Αποδίδει με μεγάλη ακρίβεια και με περισσή πληρότητα τα όσα διατρέχουν την κοινή
γνώμη και συνήθως συγκαλύπτουν οι κατά παραγγελία σφυγμομετρήσεις.
Οι λόγοι είναι έωλοι* και εγγενείς. Αταβιστικοί. Μόνο που τώρα το ΠΑΣΟΚ ή όπως πλέον
λέγεται, δεν είναι πια το μεγάλο και ισχυρό κόμμα, αλλά σκιά του ένδοξου παρελθόντος
του- απολειφάδι του κραταιού εαυτού του. Και συνεπώς, η... επιχείρηση επαναπατρισμού
των παλαιών ψηφοφόρων , για να είναι λυσιτελής δεν μπορεί να εδράζεται σε
καιροσκοπικό υπόβαθρο καθότι πλέον, δεν υφίσταται η προοπτική αυτόνομης εξουσίας
αλλά οφείλει να υπακούει σε πολιτικούς, ιδεολογικούς και «εναλλακτικούς» λόγους.
Αλλά επειδή στο ΠΑΣΟΚ συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο οι απαξιωμένοι άλλοτε
αξιωματούχοι, χειραγωγούν τις εξελίξεις και ποδηγετούν τις επιλογές στη βάση των δικών
τους μικρών και ιδιωφελών επιδιώξεων.
Ένεκα της στοιχειώδους απουσίας οργανώσεων, έχουν τη δύναμη και τη δυνατότητα να
κόβουν και ράβουν στα δικά τους θολά μέτρα και σταθμά, αποφάσεις που αφορούν
θεσμούς και πρόσωπα. Μόνο που η δική τους δύναμη και δυνατότητα αδυνατίζει και
απισχναίνει τον κομματικό φορέα που ειδικά στις επικείμενες εκλογές δίνει την
καθοριστική και ίσως τελευταία πολιτική μάχη.
Το εγχείρημα της ανασύστασης της Σοσιαλδημοκρατίας- ή έστω της Κεντροαριστεράςυπονομεύτηκε
από τη γέννησή του και πλέον το ΠΑΣΟΚ αποτελεί σωματίδιο της μεγάλης
δημοκρατικής παράταξης της οποίας ηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και φυσικά διατυπώνονται ποικίλα και δυσεξήγητα ερωτήματα σχετικά με το λόγο
περαιτέρω ύπαρξης ενός θνησιγενούς πολιτικού φορέα με ποσοστό της τάξης του 5 ή 6
άντε και 7%. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι νέο κόμμα που προσφέρει πολιτική στέγη σε εκφραστές
μιας άλλης-εναλλακτικής άποψης αλλά ένας ακρωτηριασμένος φορέας που επιδιώκει σε
κενό αέρος να πείσει για την ορθότητα των επιλογών του και την ανιδιοτέλεια των λαθών
του.
Δεν έχει παρά ελάχιστους οπαδούς, αλλά πλειάδα πρώην αξιωματούχων και αεί
πραιτόρων που διαφιλονικούν στην τύρβη, να ξαναμπούν δια της τεθλασμένης, στο
παιχνίδι. Και επειδή -χρόνια στο κουρμπέτι- έχουν αφομοιώσει την εκλογική αριθμητική,
ποντάρουν όχι σε αριθμούς αλλά στο μαύρο- κόκκινο. Ότι και να κάτσει, κάποιος εκ των
δυο θα κερδίσει… Εκτός και αν έρθει ο… αστέρας. Αλλά τζόγος είναι. Υπάρχει και το ρίσκο.Γράφω όλα αυτά με αφορμή την «ανώτατη διαδικασία επιλογής υποψηφίου Δημάρχου Δήμου Άρτας». Ανεκδιήγητοι. Αδιάντροποι. Αδιόρθωτοι.
Όσοι συμμετείχαν στη διαδικασία, άλλον εξέλεξαν και όσοι θίγονταν προσωπικά άλλον
τελικά επέλεξαν ως υποψήφιο!
Το παιχνίδι γίνεται ένεκα του εκλογικού νόμου: εάν στην Άρτα το πρώτο κόμμα δεν
ξεπεράσει το 40%, το τρίτο κόμμα εφόσον υπερβεί το 8% πιθανότατα λαμβάνει έδρα.
Αυτό λοιπόν είναι το γέρας για τους πολιτευτές που έστησαν για ακόμη μια φορά τις
υποψηφιότητες. Αγνόησαν τις όποιες αποφάσεις και επέβαλαν λογικές και λύσεις που
βολεύουν τους ίδιους υπονομεύοντας την όποια κομματική αξιοπρέπεια.
Γιατί περί αξιοπρέπειας ο λόγος. Παλαιοί και νέοι πολιτευτές- με το άλλοθι της εμπειρίας
και της αντίληψης- έστησαν αυτό το απίθανο γαϊτανάκι που τσάκισε την όποια ελπίδα
ανάκαμψης, ανανέωσης, αξιοπιστίας, αξιοπρέπειας. Και φυσικά απομάκρυνε όλους όσοι έτειναν αυτί να ακούσουν κάτι καινούργιο, κάτι καθαρό, κάτι διαφορετικό!
Μου λένε πολλοί ότι το άγχος της αποκατάστασης- λες και το ΠΑΣΟΚ είναι ΟΑΕΔ- οδήγησε σε συναλλαγές, συμφωνίες και πρακτικές, βγαλμένες από την βαθειά κατάψυξη της κομματικής διαστροφής.
Ας μείνουν λοιπόν αυτοί μόνοι να κλείσουν το καπάκι της ιστορίας.
Τους αφιερώνω λοιπόν τους στίχους αγαπημένου τραγουδιού του Σαββόπουλου: «Όταν ο κόσμος μας θα καίγεται όταν τα γεφύρια πίσω μας θα κόβονται εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζω τις μέρες τις παλιές…»
Υ.Γ. Έωλος= μπαγιάτικος Του Κώστα Παπαθεοδώρου
πηγη epirusgate.
μονταζ eimailefteros
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου