Χάρισε την απουσία σου, σε όποιον δεν εκτίμησε την παρουσία σου

Είναι κάποια πράγματα, που δεν εξηγούνται στην ρουφιάνα τη ζωή. Όσο τα αναλύεις, τόσο σε καταπίνουν. Όσο κρύβεσαι πίσω τους, τόσο σε κρύβουν με τη σκιά τους. Ανάλυση στην ανάλυση έρχεται ένα πνίξιμο, προσπαθείς να συγκρατήσεις τον λυγμό σου, μη γίνει το δάκρυ σου κραυγή και ακουστείς.
Πνίξε το παράπονο, συγκράτησε το λυγμό σου, νιώσε θυμό και προχώρα. Άσε τις αναλύσεις και άλλαξε δρόμο. Κράτα μόνο αυτό. Δεν υπάρχει λογική στο παράλογο.
Μην πεις στον κόπο ούτε να μιλήσεις. Το βλέπεις, χάνεσαι σε ανούσια λόγια και ο πόνος γίνεται αβάσταχτος. Μην προσπαθείς να εξηγήσεις. Μάταιος κόπος. Αφού δεν άκουσε τα λόγια σου, αφού δεν κατάλαβε τον πόνο που σου προκάλεσε, αφού δεν ήρθε ούτε μια φορά στη θέση σου να νιώσει, άστο ματιά μου.
Χάρισε απλόχερα τη σιωπή σου. Δώρισε του την απουσία σου. Είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις σε έναν τέτοιο άνθρωπο. Έναν άνθρωπο, που δεν σε ένιωσε στο ελάχιστο. Έναν άνθρωπο, που γέμισε τα μάτια σου με δάκρυα. Έναν άνθρωπο, που ήξερε τις πληγές σου και φρόντισε να σου ανοίξει κι άλλες. Έναν άνθρωπο, που έλεγε πως σε αγαπάει και οι πράξεις του έδειχναν το αντίθετο. Έναν άνθρωπο, που εκμεταλλύτηκε τη λαχτάρα σου να αγαπήσεις και να αγαπηθείς και σου φέρθηκε σκάρτα.
Άστο, σου λέω, μην τα αναλύεις πια. Δεν εκτιμήθηκε η παρουσία σου, ίσως εκτιμηθεί η απουσία σου. Μη ξοδεύεσαι άλλο. Αν ο άλλος δεν θέλει να καταλάβει, όσο και να μιλάς χαμένα πάνε τα λόγια σου. Κλείσε αθόρυβα την πορτούλα πίσω σου και προχώρα.
Μην αναλώνεσαι πια σε ανούσιες καταστάσεις. Βάλε ένα τέλος σε όλη αυτή την αρρώστια. Άδειος ήταν και ήθελε να γεμίσει από σένα. Και τα έδωσες όλα. Και σαν φουσκωμένο σακί με τόση αλαζονεία, ξέχασε.
Ξέχασε τι έδωσες. Ξέχασε ποιος του στάθηκε. Ξέχασε ποιος άνοιγε την αγκαλιά του να τον κλείσει μέσα να ηρεμήσει, όταν έτρωγε τα απανωτά χαστούκια από άλλους. Ξέχασε ποιος του σκούπιζε τα δάκρυα με τα χείλη και τον φιλούσε τρυφερά να του πάρει τον πόνο. Ξέχασε ποιος ήταν πάντα δίπλα του ακόμα και στις πιο χειρότερες στιγμές του. Ξέχασε τα πάντα, γιατί απλά δεν ένιωσε τελικά. Απλά εκμεταλλεύτηκε. Ό,τι δεν πήρε από εκεί που ήθελε, τα πήρε από σένα, απλά να νιώσει δυνατός, να νιώσει ποθητός, να νιώσει άντρας.
Ξέχασε όμως το κυριότερο. Ότι όλα είναι δανεικά στη ζωή. Το άδικο το πληρώνεις..
Αργά η γρήγορα..
 Γράφει η Λία Ευαγγελίδου
πηγη loveletters.gr
μονταζ  eimailefteros