διεκδίκησαν την Ελληνοποίηση την ομόσπονδης δημοκρατίας τους, αλλά το αίτημα τους δεν έγινε δεκτό και στην συνέχεια εκδιώχτηκαν από τον Στάλιν. Αργότερα μερικοί επέστρεψαν και το 1993 ήσαν περίπου 15.000. Με τον πόλεμο και τις νέες διώξεις έφυγαν ξανά και σήμερα είναι 2.000. Ακόμα και οι Καλάς στο Αφγανιστάν γνωρίζουμε πόσοι είναι. Μόνο στα Σκόπια δεν γνωρίζουμε πόσοι είναι.
Η Γιουγκοσλαβία ήταν ένα πολυεθνικό κράτος με σχετικά καλή φήμη για
τα ανθρώπινα δικαιώματα και υποτίθεται φιλικό προς την Ελλάδα. Παρόλα
αυτά οι επίσημες στατιστικές δείχνουν διαρκή και ανεξήγητη συρρίκνωση
του Ελληνικού πληθυσμού τόσο μέχρι τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο, όσο και μετά
το 1951. Από 18% στην περιοχή της Βαρντάσκα, έφτασε το 12% στην ίδια
περιοχή κατά την στατιστική την Γερμανικών αρχών κατοχής. Οι άνθρωποι
αυτοί δεν ήσαν διεσπαρμένοι σε όλη την περιφέρεια· ζούσαν σχεδόν όλοι
στις περιοχές Μοναστηρίου, Γευγελή και Στρώμνιτσας, όπου ήσαν η
συντριπτική πλειοψηφεία.
Αν η αχλύς του χρόνου, αλλά και η παραποίηση στοιχείων από τις Σκοπιανές αρχές, δεν επιτρέπουν τόσο καθαρή εικόνα για το παρελθόν, ο ίδιος ο Γκλιγκόροφ ομολόγησε, ότι οι Ελληνες των Σκοπίων σήμερα είναι 100.000 δηλαδή το 5%. Που είναι αυτοί οι άνθρωποι τώρα; Τα επίσημα στοιχεία καταγράφουν μικρότερες μειονότητες, όπως οι Βόσνιοι, οι Τούρκοι και οι Ρομά με λιγότερο από 3%, αλλά όχι Ελληνες!!!!!!!!!
Τα σύνορα είναι ανοικτά και Ελληνες μπαινοβγαίνουν στα Σκόπια. Ελάχιστες φορές διάβασα κάποια καταγραφή, ένα περιστατικό συνάντησης με Ελληνες των Σκοπίων. Πραγματικά αόρατη μειονότητα· κανένα στοιχείο, κανένα οδοιπορικό, καμία συζήτηση στην Ελληνική Βουλή, στα Ελληνικά ΜΜΕ, λες και βρίσκονται στον Αρη και όχι ακριβώς δίπλα μας.
Υπογράψαμε συνθήκη αναγνώρισης χαρίζοντας το όνομα, χωρίς καμία μέριμνα για αυτούς τους αόρατους από την διεθνή κοινότητα ανθρώπους. Θα πουν κάποιοι, ότι κι εμείς δεν αναγνωρίζουμε Μακεδονική μειονότητα. Η Ελλάδα δεν έχει κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσει Σκοπιανή μειονότητα· «Μακεδονική» μειονότητα δεν αναγνωρίζει. Εστω όμως και ως μη αναγνωρισμένη μειονότητα, υπάρχουν περίπου 1.500 άτομα που αυτοπροσδιορίζονται έτσι και τους γνωρίζουμε ποιοι είναι κι εμείς κι οι Σκοπιανοί κι οι Ευρωπαίοι κι όλος ο κόσμος. Στα Σκόπια που είναι αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ως Ελληνες; Εξαφανίστηκαν μέσα σε 20 χρόνια 100.000 άνθρωποι; Αν αυτόν τον αριθμό τον είχε δώσει η ΧΑ, ή ο ΛΑΟΣ, να έλεγα ότι είναι εθνικιστική προπαγάνδα· αλλά τον έδωσε ο πρόεδρος τους.
Βλέποντας την καθολική αδιαφορία για αυτήν την μειονότητα, συχνά αναρωτιέμαι, αν αυτή η δήλωση του Γκλιγκόροφ είναι φέικ. Όμως δεν υπάρχει διάψευση ούτε από Ελληνα, ούτε από Σκοπιανό, ενώ τα παλαιότερα στοιχεία, όχι μόνο την επιβεβαιώνουν, αλλά αναρωτιέται κανείς, γιατί μόνο 100.000 αφού στους παλαιότερους πρέπει να προστεθούν και μέρος τουλάχιστον των πολιτικών προσφύγων του `45. Τα κατοχικά (και πριν) στοιχεία δεν αφορούν την ΠΓΔΜ, αλλά την Βαρντάσκα (που περιελάμβανε και τμήματα της νότιας Σερβίας και του Κοσσόβου). Δηλαδή σε επίπεδο ΠΓΔΜ οι Ελληνες ήσαν πολύ περισσότεροι από το 12% το 1941, γιατί στις βόρειες περιοχές της Βαρντάσκα δεν ζούσε κανένας. Δεδομένου ότι μεταπολεμικά δεν υπάρχει γνωστή κομιτατζίδικη δράση, σήμερα θα έπρεπε να ήσαν 300-350.000. Εκτός αν κάποιος ισχυριστεί, ότι τα στοιχεία του Σερβοκροατικού βασιλείου, των Γερμανικών δυνάμεων κατοχής και της Γιουγκοσλαβίας το 1951 είναι Ελληνική εθνικιστική προπαγάνδα.
Καθώς στην ιστορία της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας δεν έχουν καταγραφεί μαζικές διώξεις, απελάσεις, μεταναστεύσεις προς την Ελλάδα, που να δικαιολογούν την μέχρις αφανισμού συρρίκνωση, ποια λογική εξήγηση μπορεί να δώσει κανείς; Αφομοιώθηκαν; Παγιδεύτηκαν από το όνομα «Μακεδόνες» που λογικά τους ανήκει; Πως είναι δυνατόν, να ξέχασαν ότι είναι Ελληνες στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, μέσα σε ένα κράτος πολυεθνικό, που κανένας άλλος δεν ξέχασε την καταγωγή του, όπως απέδειξαν οι πόλεμοι της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Τι το ανώτερο βρήκαν στον Σκοπιανό πολιτισμό, την Σκοπιανή διάλεκτο;
Εδώ δεν ξέχασαν οι Καλάς, ότι είναι Ελληνες. Μιλώντας στα Αγγλικά ο Καλάς οδηγός κάποιων Ελλήνων επισκεπτών, διαρκώς «Γκρίκς» αποκαλούσε και τους Μακεδόνες και τους Καλάς. Πολλοί μάλιστα, μεταξύ των οποίων και εγώ, υποστηρίζουμε με στοιχεία, ότι ήσαν πριν τον Αλέξανδρο στην περιοχή. Αυτοί οι άνθρωποι έφαγαν την λαίλαπα των Μογγόλων, των Τουρκομάνων, την ασφυκτική πολιορκία του Ισλάμ και δεν αφομοιώθηκαν για χιλιάδες χρόνια στο κέντρο της Ασίας και οι Ελληνες της ΠΓΔΜ ξέχασαν τα πάντα σε τόσα λίγα χρόνια;
Ή μήπως αλλοτριώθηκαν από την πολλή «ευημερία»; Σε ποιο άλλο μέρος του κόσμου οι Ελληνες ξέχασαν, ότι είναι Ελληνες και μάλιστα σε 70 χρόνια και μάλιστα της σύγχρονης εποχής; Αυτό το γεγονός πρέπει να πάρει μία θέση ανάμεσα στο τρίγωνο των Βερμούδων και την εξαφάνιση των κατοίκων της νήσου του Πάσχα. Και δεν συνέβη στα πέρατα της υφηλίου, αλλά ακριβώς δίπλα μας.
Το 1951 η απογραφή έδειξε 18% αφενός γιατί ήταν πλέον σε επίπεδο ΠΓΔΜ και όχι Βαρντάσκα και αφετέρου προστέθηκαν και οι πολιτικοί πρόσφυγες από τον εμφύλιο. Το 2002 απογράφηκαν 422 Ελληνες και 9.400 Βλάχοι δηλαδή συνολικά λιγότεροι από 0,5%!!!!!!!!!!!!!!! Επιπλέον ενώ οι αποκαλούμενοι «Βλάχοι» αυτοαποκαλούνται «Γκρέκ» και αυτοπροσδιορίζονται Ελληνες, με το στανιό καθορίζονται ως «Ρουμάνικη» μειονότητα…
Μία άλλη μειονότητα που εξαφανίστηκε στ αλήθεια κι όχι μόνο στατιστικά, ήταν οι σλαβόφωνοι Πατριαρχικοί, ένας εν πολλοίς Ελληνόφρων πληθυσμός, μεγαλύτερος σε αριθμό από τους προαναφερθέντες Ελληνες, Γκρεκ, Σαρακατσάνους. Αυτοί ήσαν οι πραγματικοί Σλαβομακεδόνες. Δηλαδή οι Σκοπιανοί ούτε «Σλαβομακεδόνες» μπορούν να λέγονται, γιατί κι αυτό κλεμμένο θα ήταν. Το ποιά είναι η πραγματική εθνική καταγωγή αυτής της εκλιπούσης πλέον μειονότητας είναι αδύνατο να προσδιοριστεί επακριβώς, αλλά το γεγονός ότι κατά την ανεξαρτητοποίηση της Βουλγάρικης Εκκλησίας τάχτηκαν με το Ελληνικό Πατριαρχείο, καθώς και το γεγονός ότι οι Σλαβόφωνοι Πατριαρχικοί κατοικούσαν αποκλειστικά στις παραμεθόριες περιοχές, ανάμικτοι με τους άλλους Ελληνες, δείχνουν, ότι είχαν μικτή εθνική καταγωγή.
Αυτοί λοιπόν οι Ελληνοσλαβομακεδόνες ήσαν βασικός στόχος των κομιτατζήδων, αλλά δυστυχώς και πολλών ανεγκέφαλων Ελλήνων υπερπατριωτών, που δεν σεβάστηκαν την ντοπιολαλιά τους (όσων εξ αυτών βρέθηκαν στην Ελληνική επικράτεια μετά τους Βαλκανικούς πολέμους). Ετσι από κοινού κομιτατζήδες και Ελληνες αρχικά τους Βουλγαροποίησαν και στην συνέχεια, όσοι εξ αυτών ζούσαν στην ΠΓΔΜ και την Ελλάδα Σκοπιανοποιήθηκαν.
Δηλαδή η Ελληνική και Ελληνόφρων κοινότητα των Σκοπίων θα έπρεπε να ξεπερνάει τις 500-600.000 και δήλωσαν Ελληνες μόνο 422. Βέβαια και στην Τουρκία, εκτός από την επίσημη Ελληνική μειονότητα που αναγνωρίζεται από το κράτος, υπάρχει άλλη επίσης αόρατη μειονότητα κρυπτοχριστιανών και κρυπτοελλήνων, όπως αποδεικνύει και η περίπτωση του Γιάννη Βασίλη Γιαλελή. Η Τουρκία όμως είναι ένα απροκάλυπτα και πανθομολογούμενα φασιστικό κράτος, για την είσοδο του οποίου στην ΕΕ δεν έχουμε συναινέσει ακόμα.
Για να είμαι ακριβοδίκαιος όμως, από τις λίγες πληροφορίες που μπορώ να βρω, οι Ελληνες των Σκοπίων μάλλον προτιμούν, να τα βρούμε με τους Σκοπιανούς, γιατί πιστεύουν, ότι έτσι θα αναπνεύσουν από τις πιέσεις που τους ασκούνται. Δεν τους αδικώ. Προσπαθούν να πιαστούν απ τα μαλλιά τους, αφού η μαμά Ελλάδα πουλάει ακόμα και όσους έχουμε την ατυχία να είμαστε δικοί της υπήκοοι. Μία μειονότητα που δεν δηλώνει καν την ύπαρξη της είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη. Βέβαια στην Ευρωπαία Φυρομία απαγορεύεται να δηλώνεις Ελληνας, ή Βούλγαρος, αλλά βρέθηκαν 422 που το έκαναν και δεν τους εκτέλεσαν φαντάζομαι. Δυστυχώς τα δικαιώματα δεν χαρίζονται. Η μειονότητα αυτή είναι αδιαμφισβήτητα πουλημένη από το Ελληνικό κράτος, αλλά φταίει και η ίδια που είναι τόσο αόρατη, όπως αντίστοιχα φταίμε και εμείς για όσα τραβάμε από τις κυβερνήσεις μας.
Αυτό το λέω ουσιαστικά σε όλα τα άρθρα και εξ αυτού τελικά οφείλω να δικαιολογήσω τους κυβερνώντες και για τις εθνικές μειοδοσίες και για την υποτέλεια τους και για πολλά άλλα απ τα κακά τους. Ότι και νάναι ο Τσίπρας, έκανε εκλογές ΜΕΤΑ την κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος και ΜΕΤΑ το τρίτο μνημόνιο; Τι άθροισμα ψήφων πήραν τα (απροσχημάτιστα) μνημονιακά και ξενόδουλα κόμματα; Τι άθροισμα παίρνουν ΤΩΡΑ, που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ, ότι βρίσκονται σε δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα για το Μακεδονικό; [Το ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα μπουρδούκλωσαν, δεν αλλάζει την ουσία και ο λαός ξέρει καλά, ότι το μόνο που διαφέρουν από τον ΣΥΡΙΖΑ στο Μακεδονικό, είναι ότι την συγκεκριμένη στιγμή της συμφωνίας των Πρεσπών, είχαν την τύχη να βρίσκονται στην αντιπολίτευση.]
Επειδή λοιπόν δεν βλέπω έναν λαό διατεθειμένο να πολεμήσει την αδικία που υφίσταται ακόμα και ο ίδιος, όχι να αγωνιστεί για τα δικαιώματα των ομοεθνών των Σκοπίων, επειδή ακόμα και οι πιο «τσαμπουκάδες», οι εθνικόφρονες, στον Πούτιν και τον Τραμπ εναποθέτουν τις ελπίδες τους (τόση αυτοπεποίθηση έχουν και καλά κάνουν, γιατί δεν μετράνε) αναρωτιέμαι μήπως τελικά οι πολιτικοί είναι απλά πιο ρεαλιστές από εμένα και όσους επιμένουμε στις παλιομοδίτικες αξίες της αξιοπρέπειας και της εθνικής αλληλεγγύης.
Δηλαδή μήπως το επονείδιστο ξεπούλημα βοηθήσει τουλάχιστον τους Ελληνες των Σκοπίων, να εκδηλώσουν την εθνικότητα τους; Βέβαια δεν υπήρξε καμία πρόβλεψη στην συνθήκη των Πρεσπών και καμία νύξη κατά τις διαπραγματεύσεις. Υπάρχει όμως δικαιολογία γι αυτό. Οι Σκοπιανοί θα έθεταν θέμα αμοιβαιότητας και η συμφωνία θα κατέρρεε, γιατί δεν μπορούμε να αποδεχτούμε μειονότητα με το όνομα «Μακεδονική». Ετσι άφησαν το θέμα της Ελληνικής μειονότητας των Σκοπίων να λυθεί αργότερα μέσα στα πλαίσια της ΕΕ. Ρεαλιστικό; Για να πούμε και του πολιτικάντη το δίκιο, απερίφραστα ναι. Αφού δεν έχουμε τα κότσια, να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα τους, τουλάχιστον ας τους βάλουμε στην προστασία της ΕΕ.
Από την άλλη όμως κι εγώ έχω δίκιο, γιατί το Ευρωπαϊκό όνειρο, στο οποίο κι εγώ είχα ποντάρει, όχι μόνο δεν προχώρησε, αλλά κάθε μέρα ξεθωριάζει περισσότερο. Ας πάρουμε για παράδειγμα την πειθαρχική και υπάκουη Κύπρο. Ποια πίεση άσκησε η ΕΕ για την απελευθέρωση των κατεχομένων εδαφών; Στους ίδιους τους Κύπριους άσκησαν πίεση με το σχέδιο Ανάν. Μπορεί η σημερινή ΕΕ να είναι εγγύηση για τα δικαιώματα των Ελλήνων των Σκοπίων και της Αλβανίας; Ποια είναι η τάση που κυριαρχεί; Το είδαμε στην Καταλανία, που δεν ήθελε έξοδο από την ΕΕ, αλλά από την Ισπανία και το κίνημα λασπολογήθηκε ως ακροδεξιό και συμφεροντολογικό. Γιατί; Γιατί όλα τα μεγάλα κράτη της ΕΕ φοβήθηκαν αποσχιστικές τάσεις στην επικράτεια τους. Τάσεις όμως που ενδυναμώνουν το «Ευρωπαϊκό όνειρο» σε βάρος των εθνικιστικών ονείρων των μεγάλων κρατών.
Στα πλαίσια αυτά δεν νομίζω, ότι δημιουργούνται και οι ιδανικές συνθήκες για μειονότητες ενοχλητικές στα συμφέροντα των μεγάλων της ΕΕ. Πολύ φοβάμαι, ότι εμάς θα πιέσουν περισσότερο για την ολιγάριθμη Σκοπιανή μειονότητα, παρά εκείνους για την Ελληνική. Τα δικαιώματα των μειονοτήτων αναδεικνύονται και χρησιμοποιούνται πολιτικά κατά το δοκούν και όλα δείχνουν, ότι η ΕΕ υποχωρεί σταθερά στα θέματα αρχών.
Εδώ οι απόψεις διίστανται. Οι Ευρωπαϊστές λένε, ότι πρέπει να μείνουμε πάσει θυσία και να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε την Ευρώπη. Οι υπόλοιποι μοιράζονται σε πολλές απόψεις, οι περισσότερες εκ των οποίων αποσκοπούν σε μία «άλλη Ευρώπη», την οποία θα χτίσουμε εκτός ΕΕ. [Υπάρχουν και κάποιοι, εθνικόφρονες υποτίθεται, που θέλουν να τα φτιάξουμε με το ξανθό γένος του βορρά. Περιμένουν σαν τις γκομενίτσες τους ξανθούς ιππότες, να τους σώσουν και μετά να τους… Πάντως έχουν αρχές· δεν ξεπέφτουν σε μαυριδερούς…]
Προσωπικά δεν λέω όχι στην «άλλη Ευρώπη», αλλά λέω όχι στον στρουθοκαμηλισμό, ότι οποιαδήποτε «συμμαχία» -προστασία, ή οποιαδήποτε λαϊκίστικη ψευτομεταρρύθμιση θα μας έλυνε τα προβλήματα. [Επίσης δεν έχω κανένα κόλλημα, να ονομάζομαι ντε και καλά «Ευρωπαίος» και δεν αισθάνομαι καμία ντροπή να είμαι Βαλκάνιος.]
Συμφωνώ βέβαια, ότι πρέπει να αποτινάξουμε την ξενόδουλη υποτέλεια, αλλά διαφωνώ στο παραμύθιασμα του κόσμου, ότι αυτό μπορεί να γίνει χωρίς να εγκαταλείψουμε την εργασιόφοβη μιζέρια μας και τον ευδαιμονικό ατομισμό μας. Είναι κρίμα που τέτοιες ανοησίες μας κρατούν δέσμιους, αλλά αυτή είναι η οδυνηρή αλήθεια, που δεν θέλουν να θίξουν ούτε τα κόμματα της ρεαλιστικής υποτέλειας, ούτε τα κόμματα της ουτοπικής «αντίστασης», γιατί όπως συμβαίνει συχνά, η αλήθεια είναι αντιδημοφιλής. [Όπως λέμε «Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μη μας πει κανένα». Δυστυχώς το ψέμα είναι γλυκό στην ακοή του λαού και κανείς εχέφρων πολιτικός δεν του πάει κόντρα.]
Επειδή λοιπόν η πεζή πραγματικότητα με προσγειώνει ως προς τα όνειρα εθνικής αξιοπρέπειας, απλά δεν συμμετέχω στην συζήτηση για την επιλογή επιβήτορα.
Π. Ρέππας
πηγη triklopodia.gr
Αν η αχλύς του χρόνου, αλλά και η παραποίηση στοιχείων από τις Σκοπιανές αρχές, δεν επιτρέπουν τόσο καθαρή εικόνα για το παρελθόν, ο ίδιος ο Γκλιγκόροφ ομολόγησε, ότι οι Ελληνες των Σκοπίων σήμερα είναι 100.000 δηλαδή το 5%. Που είναι αυτοί οι άνθρωποι τώρα; Τα επίσημα στοιχεία καταγράφουν μικρότερες μειονότητες, όπως οι Βόσνιοι, οι Τούρκοι και οι Ρομά με λιγότερο από 3%, αλλά όχι Ελληνες!!!!!!!!!
Τα σύνορα είναι ανοικτά και Ελληνες μπαινοβγαίνουν στα Σκόπια. Ελάχιστες φορές διάβασα κάποια καταγραφή, ένα περιστατικό συνάντησης με Ελληνες των Σκοπίων. Πραγματικά αόρατη μειονότητα· κανένα στοιχείο, κανένα οδοιπορικό, καμία συζήτηση στην Ελληνική Βουλή, στα Ελληνικά ΜΜΕ, λες και βρίσκονται στον Αρη και όχι ακριβώς δίπλα μας.
Υπογράψαμε συνθήκη αναγνώρισης χαρίζοντας το όνομα, χωρίς καμία μέριμνα για αυτούς τους αόρατους από την διεθνή κοινότητα ανθρώπους. Θα πουν κάποιοι, ότι κι εμείς δεν αναγνωρίζουμε Μακεδονική μειονότητα. Η Ελλάδα δεν έχει κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσει Σκοπιανή μειονότητα· «Μακεδονική» μειονότητα δεν αναγνωρίζει. Εστω όμως και ως μη αναγνωρισμένη μειονότητα, υπάρχουν περίπου 1.500 άτομα που αυτοπροσδιορίζονται έτσι και τους γνωρίζουμε ποιοι είναι κι εμείς κι οι Σκοπιανοί κι οι Ευρωπαίοι κι όλος ο κόσμος. Στα Σκόπια που είναι αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ως Ελληνες; Εξαφανίστηκαν μέσα σε 20 χρόνια 100.000 άνθρωποι; Αν αυτόν τον αριθμό τον είχε δώσει η ΧΑ, ή ο ΛΑΟΣ, να έλεγα ότι είναι εθνικιστική προπαγάνδα· αλλά τον έδωσε ο πρόεδρος τους.
Βλέποντας την καθολική αδιαφορία για αυτήν την μειονότητα, συχνά αναρωτιέμαι, αν αυτή η δήλωση του Γκλιγκόροφ είναι φέικ. Όμως δεν υπάρχει διάψευση ούτε από Ελληνα, ούτε από Σκοπιανό, ενώ τα παλαιότερα στοιχεία, όχι μόνο την επιβεβαιώνουν, αλλά αναρωτιέται κανείς, γιατί μόνο 100.000 αφού στους παλαιότερους πρέπει να προστεθούν και μέρος τουλάχιστον των πολιτικών προσφύγων του `45. Τα κατοχικά (και πριν) στοιχεία δεν αφορούν την ΠΓΔΜ, αλλά την Βαρντάσκα (που περιελάμβανε και τμήματα της νότιας Σερβίας και του Κοσσόβου). Δηλαδή σε επίπεδο ΠΓΔΜ οι Ελληνες ήσαν πολύ περισσότεροι από το 12% το 1941, γιατί στις βόρειες περιοχές της Βαρντάσκα δεν ζούσε κανένας. Δεδομένου ότι μεταπολεμικά δεν υπάρχει γνωστή κομιτατζίδικη δράση, σήμερα θα έπρεπε να ήσαν 300-350.000. Εκτός αν κάποιος ισχυριστεί, ότι τα στοιχεία του Σερβοκροατικού βασιλείου, των Γερμανικών δυνάμεων κατοχής και της Γιουγκοσλαβίας το 1951 είναι Ελληνική εθνικιστική προπαγάνδα.
Καθώς στην ιστορία της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας δεν έχουν καταγραφεί μαζικές διώξεις, απελάσεις, μεταναστεύσεις προς την Ελλάδα, που να δικαιολογούν την μέχρις αφανισμού συρρίκνωση, ποια λογική εξήγηση μπορεί να δώσει κανείς; Αφομοιώθηκαν; Παγιδεύτηκαν από το όνομα «Μακεδόνες» που λογικά τους ανήκει; Πως είναι δυνατόν, να ξέχασαν ότι είναι Ελληνες στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, μέσα σε ένα κράτος πολυεθνικό, που κανένας άλλος δεν ξέχασε την καταγωγή του, όπως απέδειξαν οι πόλεμοι της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Τι το ανώτερο βρήκαν στον Σκοπιανό πολιτισμό, την Σκοπιανή διάλεκτο;
Εδώ δεν ξέχασαν οι Καλάς, ότι είναι Ελληνες. Μιλώντας στα Αγγλικά ο Καλάς οδηγός κάποιων Ελλήνων επισκεπτών, διαρκώς «Γκρίκς» αποκαλούσε και τους Μακεδόνες και τους Καλάς. Πολλοί μάλιστα, μεταξύ των οποίων και εγώ, υποστηρίζουμε με στοιχεία, ότι ήσαν πριν τον Αλέξανδρο στην περιοχή. Αυτοί οι άνθρωποι έφαγαν την λαίλαπα των Μογγόλων, των Τουρκομάνων, την ασφυκτική πολιορκία του Ισλάμ και δεν αφομοιώθηκαν για χιλιάδες χρόνια στο κέντρο της Ασίας και οι Ελληνες της ΠΓΔΜ ξέχασαν τα πάντα σε τόσα λίγα χρόνια;
Ή μήπως αλλοτριώθηκαν από την πολλή «ευημερία»; Σε ποιο άλλο μέρος του κόσμου οι Ελληνες ξέχασαν, ότι είναι Ελληνες και μάλιστα σε 70 χρόνια και μάλιστα της σύγχρονης εποχής; Αυτό το γεγονός πρέπει να πάρει μία θέση ανάμεσα στο τρίγωνο των Βερμούδων και την εξαφάνιση των κατοίκων της νήσου του Πάσχα. Και δεν συνέβη στα πέρατα της υφηλίου, αλλά ακριβώς δίπλα μας.
Το 1951 η απογραφή έδειξε 18% αφενός γιατί ήταν πλέον σε επίπεδο ΠΓΔΜ και όχι Βαρντάσκα και αφετέρου προστέθηκαν και οι πολιτικοί πρόσφυγες από τον εμφύλιο. Το 2002 απογράφηκαν 422 Ελληνες και 9.400 Βλάχοι δηλαδή συνολικά λιγότεροι από 0,5%!!!!!!!!!!!!!!! Επιπλέον ενώ οι αποκαλούμενοι «Βλάχοι» αυτοαποκαλούνται «Γκρέκ» και αυτοπροσδιορίζονται Ελληνες, με το στανιό καθορίζονται ως «Ρουμάνικη» μειονότητα…
Μία άλλη μειονότητα που εξαφανίστηκε στ αλήθεια κι όχι μόνο στατιστικά, ήταν οι σλαβόφωνοι Πατριαρχικοί, ένας εν πολλοίς Ελληνόφρων πληθυσμός, μεγαλύτερος σε αριθμό από τους προαναφερθέντες Ελληνες, Γκρεκ, Σαρακατσάνους. Αυτοί ήσαν οι πραγματικοί Σλαβομακεδόνες. Δηλαδή οι Σκοπιανοί ούτε «Σλαβομακεδόνες» μπορούν να λέγονται, γιατί κι αυτό κλεμμένο θα ήταν. Το ποιά είναι η πραγματική εθνική καταγωγή αυτής της εκλιπούσης πλέον μειονότητας είναι αδύνατο να προσδιοριστεί επακριβώς, αλλά το γεγονός ότι κατά την ανεξαρτητοποίηση της Βουλγάρικης Εκκλησίας τάχτηκαν με το Ελληνικό Πατριαρχείο, καθώς και το γεγονός ότι οι Σλαβόφωνοι Πατριαρχικοί κατοικούσαν αποκλειστικά στις παραμεθόριες περιοχές, ανάμικτοι με τους άλλους Ελληνες, δείχνουν, ότι είχαν μικτή εθνική καταγωγή.
Αυτοί λοιπόν οι Ελληνοσλαβομακεδόνες ήσαν βασικός στόχος των κομιτατζήδων, αλλά δυστυχώς και πολλών ανεγκέφαλων Ελλήνων υπερπατριωτών, που δεν σεβάστηκαν την ντοπιολαλιά τους (όσων εξ αυτών βρέθηκαν στην Ελληνική επικράτεια μετά τους Βαλκανικούς πολέμους). Ετσι από κοινού κομιτατζήδες και Ελληνες αρχικά τους Βουλγαροποίησαν και στην συνέχεια, όσοι εξ αυτών ζούσαν στην ΠΓΔΜ και την Ελλάδα Σκοπιανοποιήθηκαν.
Δηλαδή η Ελληνική και Ελληνόφρων κοινότητα των Σκοπίων θα έπρεπε να ξεπερνάει τις 500-600.000 και δήλωσαν Ελληνες μόνο 422. Βέβαια και στην Τουρκία, εκτός από την επίσημη Ελληνική μειονότητα που αναγνωρίζεται από το κράτος, υπάρχει άλλη επίσης αόρατη μειονότητα κρυπτοχριστιανών και κρυπτοελλήνων, όπως αποδεικνύει και η περίπτωση του Γιάννη Βασίλη Γιαλελή. Η Τουρκία όμως είναι ένα απροκάλυπτα και πανθομολογούμενα φασιστικό κράτος, για την είσοδο του οποίου στην ΕΕ δεν έχουμε συναινέσει ακόμα.
Για να είμαι ακριβοδίκαιος όμως, από τις λίγες πληροφορίες που μπορώ να βρω, οι Ελληνες των Σκοπίων μάλλον προτιμούν, να τα βρούμε με τους Σκοπιανούς, γιατί πιστεύουν, ότι έτσι θα αναπνεύσουν από τις πιέσεις που τους ασκούνται. Δεν τους αδικώ. Προσπαθούν να πιαστούν απ τα μαλλιά τους, αφού η μαμά Ελλάδα πουλάει ακόμα και όσους έχουμε την ατυχία να είμαστε δικοί της υπήκοοι. Μία μειονότητα που δεν δηλώνει καν την ύπαρξη της είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη. Βέβαια στην Ευρωπαία Φυρομία απαγορεύεται να δηλώνεις Ελληνας, ή Βούλγαρος, αλλά βρέθηκαν 422 που το έκαναν και δεν τους εκτέλεσαν φαντάζομαι. Δυστυχώς τα δικαιώματα δεν χαρίζονται. Η μειονότητα αυτή είναι αδιαμφισβήτητα πουλημένη από το Ελληνικό κράτος, αλλά φταίει και η ίδια που είναι τόσο αόρατη, όπως αντίστοιχα φταίμε και εμείς για όσα τραβάμε από τις κυβερνήσεις μας.
Αυτό το λέω ουσιαστικά σε όλα τα άρθρα και εξ αυτού τελικά οφείλω να δικαιολογήσω τους κυβερνώντες και για τις εθνικές μειοδοσίες και για την υποτέλεια τους και για πολλά άλλα απ τα κακά τους. Ότι και νάναι ο Τσίπρας, έκανε εκλογές ΜΕΤΑ την κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος και ΜΕΤΑ το τρίτο μνημόνιο; Τι άθροισμα ψήφων πήραν τα (απροσχημάτιστα) μνημονιακά και ξενόδουλα κόμματα; Τι άθροισμα παίρνουν ΤΩΡΑ, που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ, ότι βρίσκονται σε δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα για το Μακεδονικό; [Το ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα μπουρδούκλωσαν, δεν αλλάζει την ουσία και ο λαός ξέρει καλά, ότι το μόνο που διαφέρουν από τον ΣΥΡΙΖΑ στο Μακεδονικό, είναι ότι την συγκεκριμένη στιγμή της συμφωνίας των Πρεσπών, είχαν την τύχη να βρίσκονται στην αντιπολίτευση.]
Επειδή λοιπόν δεν βλέπω έναν λαό διατεθειμένο να πολεμήσει την αδικία που υφίσταται ακόμα και ο ίδιος, όχι να αγωνιστεί για τα δικαιώματα των ομοεθνών των Σκοπίων, επειδή ακόμα και οι πιο «τσαμπουκάδες», οι εθνικόφρονες, στον Πούτιν και τον Τραμπ εναποθέτουν τις ελπίδες τους (τόση αυτοπεποίθηση έχουν και καλά κάνουν, γιατί δεν μετράνε) αναρωτιέμαι μήπως τελικά οι πολιτικοί είναι απλά πιο ρεαλιστές από εμένα και όσους επιμένουμε στις παλιομοδίτικες αξίες της αξιοπρέπειας και της εθνικής αλληλεγγύης.
Δηλαδή μήπως το επονείδιστο ξεπούλημα βοηθήσει τουλάχιστον τους Ελληνες των Σκοπίων, να εκδηλώσουν την εθνικότητα τους; Βέβαια δεν υπήρξε καμία πρόβλεψη στην συνθήκη των Πρεσπών και καμία νύξη κατά τις διαπραγματεύσεις. Υπάρχει όμως δικαιολογία γι αυτό. Οι Σκοπιανοί θα έθεταν θέμα αμοιβαιότητας και η συμφωνία θα κατέρρεε, γιατί δεν μπορούμε να αποδεχτούμε μειονότητα με το όνομα «Μακεδονική». Ετσι άφησαν το θέμα της Ελληνικής μειονότητας των Σκοπίων να λυθεί αργότερα μέσα στα πλαίσια της ΕΕ. Ρεαλιστικό; Για να πούμε και του πολιτικάντη το δίκιο, απερίφραστα ναι. Αφού δεν έχουμε τα κότσια, να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα τους, τουλάχιστον ας τους βάλουμε στην προστασία της ΕΕ.
Από την άλλη όμως κι εγώ έχω δίκιο, γιατί το Ευρωπαϊκό όνειρο, στο οποίο κι εγώ είχα ποντάρει, όχι μόνο δεν προχώρησε, αλλά κάθε μέρα ξεθωριάζει περισσότερο. Ας πάρουμε για παράδειγμα την πειθαρχική και υπάκουη Κύπρο. Ποια πίεση άσκησε η ΕΕ για την απελευθέρωση των κατεχομένων εδαφών; Στους ίδιους τους Κύπριους άσκησαν πίεση με το σχέδιο Ανάν. Μπορεί η σημερινή ΕΕ να είναι εγγύηση για τα δικαιώματα των Ελλήνων των Σκοπίων και της Αλβανίας; Ποια είναι η τάση που κυριαρχεί; Το είδαμε στην Καταλανία, που δεν ήθελε έξοδο από την ΕΕ, αλλά από την Ισπανία και το κίνημα λασπολογήθηκε ως ακροδεξιό και συμφεροντολογικό. Γιατί; Γιατί όλα τα μεγάλα κράτη της ΕΕ φοβήθηκαν αποσχιστικές τάσεις στην επικράτεια τους. Τάσεις όμως που ενδυναμώνουν το «Ευρωπαϊκό όνειρο» σε βάρος των εθνικιστικών ονείρων των μεγάλων κρατών.
Στα πλαίσια αυτά δεν νομίζω, ότι δημιουργούνται και οι ιδανικές συνθήκες για μειονότητες ενοχλητικές στα συμφέροντα των μεγάλων της ΕΕ. Πολύ φοβάμαι, ότι εμάς θα πιέσουν περισσότερο για την ολιγάριθμη Σκοπιανή μειονότητα, παρά εκείνους για την Ελληνική. Τα δικαιώματα των μειονοτήτων αναδεικνύονται και χρησιμοποιούνται πολιτικά κατά το δοκούν και όλα δείχνουν, ότι η ΕΕ υποχωρεί σταθερά στα θέματα αρχών.
Εδώ οι απόψεις διίστανται. Οι Ευρωπαϊστές λένε, ότι πρέπει να μείνουμε πάσει θυσία και να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε την Ευρώπη. Οι υπόλοιποι μοιράζονται σε πολλές απόψεις, οι περισσότερες εκ των οποίων αποσκοπούν σε μία «άλλη Ευρώπη», την οποία θα χτίσουμε εκτός ΕΕ. [Υπάρχουν και κάποιοι, εθνικόφρονες υποτίθεται, που θέλουν να τα φτιάξουμε με το ξανθό γένος του βορρά. Περιμένουν σαν τις γκομενίτσες τους ξανθούς ιππότες, να τους σώσουν και μετά να τους… Πάντως έχουν αρχές· δεν ξεπέφτουν σε μαυριδερούς…]
Προσωπικά δεν λέω όχι στην «άλλη Ευρώπη», αλλά λέω όχι στον στρουθοκαμηλισμό, ότι οποιαδήποτε «συμμαχία» -προστασία, ή οποιαδήποτε λαϊκίστικη ψευτομεταρρύθμιση θα μας έλυνε τα προβλήματα. [Επίσης δεν έχω κανένα κόλλημα, να ονομάζομαι ντε και καλά «Ευρωπαίος» και δεν αισθάνομαι καμία ντροπή να είμαι Βαλκάνιος.]
Συμφωνώ βέβαια, ότι πρέπει να αποτινάξουμε την ξενόδουλη υποτέλεια, αλλά διαφωνώ στο παραμύθιασμα του κόσμου, ότι αυτό μπορεί να γίνει χωρίς να εγκαταλείψουμε την εργασιόφοβη μιζέρια μας και τον ευδαιμονικό ατομισμό μας. Είναι κρίμα που τέτοιες ανοησίες μας κρατούν δέσμιους, αλλά αυτή είναι η οδυνηρή αλήθεια, που δεν θέλουν να θίξουν ούτε τα κόμματα της ρεαλιστικής υποτέλειας, ούτε τα κόμματα της ουτοπικής «αντίστασης», γιατί όπως συμβαίνει συχνά, η αλήθεια είναι αντιδημοφιλής. [Όπως λέμε «Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μη μας πει κανένα». Δυστυχώς το ψέμα είναι γλυκό στην ακοή του λαού και κανείς εχέφρων πολιτικός δεν του πάει κόντρα.]
Επειδή λοιπόν η πεζή πραγματικότητα με προσγειώνει ως προς τα όνειρα εθνικής αξιοπρέπειας, απλά δεν συμμετέχω στην συζήτηση για την επιλογή επιβήτορα.
Π. Ρέππας
πηγη triklopodia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου