Μια από τις πιο εφιαλτικές εγκληματικές ενέργειες των δωσιλογικών
Ταγμάτων Ασφαλείας διαπράχτηκε, στις 30 Νοεμβρίου 1943.
Εκατοντάδες ταγματαλήτες εισέβαλαν στα νοσοκομεία της Αθήνας όπου
νοσηλεύονταν χιλιάδες ανάπηροι από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο
του 1940-41,
και οι οποίοι στη μεγάλη τους πλειονότητα είχαν ενταχθεί στο ΕΑΜ.
Οι ένοπλοι δωσίλογοι μετέφεραν τους ανάπηρους ήρωες στις φυλακές της
πρωτεύουσας και στο γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου, και
την επόμενη μέρα εκτέλεσαν 283 απ' αυτούς.
Ο λαός της Αθήνας διεκτραγώδησε το έγκλημα αυτό, με ένα σκωπτικό τραγουδάκι, διασκευή του
"Εγώ είμ' εγώ, Ευζωνάκι γοργό":
Ίεν δυο, ιέν δυο, φουστανέλα, τσαρούχ', φούντα, φέσ'
αυτούνα τα ρούχα μι καίνι κι αδίκως μου τα 'χουν φουρέσ΄.
Άιν τσβάι, άιν τσβάι, τσουλιά να μι λέν' δε μ' αρέσ'
ιγώ είμι, ιγώ είμι τώρα, καμάρ' των Ταγμάτων Ές Ές.
Ιγώ είμι ιγώ και δεν αργώ Ρωμιούς να σφάζω μάνι-μάνι.
Μι λέν' λεφούσ' και στο γιουρούσ' τους τραυματίες έχω ξεκάνει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου