιοκώστας.

Στην πραγματικότητα, θεωρούσε την ιδέα εξωπραγματική, δεν το απέκλεισε όμως:

«Δεν έχω καμία δυνατότητα οργάνωσης. Διαθέτω όμως μυαλό και χρήματα. Εάν εσύ μπορείς να καλύψεις τα υπόλοιπα, προχωράμε» γράφει πως του είπε. Ο Ριτζάι ενθουσιάστηκε: «Θα τα κανονίσω όλα εγώ» είπε. Και έτσι έγινε.

Τα σχέδια, όμως, παραλίγο να ανατραπούν. Κάποιος συγκρατούμενος είχε μαρτυρήσει στους φύλακες πως συζητούσαν για απόδραση και πως είχαν βάλει μέσα στη φυλακή ένα κινητό. Τότε ξεκίνησαν έρευνες στα κελιά.

Ο Παλαιοκώστας γράφει πως έπεισε τον Ριτζάι να παραδώσει το ρολόι-κινητό. Θεωρούσε πως ήταν ο μοναδικός τρόπος να σταματήσουν οι έρευνες. Σωφρονιστικοί υπάλληλοι θυμούνται τον αρχιφύλακα να τους δείχνει περήφανος το ρολόι.

Ήταν πεπεισμένος πως είχε μόλις αποτρέψει κάποιο σχέδιό τους.

Ωστόσο, εκείνοι έχοντας καταφέρει να προμηθευτούν ένα ακόμη κινητό συνέχισαν ανενόχλητοι να οργανώνονται.

.

Αντίστροφη μέτρηση

Το μεσημέρι της 22ας Φεβρουαρίου 2009, γύρω στις 15.00 έλαβαν το πρώτο μήνυμα πως το ελικόπτερο ήταν έτοιμο να ξεκινήσει.

Λίγα λεπτά μετά την απογείωση, η «Βούλα» έβαλε ένα μαχαίρι στον λαιμό του χειριστή και ο συνοδός της που καθόταν πίσω, τον ακούμπησε με μια χειροβομβίδα.

Χωρίς πολλά λόγια τον οδήγησαν στον Κορυδαλλό.

Στο σημείο είχαν τοποθετήσει μια μπλε σακούλα σκουπιδιών ώστε να είναι ορατή από ψηλά.

Όταν στις 15.45 ακούστηκε το βουητό του ελικοπτέρου, ένας υπάλληλος θυμάται πως ενστικτωδώς έτρεξε προς τα κελιά της απομόνωσης.  Βρήκε όμως τις δύο πόρτες σφραγισμένες. Η μία με σιδερόβεργα και η άλλη με έναν ιμάντα.

Ένας άλλος υπάλληλος είχε ήδη φτάσει στην ταράτσα, αλλά στην κάμερα ασφαλείας φαίνεται να κρύβεται.

Το ελικόπτερο προσγειώνεται, ο ένας συνεργός στοχεύει με όπλο επάνω στον υπάλληλο και η Βούλα βγάζει κάτι από την τσάντα της.

Ο Παλαιοκώστας ισχυρίζεται πως εκείνη τους έριξε τη σκάλα, σύμφωνα με την κατάθεση του πιλότου όμως αυτό που τους πέταξε ήταν ένα σχοινί πάνω στο οποίο εκείνοι έδεσαν μια σκάλα ορειβατική, 10 περίπου μέτρων, με δύο συρματόσχοινα και αλουμίνια για σκαλοπάτια.

Εάν αυτό συνέβη, ενισχύεται το σενάριο πως είχαν βοήθεια εκ των έσω.

---

Σημειώνεται ότι πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις των Συναδέλων, το βιβλίο του Βασίλη Παλαιοκώστα «Μία φυσιολογική ζωή». Στο οπισθόφυλλο αναφέρεται:

«.. ξύπνησε πρώιμα τ’ αγρίμι μέσα μου. Θεωρώντας πως ήταν πολύ νωρίς ακόμη και οι συνθήκες δεν είχαν ωριμάσει για «πονηρά» σχέδια, το κράταγα με μεγάλη δυσκολία σε τεχνητή καταστολή κι εκείνο έδειχνε κατανόηση.

Μα σαν ξύπναγε, σήκωνε τον κόσμο στο ποδάρι. Τα ουρλιαχτά του ήταν ο δικός του βασανιστικός λόγος που έλεγε όσα δεν μπορούν χίλιοι σοφοί. Μου τρυπούσε τα μελίγγια, με κυρίευε ολοκληρωτικά. Αδυνατούσα να το κρύψω.

Ήταν ορατό σε κάθε μου κίνηση. Στο βάδισμά μου, στο βλέμμα μου, στο λόγο μου. Ζητούσε επιτακτικά, εδώ και τώρα, το δικαίωμά του στην ελευθερία κι άντε να το σωπάσω. Πώς να συγκρατηθεί η θέληση για ζωή;

Τούτο το ζουλάπι δεν έλεγε να προσκυνήσει την αλυσίδα. Μου απαγόρευε να ζήσω και πολύ περισσότερο να αποδεχτώ ως φυσιολογική κατάσταση την αιχμαλωσία. Με κρατούσε σε συνεχή εγρήγορση, ψάχνοντας αδιάκοπα μια δίοδο διαφυγής.

Να σκάψει, να κόψει κάγκελα, να βάλει φουρνέλο στα ντουβάρια, να φτιάξει μια σκάλα να ανεβεί στ’ άστρα, μέχρι να ανακαλύψει τη μεγάλη έξοδο. Να απαλλαγεί απ’ τον κυκλωτικό χορό των βρικολάκων που στήναν ολόγυρα τ’ ανθρώπινα βαμπίρ.

Ώσπου να βρεθεί έξω εκεί, μακριά. Να ‘χει στα ποδάρια του τη φυλλωσιά του δάσους, στα πνευμόνια του τον καθάριο βουνίσιο άνεμο και να αφουγκράζεται τον αντίλαλο της φωνής του στην αστροφεγγιά». 

Με πληροφορίες από την Καθημερινή