Ιταλός αθλητής του στίβου, νομικός και πολιτικός. Από τους κορυφαίους
σπρίντερ όλων των εποχών, διατήρησε το παγκόσμιο ρεκόρ των 200 μέτρων
για 17 χρόνια (1979-1996). Στους Έλληνες ήταν γνωστός από τις κόντρες
του στα κουλουάρ του στίβου με τον Βαλερί Μπορζόφ και τον Βασίλη
Παπαγεωργόπουλο.
Ο Πιέτρο Πάολο Μενέα (Pietro Paolo Mennea) γεννήθηκε στις 28 Ιουνίου 1952 στην πόλη Μπαρλέτα της Νοτιοανατολικής Ιταλίας, γιος ενός ράφτη και μιας νοικοκυράς. Από μικρός ξεχώρισε για την ταχύτητά του και σε ηλικία 15 ετών κέρδισε ένα στοίχημα 500 λιρετών, που αντιστοιχούσε σ' ένα εισιτήριο κινηματογράφου κι ένα σάντουιτς, όταν προσπέρασε ένα αυτοκίνητο σε μία κόντρα ανθρώπου και μηχανής, απόστασης 50 μέτρων.
Το 1971 ακούστηκε για πρώτη φορά το όνομά του έξω από τα σύνορα της πατρίδας του, όταν κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο με την ιταλική ομάδα της σκυταλοδρομίας 4x100 και την έκτη θέση στα 200 μ. στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του Ελσίνκι, εκεί όπου ο «φτερωτός γιατρός» Βασίλης Παπαγεωργόπουλος χάρισε στην Ελλάδα το χάλκινο μετάλλιο στην κούρσα των 100 μ.
Στους Ολυμπιακούς του Μονάχου το 1972 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 200 μ. πίσω από τον ρώσο Βαλερί Μπορζόφ και τον αμερικανό Λάρι Μπλακ. Στους Πανευρωπαϊκούς της Ρώμης, δύο χρόνια αργότερα, έκοψε πρώτος το νήμα στα 200 μ. μπροστά στους συμπατριώτες του, ενώ ήταν δεύτερος πίσω από τον Μπορζόφ στα 200 μ. Το 1978 κυριάρχησε απόλυτα στα σπριντ στους Πανευρωπαϊκούς της Πράγας, με χρυσά στα 100 μ. και 200 μ.
Το 1979 ήταν η χρονιά των μεγάλων επιδόσεων για το «Βέλος τους Νότου», όπως ήταν το προσωνύμιο του Μενέα. Στα 200 μ. κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ, που κατείχε από το 1968 ο αμερικανός Τόμι Σμιθ με 19.83, επιτυγχάνοντας επίδοση 19.72 στο υψόμετρο της Πόλης του Μεξικού στις 12 Σεπτεμβρίου. Το ρεκόρ διατηρήθηκε μέχρι την 23η Ιουνίου 1996, οπότε το κατέρριψε με τη σειρά του ο αμερικανός Μάικλ Τζόνσον με 19.32. Στα 100 μ. πέτυχε πανευρωπαϊκό ρεκόρ με 10.01, που διατηρήθηκε για πέντε χρόνια.
Το 1980 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας κρέμασε στο στήθος του το πολυπόθητο χρυσό μετάλλιο στα 200 μ, απόντων όμως των Αμερικανών λόγω μποϋκοτάζ, ενώ ήταν τρίτος στη σκυταλοδρομία 4x400 με την ομάδα της Ιταλίας. Το 1983 στο παρθενικό παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στα 200 μ. και αργυρό με την ομάδα της σκυταλοδρομίας 4x100. Ο Μενέα εγκατέλειψε την ενεργό δράση το 1988, έχοντας προσθέσει στη συλλογή του πληθώρα μεταλλίων από Μεσογειακούς Αγώνες, Πανεπιστημιάδες και πρωταθλήματα κλειστού στίβου.
Παράλληλα με την αγωνιστική δράση, ο Μενέα σπούδασε φυσική αγωγή, πολιτικές επιστήμες και νομικά. Άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου, ενώ δίδαξε αθλητικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Πεσκάρα. Από το 1999 έως το 2004 διετέλεσε ευρωβουλευτής με τους «Δημοκρατικούς» του Ρομάνο Πρόντι.
Ο Πιέτρο Μενέα πέθανε στις 21 Μαρτίου 2013 σε νοσοκομείο της Ρώμης, χτυπημένος από καρκίνο του παγκρέατος. Ο Μενέα είχε παραδεχθεί δημοσίως ότι κατά τη διάρκεια της αθλητικής διαδρομής του έκανε χρήση αυξητικών ορμονών, που τότε δεν είχαν απαγορευθεί από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου (IAAF).
πηγη sansimera.gr
Ο Πιέτρο Πάολο Μενέα (Pietro Paolo Mennea) γεννήθηκε στις 28 Ιουνίου 1952 στην πόλη Μπαρλέτα της Νοτιοανατολικής Ιταλίας, γιος ενός ράφτη και μιας νοικοκυράς. Από μικρός ξεχώρισε για την ταχύτητά του και σε ηλικία 15 ετών κέρδισε ένα στοίχημα 500 λιρετών, που αντιστοιχούσε σ' ένα εισιτήριο κινηματογράφου κι ένα σάντουιτς, όταν προσπέρασε ένα αυτοκίνητο σε μία κόντρα ανθρώπου και μηχανής, απόστασης 50 μέτρων.
Το 1971 ακούστηκε για πρώτη φορά το όνομά του έξω από τα σύνορα της πατρίδας του, όταν κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο με την ιταλική ομάδα της σκυταλοδρομίας 4x100 και την έκτη θέση στα 200 μ. στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του Ελσίνκι, εκεί όπου ο «φτερωτός γιατρός» Βασίλης Παπαγεωργόπουλος χάρισε στην Ελλάδα το χάλκινο μετάλλιο στην κούρσα των 100 μ.
Στους Ολυμπιακούς του Μονάχου το 1972 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 200 μ. πίσω από τον ρώσο Βαλερί Μπορζόφ και τον αμερικανό Λάρι Μπλακ. Στους Πανευρωπαϊκούς της Ρώμης, δύο χρόνια αργότερα, έκοψε πρώτος το νήμα στα 200 μ. μπροστά στους συμπατριώτες του, ενώ ήταν δεύτερος πίσω από τον Μπορζόφ στα 200 μ. Το 1978 κυριάρχησε απόλυτα στα σπριντ στους Πανευρωπαϊκούς της Πράγας, με χρυσά στα 100 μ. και 200 μ.
Το 1979 ήταν η χρονιά των μεγάλων επιδόσεων για το «Βέλος τους Νότου», όπως ήταν το προσωνύμιο του Μενέα. Στα 200 μ. κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ, που κατείχε από το 1968 ο αμερικανός Τόμι Σμιθ με 19.83, επιτυγχάνοντας επίδοση 19.72 στο υψόμετρο της Πόλης του Μεξικού στις 12 Σεπτεμβρίου. Το ρεκόρ διατηρήθηκε μέχρι την 23η Ιουνίου 1996, οπότε το κατέρριψε με τη σειρά του ο αμερικανός Μάικλ Τζόνσον με 19.32. Στα 100 μ. πέτυχε πανευρωπαϊκό ρεκόρ με 10.01, που διατηρήθηκε για πέντε χρόνια.
Το 1980 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας κρέμασε στο στήθος του το πολυπόθητο χρυσό μετάλλιο στα 200 μ, απόντων όμως των Αμερικανών λόγω μποϋκοτάζ, ενώ ήταν τρίτος στη σκυταλοδρομία 4x400 με την ομάδα της Ιταλίας. Το 1983 στο παρθενικό παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στα 200 μ. και αργυρό με την ομάδα της σκυταλοδρομίας 4x100. Ο Μενέα εγκατέλειψε την ενεργό δράση το 1988, έχοντας προσθέσει στη συλλογή του πληθώρα μεταλλίων από Μεσογειακούς Αγώνες, Πανεπιστημιάδες και πρωταθλήματα κλειστού στίβου.
Παράλληλα με την αγωνιστική δράση, ο Μενέα σπούδασε φυσική αγωγή, πολιτικές επιστήμες και νομικά. Άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου, ενώ δίδαξε αθλητικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Πεσκάρα. Από το 1999 έως το 2004 διετέλεσε ευρωβουλευτής με τους «Δημοκρατικούς» του Ρομάνο Πρόντι.
Ο Πιέτρο Μενέα πέθανε στις 21 Μαρτίου 2013 σε νοσοκομείο της Ρώμης, χτυπημένος από καρκίνο του παγκρέατος. Ο Μενέα είχε παραδεχθεί δημοσίως ότι κατά τη διάρκεια της αθλητικής διαδρομής του έκανε χρήση αυξητικών ορμονών, που τότε δεν είχαν απαγορευθεί από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου (IAAF).
πηγη sansimera.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου