Το Αρχαίο Ελληνικό φύλλο της Ηπείρου!

Στην γεωγραφική περιοχή της Ηπείρου και συγκεκριμένα στην πεδιάδα της περιοχής της σημερινής Δωδώνης όπου και βρίσκεται το αρχαίο θέατρο, μια περιοχή που κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Ελλοπία, κατοικούσαν οι Σελλοί ή Ελλοί. Οι Σελλοί, αρχαίο ελληνικό φύλλο στο οποίο γίνεται αναφορά στην Ιλιάδα του Ομήρου ως εκείνοι που ερμήνευαν τις εντολές του Δια.
Ο Δίας ήταν ο θεός της Δωδώνης και των πελασγικών φύλλων που επικούσαν την εποχή εκείνη την Ήπειρο, ίσως είναι και το φύλλο αυτό που μετέπειτα έδωσε το σημερινό όνομα Έλληνες. Συγκεκριμένα ο Όμηρος τους χαρακτηρίζει ως «ανιπτόποδες χαμαιεύναι….», όπως ελεύθερα μεταφράζει ο Καζαντζάκης τον συγκεκριμένο στίχο ως «χαμοκοιτάμνοι ανυφτόποδες ζουν οι οι Σελλοί οι δικοί σου προφήτες».
Αναφορά στο αρχαίο αυτό φύλλο κάνει και ο Αριστοτέλης στο έργο του «Μετεωρολογικά», όπου τοποθετεί το φύλλο αυτό στην Δωδώνη και την περιοχή ευρύτερα του ποταμού Αχελώου.
Σύμφωνα με νεότερους ερευνητές οι Σελλοί ακολουθώντας μια αρχαιότατη θρησκευτική συνήθεια δεν έπλεναν ποτέ τα πόδια τους «αντιπτόποδες» και κοιμόντουσαν κατάχαμα «χαμαιεύναι»,. Ο λόγος που ακολουθούσαν αυτή την πρακτική ήταν για να βρίσκονται κοντά στη γη προκειμένου να αντλούν από αυτή την μαντική δύναμη που ήταν απαραίτητη για την ερμηνεία των χρησμών.
Κατά τις θεσσαλικές παραδόσεις οι Σελλοί καταγόνταν από τον δρυμοτόμο (τον ξυλοκόπο) Ελλό μυθικό απόγονο των Θεσσαλών ο οποίος πρωτοφτάνει στην περιοχή για να κόψει την Ιερή Βελανιδιά που δεσπόζει στην περιοχή της Αρχαίας Δωδώνης. Το εγχείρημα του αυτό δεν ολοκληρώθηκε καθώς τον απέτρεψε ένα περιστέρι που του μίλησε με ανθρώπινη φωνή, αντ΄αυτού ο Ελλός έγινε ο πρώτος Ιερέας του Δία και του Μαντείου.
Παραθέτω αυτούσιο στο παρόν την ετυμολογία του δημοσιογράφου, λογοτέχνη και ερευνητή κ. Κ. Φαλταϊτς: “Οι Σελλοί ή Ελλοί ήταν «ομηρική φυλή», η οποία «...εκπεμπόμενη εκ της Ηπείρου δια των διόδων της Πίνδου έδοσεν εις το νότιον τμήμα της Βαλκανικής το όνομα Ελλάς και εις τους κατοίκους το όνομα Έλληνες...»
koinos--nous