Μία νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Pain» έρχεται να δώσει την απάντηση, καταλήγοντας στο συμπέρασμα
ότι οι συγκεκριμένοι ήχοι έχουν ως στόχο να αντέχουμε στον πόνο.
Φυσική, η «λεκτική» αυτή έκφραση είναι κοινή παγκοσμίως με μικρές, όμως, παραλλαγές. Για παράδειγμα, οι Άγγλοι φωνάζουν
«άου» ή «άουτς», οι Νοτιοαφρικανοί «έια», οι Ιταλοί «άια» και οι Κινέζοι «άιο».
Όπως το περιγράφουν οι επιστήμονες από τα Τμήματα Ψυχολογίας και Νευροβιολογίας του Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης, πρόκειται για κοινό τρόπο παραγωγής του ήχου, κατά τον οποίο το στόμα απλώς ανοίγει, η γλώσσα παραμένει επίπεδη και τα χείλη δε στρογγυλεύουν.
«Είναι ένας απλός ήχος, ο οποίος απαιτεί μικρό έλεγχο της άρθρωσης του λόγου, που με τη σειρά του επιτρέπει να αυξηθεί στο μέγιστο η ένταση του παραγόμενου ήχου. Με αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί πολύ εύκολα και αποτελεσματικά να χρησιμοποιηθεί, όταν πονάμε», εξηγούν οι επιστήμονες.
Στο πλαίσιο της μελέτης, οι επιστήμονες υπέβαλαν εθελοντές σε δοκιμασία πόνου υπό διαφορετικές συνθήκες.
Όπως προέκυψε, όταν οι εθελοντές μπορούσαν να φωνάζουν κατά το δοκούν, άντεχαν επί περισσότερη ώρα. Κατά μέσον όρο άντεξαν τον πόνο επί 30 δευτερόλεπτα - πέντε περισσότερα απ' ό,τι όταν δεν έλεγαν λέξη.
«Παρατηρήσαμε υψηλότερη αντοχή στον πόνο, όταν οι εθελοντές φώναζαν απ' ό,τι όταν παρέμεναν σιωπηλοί», εξηγούν οι ερευνητές.
Η ερευνητική ομάδα θεωρεί ότι τα αυτόματα μηνύματα που μεταδίδονται προς το κέντρο της ομιλίας στον εγκέφαλο, επεμβαίνουν στη μετάδοση των μηνυμάτων του πόνου, δρώντας αναλγητικά.
http://ksipnistere
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου