Γιατί Μαμά;

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ (1871 – 1919, ήταν Εβραία φιλόσοφος, μαρξίστρια πολιτική θεωρητικός και επαναστάτρια που ανήκε στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας και αργότερα στο Ανεξάρτητο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας. 

Ξεκίνησε τη δράση της με την εφημερίδα Η Κόκκινη Σημαία, όπου και συνίδρυσε

το Σπάρτακουσμπουντ (Spartakusbund), μια μαρξιστική επαναστατική ομάδα από την οποία και δημιουργήθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας με το οποίο έλαβε μέρος σε ανεπιτυχή επανάσταση στο Βερολίνο τον Ιανουάριο του 1919. 

Η εξέγερση ξεκίνησε παρά τους ενδοιασμούς της Ρόζας και συνετρίβη από τα απομεινάρια του μοναρχικού στρατού και από ελεύθερες δεξιές πολιτοφυλακές που συλλογικά ονομάζονταν Φράικορπς (Freikorps), οι οποίες εστάλησαν από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση. Η Λούξεμπουργκ και εκατοντάδες άλλοι συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν.

Γ Ι Α Τ Ι   Μ Α Μ Α; 

Τι είναι στο βάθος η αστική νομιμότητα ; Όταν έναν ελεύθερο πολίτη παρά τη θέλησή του και με εξαναγκασμό τον κλείνει ένας άλλος πολίτης σε ένα μέρος στενό και ακατοίκητο κρατώντας τον εκεί μέσα κάμποσο καιρό όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι μια πράξη βίας. 

Μα από τη στιγμή που η πράξη αυτή θα γίνει δυνάμει ενός εντύπου που λέγεται ποινικός νόμος και το μέρος που θα κλειστεί ονομάζεται «Δικαστική Φυλακή», αμέσως αυτή μετατρέπεται σε πράξη ειρηνικής νομιμότητας. 

Αν ένας άνθρωπος εξαναγκαστεί από έναν άλλο, παρά τη θέλησή του να σκοτώνει συστηματικά άλλους ανθρώπους , αυτό είναι πράξη βίας. Αλλά από τη στιγμή που αυτό θα ονομαστεί «στρατιωτική υπηρεσία» με ή χωρίς πληρωμή, ο καλός πολίτης φαντάζεται ότι βρίσκεται σε πλήρη νομιμότητα. 

Αν ένα πρόσωπο παρά τη θέλησή του το στερήσουν άλλοι από ένα μέρος της περιουσίας του ή του εισοδήματός του, κανείς δεν αμφιβάλει ότι αυτό είναι μια πράξη βίας αλλά αν αυτή η ληστεία βαφτιστεί «έμμεση φορολογία», τότε πρόκειται απλώς για εφαρμογή του νόμου. 

Κοντολογίς ότι παρουσιάζεται στα μάτια μας ως αστική νομιμότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά η βία της κυρίαρχης τάξης ανυψωμένη σε επιτακτικό κανόνα. Από τη στιγμή που οι διάφορες πράξεις βίας καθορίστηκαν νομοθετούμενες ως υποχρεωτικοί κανόνες, το πράγμα αντικαθρεφτίζεται από την ανάποδη στο κεφάλι των αστών νομομαθών και των ευκαιριακών αριστερών: η «έννομος τάξις» παρουσιάζεται σαν ένα ανεξάρτητο δημιούργημα της «δικαιοσύνης» και η κρατική βία σαν μια απλή της συνέπεια, σαν μια κύρωση των νόμων. 

Στην πραγματικότητα είναι το αντίθετο: η αστική νομιμότητα (και ο κοινοβουλευτισμός σαν νομιμότητα στο γίγνεσθαι) είναι ίσα – ίσα μια ορισμένη κοινωνική μορφή που παίρνει η πολιτική βία της αστικής τάξης, μια βία που πάλι φυτρώνει στο οικονομικό έδαφος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ 1918 

 Επιμέλεια: Τρύφων Λιώτας

πηγη stontoixo

 μονταζ teo