Εν Αθήναις...ο στραγαλατζής

Η φωτογραφία η παραπάνω με τον στραγαλατζή
είναι πολύ παλιά μετά την Καταστροφή της Σμύρνης.
Το στρίποδο και τον ταβλά μαζί με τα χρόνια του δεν ήταν εύκολο να τα κουβαλάει.Αργότερα περνούσε από την γειτονιά με το τροχήλατο ....
Ο πασατεμπάαααας....
Και στραγαλατζής φυσικά....
Βάλε μου μια δραχμή στραγάλια ανάμικτα με πασατέμπο....
Έτοιμα τα είχε τα χωνάκια από χαρτί εφημερίδας ή περιοδικού τα υλικά συσκευασίας δηλαδή.
Από το βιτρινάκι έβλεπες και τους λιόσπορους τους αλατισμένους και το αράπικο το φυστίκι αλλά το πασατεμποστράγαλο είχαν την πρωτιά στην κίνηση.
Οι πιτσιρικάδες άδειαζαν το χωνάκι με τα στραγάλια στην τσέπη για ευκολία.

Τα στραγάλια είχαν σουξέ εκείνα τα χρόνια ...

Τα πουλούσε και ο ψιλικατζής ...

Τα είχε σε μεγάλο γυάλινο βάζο και επάνω μια μικρή σέσουλα.

Ήταν το μέτρο το ζύγι...πενηνταράκι η φορά και πάντα χάσικη λειψή...ήταν τσιφούτης και το γνώριζε

η γειτονιά.

Στο καφενείο το ούζο ή το κονιάκ συνοδευότανε

από ένα πιατάκι του γλυκού με στραγάλια.

Υπήρχαν και τα αφράτα που πήγαιναν μαζί με τις ξανθές σταφίδες...πακέτο.

Ήταν ακριβότερα και φυσικά με την δραχμή 

δεν γέμιζε το χωνάκι.

Τα στραγάλια και ο πασατέμπος ήταν απαραίτητα

στις απογευματινές συνάξεις των γυναικών στην γειτονιά.

Πίσω στα παλιά