Αστική δικαιοσύνη 1945. Αλλαξε ο ρόλος της μέχρι σήμερα;

Του Γ.Γ.
Ενα από τα θετικά του διαδικτύου είναι το ότι μας δίνει πρόσβαση με πληροφορίες που δύσκολα θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε. Στην διεύθυνση της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος π.χ μπορεί να βρούμε εφημερίδες περασμένων δεκαετιών, που μας δίνουν μια εικόνα της πρόσφατης ιστορίας του τόπου μας.Ειδικά για όσους/ες ασχολούνται από προσωπικό ενδιαφέρον, όπως εγώ, για το τι συνέβη τα τελευταία χρόνια στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας,

η διεύθυνση που ανέφερα είναι πολύ χρήσιμο "εργαλείο".
Διαβάζοντας, λοιπόν, τον "Ριζοσπάστη" που κυκλοφόρησε σαν σήμερα το 1945 στάθηκα σε ένα πρωτοσέλιδο άρθρο του που αναφέρετε στην λειτουργία της αστικής δικαιοσύνης.
Το υπογράφει ο Μ. Πορφυρογένης και διευθυντής του δημοσιογραφικού οργάνου της Κ.Ε του ΚΚΕ ήταν ο Κώστας Καραγιώργης. (Δυο πρόσωπα με κομβικό ρόλο στην διαδρομή του ΚΚΕ εκείνης της περιόδου. Κάποια στιγμή θα κάνω μια σχετική ανάρτηση ειδικά για τον Καραγιώργη απ' τις πιο ηρωικές και συνάμα τραγικές μορφές του κομμουνιστικού κινήματος). 
Προς το παρών παραθέτουμε αποσπάσματά από το άρθρο του "Ρ" που επικαλεστήκαμε και τα οποία επιβεβαιώνουν για μια ακόμα φορά τον διαχρονικό άθλιο ρόλο αυτού του 'θεσμού" σαν πυλώνα του αστικού κράτους.

Η Δικαιοσύνη μεταβλήθηκε σε ταπεινό όργανο ενός ασύδοτου φανατισμού της φασιστικής κλίκας που κυριαρχεί σήμερα στην Ελλάδα. Δικαστές και εισαγγελείς πάνω στην έδρα ύμνησαν και έβγαλαν αθώους, άθλιους και σιχαμένους προδότες της Πατρίδας. Φασιστικά κηρύγματα ακούστηκαν σε αίθουσες δικαστηρίων από προέδρους και εισαγγελείς. Το κίνημα Αντίστασης που δόξασε την Ελλάδα και αποτελεί τον πιο μεγάλο τίτλο της, υβρίστηκε, χλευάστηκε και καταδιώχτηκε από "δικαστές".
Τα μειδιάματα "καλοσύνης" "επιείκειας" και "κατανόησης" που χάιδευαν τους κατηγορούμενους προδότες, βασανιστές και εκτελεστές, συνεργάτες των ΕΣ ΕΣ μεταβάλλονται γρήγορα σε αφρούς λύσσας όταν στο εδώλιο κάθονται αγωνιστές του Εθνους και του λαού με νωπές ακόμα, τις πληγές πάνω στα βασανισμένα κορμιά τους. "Εφόσον το κατέχων Κράτος (Ιταλία) εξουσιάζει του τμήματος τούτου της Ελληνικής Επικρατείας αι διαταγαί και εντολαί είναι ΣΕΒΑΣΤΑΙ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ" , έγραφε αναίσχυντα σε πρόταση του ο εισαγγελέας Χ. Οικονόμου. Και ο ίδιος αυτός εισαγγελέας που κήρυχνε την υπακοή στις Ιταλικές αρχές ξεσπάει το μίσος του κατά των κατηγορουμένων αγωνιστών που δεν ενοούσαν να "σέβονται" σαν "νόμιμες" τις Ιταλικές διαταγές. 
Προφυλακίζει ο ανακριτής Δαλιάνης τον Ελ. Σφυρίδη για "φόνο 15 ΙΤΑΛΩΝ αγνώστων λοιπών στοιχείων".
Η Βάρκιζα που την θεωρεί "αυτονόητα" σεβαστή ο σημερινός υπουργός Δικαιοσύνης παραβιάστηκε όχι μονάχα με την νομιμοποίηση την πανηγυρική κάθε παρανομίας, όχι μονάχα με την τυφλή εφαρμογή απ' τους "δικαστές" κάθε ανελεύθερου νόμου, όχι μονάχα με την ουσιαστικά ανεξέταστη και χωρίς κανένα στοιχείο προφυλάκιση και καταδίκη αθώων, αλλά και με "νομικές" ερμηνείες που αν δεν δείχνανε το αφηνιασμένο πάθος αυτών που τις κατασκεύασαν θα αποτελούσαν μαργαριτάρια αγραμματωσύνης..
Με την μέθοδο της αυστηρής επιλογής των ενόρκων ανάμεσα στους πιο αντιδραστικούς καταρρακώθηκαν και τα ορκωτά δικαστήρια,
Οι δίκες στα κακουργοδικεία κατάντησαν σκηνοθεσίες για να έχει μια νομιμοφάνεια η εκτέλεση εκατοντάδων αθώων.
Μόνο αν σκεφτεί κανένας πως το λυντσάρισμα ενός πασίγνωστου προδότη, όπως ήταν ο αστυνόμος Περιστερίου καταδικάστηκαν 6 αθώοι σε θάνατο ενώ ένας αναγνωρισμένος βασανιστής και καταδότης των ΕΣ ΕΣ, αν και είχε βασανίσει, καταδώσει και εκτελέσει δεκάδες αθώους "καταδικάστηκε" σε ισόβια, θα καταλάβει το βάθος ηθικής κρίσης που περνάει η δικαιοσύνη  

πηγη tsak-giorgis