Καλύτερα Καραγκιόζης παρά μπουμπούκος...

Τι να συστήσει κανείς στους υπερφίαλους «ρήτορες» της φιλογερμανικής και φιλομνημονιακής πτέρυγας; Να τους συστήσει πρώτα να βουτάν τη γλώσσα τους στο μυαλό, πριν μιλήσουν; Μα, αυτή η συμβουλή προϋποθέτει την ύπαρξη μυαλού, κάτι που τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι δεν διαθέτουν

τα εν λόγω άτομα Οι ανελλήνιστοι ρήτορες – οι μπουμπούκοι της πολιτικής και του θεάματος των τηλεπαραθύρων, απερίσκεπτα επέλεξαν τον Καραγκιόζη, προκειμένου να παρομοιάσουν με αυτόν τον πολιτικό τους αντίπαλο, κατά τρόπο υποτιμητικό – εξυβριστικό και κοροϊδευτικό.

Το σφάλμα είναι σφοδρό και μεγάλη η ασέβεια για την τέχνη του ελληνικού θεάτρου σκιών. Διότι εντός του ρητορικού σχήματος τής αλληγορίας κρύβονται έννοιες και ηθικοί κανόνες, που περνούν στο κοινό με τον τρόπο που υπαγορεύει ο ομιλητής. Στη συνέχεια, το κοινό αναπαράγει το μήνυμα λανθασμένα. Έτσι διαιωνίζεται μέσα στην κοινωνία η ανοησία του ρήτορα, μέχρι να εμφανιστεί κάποιος να τη σταματήσει. Η χρήση τού ονόματος του Καραγκιόζη σε θέση υποτιμητικού – κοροϊδευτικού επιθέτου πρέπει να παύσει από όσους δεν ντρέπονται να λέγονται Έλληνες. Διότι ο Καραγκιόζης, ως ζωντανός χαρακτήρας του θεάτρου σκιών, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο διαχρονικός Έλληνας που φωνάζει το όνειρό του αλλά και την πραγματικότητα που βιώνει: «θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε»!

Ο Καραγκιόζης δεν είναι μια κωμική φιγούρα ή ένας γελωτοποιός. Είναι ένας χαρακτήρας τραγικός και σατιρικός συνάμα. Σε δαγκώνει dentibus albis – με λευκά δόντια: το γέλιο του προβληματίζει και πληγώνει, χωρίς ματώνει. Ίσως για αυτόν το λόγο η τάξη των νεόπλουτων ή των ξενολατρών αστών τον εκδικείται με τόση ευκολία και τον υποτιμάει: Δεν αντέχει και δεν του συγχωρεί τη φτώχια, ούτε το ρεμπελιό του, ούτε τη ρέμβη του, ούτε τον αυτοσαρκασμό του, ούτε τα ευφυή του σκώμματα που στοχεύουν το «σαράι» και τον «πολυχρονεμένο πασά».

Κρίνετε το παράπονο του μεγάλου Έλληνα καραγκιοζοπαίχτη: του Ευγένιου Σπαθάρη, για την υποτιμητική χρήση τού ονόματος του Καραγκιόζη (ειδικά από τα πολιτικά άτομα). 
πηγη