Μόνο οι παππούδες μας ξέρουν. Και όχι όλοι...
Η γενιά η δική μας σίγουρα δεν ξέρει.
Ας πάμε όμως στο σήμερα.
Ας πάμε όμως στο σήμερα.
Στο δικό μας πόλεμο...
Σε κάθε πόλεμο υπάρχουν και οι μαυραγορίτες όμως. Σήμερα ποιοι είναι αυτοί;Μήπως είναι αυτοί που πουλάνε μάσκες και αντισηπτικά ή δεν είναι μόνο αυτοί; Οι υποστηρικτές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής τόσα χρόνια μας μιλούν για την αγορά της προσφοράς και της ζήτησης. Τόσα χρόνια η προσφορά όπως και η ζήτηση ήταν τεράστια, τα προϊόντα ακριβά, ενώ τώρα είναι η ζήτηση ελάχιστη και η προσφορά μεγάλη.
Θα δώσω ένα παράδειγμα για το τι εννοώ -
Έκλεισαν λοιπόν όλα τα καταστήματα εστίασης. Σημαίνει ότι πλέον τόνοι λαδιού, κηπευτικών, φέτας και πολλών άλλων προϊόντων, πλέον δεν έχουν την ίδια ζήτηση. Τότε γιατί η τιμή τους δεν πέφτει; Μιλάω για την εγχώρια παραγωγή φυσικά. Το λάδι πλέον θα μείνει στις αποθήκες. Η τιμή γιατί δεν πέφτει για τον καταναλωτή;
Ακόμη ένα παράδειγμα -
Το πετρέλαιο έπεσε κάτω από 30 δολάρια το βαρέλι. Προ κρίσης ήταν κοντά στα 70 δολάρια. Η τιμή στα καύσιμα της τελευταίες μέρες έχει πέσει στα πρατήρια από 3 έως 10 λεπτά μόνο. Γιατί δεν έχει πέσει όσο θα έπρεπε;
Συμπέρασμα -
Μήπως τελικά οι παραγωγοί δίνουν φτηνότερα τα προϊόντα τους από πριν στα σούπερ μάρκετ, αλλά τα μάρκετ κρατάνε τις τιμές ψηλά; Άσε που όλα έχουν τελικά ακριβύνει της τελευταίες μέρες. Από το απλό αυγό μέχρι τα τυριά και τα μακαρόνια. Δεν μιλάω για είδη προσωπικής υγιεινής, εκεί η αύξηση έφτασε ταβάνι.
Και ρωτώ -
Μήπως τελικά έχουμε, αυτήν τη στιγμή του πολέμου και τις ανάγκης, νέους μαυραγορίτες; Μήπως τελικά το υπουργείο κάνει τα στραβά μάτια; Γιατί δεν επεμβαίνει;
Ας πάμε όμως στα λόγια του πρωθυπουργού για την οικονομία πολέμου...
Ψάχνοντας στην ιστορία για το τι έγινε μετά τον πόλεμο στην οικονομία της χώρας, έβγαλα πολλά συμπεράσματα. Ένα από αυτά ήταν ότι μετά από κάθε πόλεμο, δεν υπήρχαν δουλειές με αποτέλεσμα ο λαός να πεινάει. Ο κόσμος πέθαινε στους δρόμους από πείνα. Το κράτος έπαιρνε δάνεια για να αντεπεξέλθει και να μπορεί να ταΐσει το λαό.
Τι μπορεί να σημαίνει αυτό στη σημερινή εποχή;
Η οικονομία αναδιατάσσεται με βίαιο τρόπο, Το κράτος εγκαταλείπει κάθε μορφής προτεραιότητες και αναζητεί τρόπους να αποφύγει την κατάρρευση. Ελέγχει τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας ώστε να διασφαλίσει τα αγαθά που χρειάζονται εντός πολέμου αλλά και μετά. Γίνεται σήμερα αυτό; Υπάρχει έλεγχος;
Πάμε παρακάτω...
Αυτές τις μέρες βλέπουμε να παίρνονται μέτρα για εργαζομένους και επιχειρήσεις. Άργησαν όμως πολύ - 41 χιλιάδες άνεργοι της τελευταίες μέρες δια στόματος υπουργού. Δεν το λέω εγώ, ο ίδιος το είπε. Δίνουν 800 ευρώ σε αυτούς τους υπαλλήλους, όμως έχασαν η όχι την εργασία τους; Οι άνεργοι που πλέον έχουν τα παιδιά τους όλη μέρα στο σπίτι και συνεπώς έχουν μεγαλύτερη κατανάλωση σε ρεύμα, μάρκετ... Ακρίβεια και λοιπά. Θα ενισχυθούν οικονομικά ή τελικά τα λόγια του πρωθυπουργού "κανένας μόνος του" δεν ισχύουν για αυτούς;
Και που θα πάει όλο αυτό; Για πόσο καιρό θα είμαστε έτσι; Πόσο θα αντέξει η οικονομία μας;
Βλέπουμε και μέτρα που καταργούν τα εργατικά δικαιώματα. Δουλειά τις Κυριακές, περισσότερες ώρες εργασίας στα μάρκετ, εκ περιτροπής εργασία και λοιπά. Μην έχετε αυταπάτες ότι οι επιχειρήσεις θα σεβαστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Ποτέ δεν το έκαναν σε καιρό κρίσης, οπότε τώρα ακόμα χειρότερα...
Τι ήθελε λοιπόν να πει ο πρωθυπουργός με την οικονομία πολέμου;
Μήπως ότι αν τραβήξει πολλούς μήνες, θα έχουμε κόψιμο συντάξεων; Κόψιμο μισθών στο δημόσιο; Με ότι αυτά συνεπάγονται... Μήπως αντί για κάρτες εισόδου στα μάρκετ, σε λίγο θα μας δίνουν κάρτες για τρόφιμα όπως στον πόλεμο; Μήπως ότι η ελευθερία μας θα περιοριστεί γενικώς; Μήπως ότι δεν θα έχουμε φάρμακα - και ειδικά εισαγόμενα φάρμακα, αφού οι χώρες που τα παράγουν θα τα κρατάνε για τους δικούς τους πολίτες;
Μήπως τελικά μας προετοιμάζει ότι όλα αυτά θα παραμείνουν και μετά τον "πόλεμο" γιατί η χώρα θα έχει πτωχεύσει; Μήπως τελικά μας προετοιμάζει σιγά σιγά ότι θα ζήσουμε άλλη μια μετακατοχική εποχή: Με πείνα, χωρίς δουλειές και με κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος;
Μήπως τελικά ο καπιταλισμός μας προετοιμάζει για την κατακρεούργηση των εργατικών δικαιωμάτων που θα έρθει και θα μείνει;
Εύχομαι να μη συμβεί, αν και...
Σε κάθε πόλεμο υπάρχουν και οι μαυραγορίτες όμως. Σήμερα ποιοι είναι αυτοί;Μήπως είναι αυτοί που πουλάνε μάσκες και αντισηπτικά ή δεν είναι μόνο αυτοί; Οι υποστηρικτές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής τόσα χρόνια μας μιλούν για την αγορά της προσφοράς και της ζήτησης. Τόσα χρόνια η προσφορά όπως και η ζήτηση ήταν τεράστια, τα προϊόντα ακριβά, ενώ τώρα είναι η ζήτηση ελάχιστη και η προσφορά μεγάλη.
Θα δώσω ένα παράδειγμα για το τι εννοώ -
Έκλεισαν λοιπόν όλα τα καταστήματα εστίασης. Σημαίνει ότι πλέον τόνοι λαδιού, κηπευτικών, φέτας και πολλών άλλων προϊόντων, πλέον δεν έχουν την ίδια ζήτηση. Τότε γιατί η τιμή τους δεν πέφτει; Μιλάω για την εγχώρια παραγωγή φυσικά. Το λάδι πλέον θα μείνει στις αποθήκες. Η τιμή γιατί δεν πέφτει για τον καταναλωτή;
Ακόμη ένα παράδειγμα -
Το πετρέλαιο έπεσε κάτω από 30 δολάρια το βαρέλι. Προ κρίσης ήταν κοντά στα 70 δολάρια. Η τιμή στα καύσιμα της τελευταίες μέρες έχει πέσει στα πρατήρια από 3 έως 10 λεπτά μόνο. Γιατί δεν έχει πέσει όσο θα έπρεπε;
Συμπέρασμα -
Μήπως τελικά οι παραγωγοί δίνουν φτηνότερα τα προϊόντα τους από πριν στα σούπερ μάρκετ, αλλά τα μάρκετ κρατάνε τις τιμές ψηλά; Άσε που όλα έχουν τελικά ακριβύνει της τελευταίες μέρες. Από το απλό αυγό μέχρι τα τυριά και τα μακαρόνια. Δεν μιλάω για είδη προσωπικής υγιεινής, εκεί η αύξηση έφτασε ταβάνι.
Και ρωτώ -
Μήπως τελικά έχουμε, αυτήν τη στιγμή του πολέμου και τις ανάγκης, νέους μαυραγορίτες; Μήπως τελικά το υπουργείο κάνει τα στραβά μάτια; Γιατί δεν επεμβαίνει;
Ας πάμε όμως στα λόγια του πρωθυπουργού για την οικονομία πολέμου...
Ψάχνοντας στην ιστορία για το τι έγινε μετά τον πόλεμο στην οικονομία της χώρας, έβγαλα πολλά συμπεράσματα. Ένα από αυτά ήταν ότι μετά από κάθε πόλεμο, δεν υπήρχαν δουλειές με αποτέλεσμα ο λαός να πεινάει. Ο κόσμος πέθαινε στους δρόμους από πείνα. Το κράτος έπαιρνε δάνεια για να αντεπεξέλθει και να μπορεί να ταΐσει το λαό.
Τι μπορεί να σημαίνει αυτό στη σημερινή εποχή;
Η οικονομία αναδιατάσσεται με βίαιο τρόπο, Το κράτος εγκαταλείπει κάθε μορφής προτεραιότητες και αναζητεί τρόπους να αποφύγει την κατάρρευση. Ελέγχει τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας ώστε να διασφαλίσει τα αγαθά που χρειάζονται εντός πολέμου αλλά και μετά. Γίνεται σήμερα αυτό; Υπάρχει έλεγχος;
Πάμε παρακάτω...
Αυτές τις μέρες βλέπουμε να παίρνονται μέτρα για εργαζομένους και επιχειρήσεις. Άργησαν όμως πολύ - 41 χιλιάδες άνεργοι της τελευταίες μέρες δια στόματος υπουργού. Δεν το λέω εγώ, ο ίδιος το είπε. Δίνουν 800 ευρώ σε αυτούς τους υπαλλήλους, όμως έχασαν η όχι την εργασία τους; Οι άνεργοι που πλέον έχουν τα παιδιά τους όλη μέρα στο σπίτι και συνεπώς έχουν μεγαλύτερη κατανάλωση σε ρεύμα, μάρκετ... Ακρίβεια και λοιπά. Θα ενισχυθούν οικονομικά ή τελικά τα λόγια του πρωθυπουργού "κανένας μόνος του" δεν ισχύουν για αυτούς;
Και που θα πάει όλο αυτό; Για πόσο καιρό θα είμαστε έτσι; Πόσο θα αντέξει η οικονομία μας;
Βλέπουμε και μέτρα που καταργούν τα εργατικά δικαιώματα. Δουλειά τις Κυριακές, περισσότερες ώρες εργασίας στα μάρκετ, εκ περιτροπής εργασία και λοιπά. Μην έχετε αυταπάτες ότι οι επιχειρήσεις θα σεβαστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Ποτέ δεν το έκαναν σε καιρό κρίσης, οπότε τώρα ακόμα χειρότερα...
Τι ήθελε λοιπόν να πει ο πρωθυπουργός με την οικονομία πολέμου;
Μήπως ότι αν τραβήξει πολλούς μήνες, θα έχουμε κόψιμο συντάξεων; Κόψιμο μισθών στο δημόσιο; Με ότι αυτά συνεπάγονται... Μήπως αντί για κάρτες εισόδου στα μάρκετ, σε λίγο θα μας δίνουν κάρτες για τρόφιμα όπως στον πόλεμο; Μήπως ότι η ελευθερία μας θα περιοριστεί γενικώς; Μήπως ότι δεν θα έχουμε φάρμακα - και ειδικά εισαγόμενα φάρμακα, αφού οι χώρες που τα παράγουν θα τα κρατάνε για τους δικούς τους πολίτες;
Μήπως τελικά μας προετοιμάζει ότι όλα αυτά θα παραμείνουν και μετά τον "πόλεμο" γιατί η χώρα θα έχει πτωχεύσει; Μήπως τελικά μας προετοιμάζει σιγά σιγά ότι θα ζήσουμε άλλη μια μετακατοχική εποχή: Με πείνα, χωρίς δουλειές και με κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος;
Μήπως τελικά ο καπιταλισμός μας προετοιμάζει για την κατακρεούργηση των εργατικών δικαιωμάτων που θα έρθει και θα μείνει;
Εύχομαι να μη συμβεί, αν και...
πηγη enfo.gr
μονταζ teo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου