Ο Κηφισός, ο Ιλισός και ο Ποδονίφτης. Τα ποτάμια της Αθήνας, που
κάποτε άρδευαν τα χωράφια, προσέφεραν πόσιμο νερό στους κατοίκους και
στόλιζαν την πόλη, σήμερα έχουν χαθεί κάτω από τις μεγάλες λεωφόρους και
τις οικοδομές.
Σε ελάχιστα σημεία μπορεί ακόμα κάποιος να διακρίνει την παρουσία τους.
Η ιστορία ξεκινάει από την αρχαιότητα
και καταλήγει στο σήμερα. Σε μια θλιβερή, τσιμεντένια πραγματικότητα. Όταν μιλάμε για τα ποτάμια της Αθήνας, μιλάμε ουσιαστικά για μια άλλη πόλη, με πάνω απο 300 ρέματα, ποτάμια και ρυάκια να κυλούν. Τα περισσότερα δεν είχαν πολύ νερό, αλλά και αυτά είναι άξια αναφοράς. Η ανοικοδόμηση της Αθήνας τον 20ό αιώνα τα οδήγησε σε εξαφάνιση.
Κηφισός
Βασικό ποτάμι του λεκανοπεδίου είναι ο ποταμός Κηφισός. Ξεκινάει από την περιοχή της Δροσιάς και της Άνοιξης, στα Βόρεια Προάστια της Αθήνας.
Η βασική του πηγή βρισκόταν στο σημερινό Κεφαλάρι. Εκεί ήταν το «κεφαλόβρυσο», η κεντρική πηγή του Κηφισού, που μέχρι το 1950 ανέβλυζε περίπου 400 κυβικά μέτρα νερό την ώρα, μια μεγάλη ποσότητα νερού, η οποία σήμερα δεν υπάρχει. Εξαφανίστηκε από τις γεωτρήσεις, την κακή διαχείριση του νερού και την οικοδόμηση της περιοχής.
Αυτό το νερό, κατέβαινε από την Κηφισιά μέσα από το ρέμα του Κοκκιναρά και κατέληγε στην κεντρική κοίτη του Κηφισού, λίγο μετά τη Χελιδονού. Σήμερα σε ελάχιστα σημεία της Αθήνας μπορείς να διακρίνεις την παρουσία του.
Ο Κηφισός διέθετε και διαθέτει και άλλες πηγές. Αναφέρονται από τον Πλάτωνα, οι «τρινεμείς» και ήταν δυναμικές πηγές οι όποιες ακόμη και τώρα, βγάζουν το νερό του Κηφισού, πάνω από την περιοχή της Χελιδονους, οπου το τοπίο είναι μαγευτικό. Το σημείο βρίσκεται εντός της ζώνης προστασίας του ποταμού που έχει κατοχυρωθεί με Προεδρικό διάταγμα της δεκαετίας του ‘90 και τις προσπάθειες που είχαν γίνει τότε από τον οικολογικό σύλλογο.
Το ποτάμι εδώ έχει δάση από πλατάνια, ιτιές και κάθε είδους βλάστηση που μπορεί να φανταστεί κάνεις ενώ φιλοξενεί πλήθος ζωής, έχει τουλάχιστον 3 είδη ψαριών. Το «αττικόψαρο» είναι ένα από τα ενδημικά είδη ψαριών τα οποία βρίσκονται μόνο στην περιοχή της Αττικής και στους γύρω νομούς, πουθενά άλλου στον κόσμο. Υπάρχουν και μεγαλύτερα είδη ψαριών καθώς και χέλια.
Κατεβαίνοντας από την Νέα Φιλαδέλφεια και ενώ το νερό δεν είναι τόσο πολύ όσο παλαιότερα, καθώς η κεντρική πηγή, το κεφαλάρι δεν υπάρχει πλέον και περίπου στο ύψος του Κόκκινου Μύλου αλλάζει το τοπίο τελείως, διότι ο ποταμός Κηφισός μετατρέπεται σε έναν τσιμεντένιο αγωγό, επιφανειακό μεν, άλλα το τσιμέντο έχει καταστρέψει τη βλάστηση και τη ζωή, τα τελευταία αρκετά χρονιά.
Ακόμη πιο χαμηλά, στις Τρεις Γέφυρες, κάποτε ήταν ένα μαγευτικό τοπίο και τα νερά άρδευαν όλα τα περιβόλια της περιοχής, και όταν λέμε κάποτε εννοούμε 60-70 χρόνια πριν. Την εποχή εκείνη υπήρχαν ανθρώποι που έκαναν μπάνιο στα νερά του ποταμού... Σήμερα το ποτάμι κρύβεται κάτω από την γνωστή σε όλους μας, Λεωφόρο Κηφισού.
Αξιοσημείωτο ειναι οτι τα νερά από την κεντρική πηγή του Κηφισού, απο το Κεφαλάρι δηλαδη, μέχρι και την δεκαετία του 1950-60 άρδευαν κτήματα μέχρι τα Πατήσια, που τότε βέβαια λέγονταν «Παραδείσια» και θύμιζαν τη σημερινή γειτονιά της Κυπριαδου , με πετρόκτιστα κτίρια, μεγάλες αυλές, πολυτελής κατοικίες για την εποχή εκείνη και νερά να τρέχουν σε διάφορα σημεία.
Στην αρχαιότητα όσο κι αν μας ακούγεται εξωτικό και παράξενο, το ποτάμι ήταν πλωτό. Είχε μάλιστα και τα ονομαστά χέλια του Κηφισού, που ήταν από τα πιο νόστιμα και τα αλίευαν οι βαρκάρηδες οι οποίοι μπαίνανε μες στο ποτάμι.
Για τα ποτάμια της Αθήνας την ιστορία τους και την σημερινή τους εικόνα αλλά και για το πώς μπορούν να διασωθούν να διαμορφωθούν και δώσουν και πάλι ζωή στην πόλη, μας μιλά ο δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων, Γιώργος Αποστολόπουλος.
Δείτε το βίντεο:
.Σε ελάχιστα σημεία μπορεί ακόμα κάποιος να διακρίνει την παρουσία τους.
Η ιστορία ξεκινάει από την αρχαιότητα
και καταλήγει στο σήμερα. Σε μια θλιβερή, τσιμεντένια πραγματικότητα. Όταν μιλάμε για τα ποτάμια της Αθήνας, μιλάμε ουσιαστικά για μια άλλη πόλη, με πάνω απο 300 ρέματα, ποτάμια και ρυάκια να κυλούν. Τα περισσότερα δεν είχαν πολύ νερό, αλλά και αυτά είναι άξια αναφοράς. Η ανοικοδόμηση της Αθήνας τον 20ό αιώνα τα οδήγησε σε εξαφάνιση.
Κηφισός
Βασικό ποτάμι του λεκανοπεδίου είναι ο ποταμός Κηφισός. Ξεκινάει από την περιοχή της Δροσιάς και της Άνοιξης, στα Βόρεια Προάστια της Αθήνας.
Η βασική του πηγή βρισκόταν στο σημερινό Κεφαλάρι. Εκεί ήταν το «κεφαλόβρυσο», η κεντρική πηγή του Κηφισού, που μέχρι το 1950 ανέβλυζε περίπου 400 κυβικά μέτρα νερό την ώρα, μια μεγάλη ποσότητα νερού, η οποία σήμερα δεν υπάρχει. Εξαφανίστηκε από τις γεωτρήσεις, την κακή διαχείριση του νερού και την οικοδόμηση της περιοχής.
Αυτό το νερό, κατέβαινε από την Κηφισιά μέσα από το ρέμα του Κοκκιναρά και κατέληγε στην κεντρική κοίτη του Κηφισού, λίγο μετά τη Χελιδονού. Σήμερα σε ελάχιστα σημεία της Αθήνας μπορείς να διακρίνεις την παρουσία του.
Ο Κηφισός διέθετε και διαθέτει και άλλες πηγές. Αναφέρονται από τον Πλάτωνα, οι «τρινεμείς» και ήταν δυναμικές πηγές οι όποιες ακόμη και τώρα, βγάζουν το νερό του Κηφισού, πάνω από την περιοχή της Χελιδονους, οπου το τοπίο είναι μαγευτικό. Το σημείο βρίσκεται εντός της ζώνης προστασίας του ποταμού που έχει κατοχυρωθεί με Προεδρικό διάταγμα της δεκαετίας του ‘90 και τις προσπάθειες που είχαν γίνει τότε από τον οικολογικό σύλλογο.
Το ποτάμι εδώ έχει δάση από πλατάνια, ιτιές και κάθε είδους βλάστηση που μπορεί να φανταστεί κάνεις ενώ φιλοξενεί πλήθος ζωής, έχει τουλάχιστον 3 είδη ψαριών. Το «αττικόψαρο» είναι ένα από τα ενδημικά είδη ψαριών τα οποία βρίσκονται μόνο στην περιοχή της Αττικής και στους γύρω νομούς, πουθενά άλλου στον κόσμο. Υπάρχουν και μεγαλύτερα είδη ψαριών καθώς και χέλια.
Κατεβαίνοντας από την Νέα Φιλαδέλφεια και ενώ το νερό δεν είναι τόσο πολύ όσο παλαιότερα, καθώς η κεντρική πηγή, το κεφαλάρι δεν υπάρχει πλέον και περίπου στο ύψος του Κόκκινου Μύλου αλλάζει το τοπίο τελείως, διότι ο ποταμός Κηφισός μετατρέπεται σε έναν τσιμεντένιο αγωγό, επιφανειακό μεν, άλλα το τσιμέντο έχει καταστρέψει τη βλάστηση και τη ζωή, τα τελευταία αρκετά χρονιά.
Ακόμη πιο χαμηλά, στις Τρεις Γέφυρες, κάποτε ήταν ένα μαγευτικό τοπίο και τα νερά άρδευαν όλα τα περιβόλια της περιοχής, και όταν λέμε κάποτε εννοούμε 60-70 χρόνια πριν. Την εποχή εκείνη υπήρχαν ανθρώποι που έκαναν μπάνιο στα νερά του ποταμού... Σήμερα το ποτάμι κρύβεται κάτω από την γνωστή σε όλους μας, Λεωφόρο Κηφισού.
Αξιοσημείωτο ειναι οτι τα νερά από την κεντρική πηγή του Κηφισού, απο το Κεφαλάρι δηλαδη, μέχρι και την δεκαετία του 1950-60 άρδευαν κτήματα μέχρι τα Πατήσια, που τότε βέβαια λέγονταν «Παραδείσια» και θύμιζαν τη σημερινή γειτονιά της Κυπριαδου , με πετρόκτιστα κτίρια, μεγάλες αυλές, πολυτελής κατοικίες για την εποχή εκείνη και νερά να τρέχουν σε διάφορα σημεία.
Στην αρχαιότητα όσο κι αν μας ακούγεται εξωτικό και παράξενο, το ποτάμι ήταν πλωτό. Είχε μάλιστα και τα ονομαστά χέλια του Κηφισού, που ήταν από τα πιο νόστιμα και τα αλίευαν οι βαρκάρηδες οι οποίοι μπαίνανε μες στο ποτάμι.
Για τα ποτάμια της Αθήνας την ιστορία τους και την σημερινή τους εικόνα αλλά και για το πώς μπορούν να διασωθούν να διαμορφωθούν και δώσουν και πάλι ζωή στην πόλη, μας μιλά ο δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων, Γιώργος Αποστολόπουλος.
Δείτε το βίντεο:
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου