Πως ζουν σήμερα οι απόγονοι των ΝΑΖΙ – εγκληματιών;

Μπορεί να μην έζησαν τη φρικαλεότητα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όμως οι αποτρόπαιες πράξεις των προγόνων τους στοιχειώνουν το παρόν αυτών που πλέον φέρουν το όνομά τους και πληρώνουν το τίμημα…

Τα ονόματα των Himmler, Goering, Goeth και Hoess ακόμη προκαλούν ανατριχίλα στο άκουσμά τους για τα εγκλήματα των Ναζί. Όταν ήταν παιδί ο Rainer Hoess του έδειξαν

ένα οικογενειακό ενθύμιο. Θυμάται τη μητέρα του να σηκώνει ένα βαρύ καπάκι που στο κέντρο του είχε χαραγμένη τη σβάστικα και του έδειξε οικογενειακές φωτογραφίες. Ο πατέρας του παιδάκι έπαιζε στον κήπο του πατρικού του σπιτιού με τα αδέρφια του. Αν και το τοπίο φαίνεται ειδυλλιακό, στο βάθος φαίνονται οι θάλαμοι αερίων του Άουσβιτς.

Ο παππούς του Rudolf Hoess (να μην τον μπερδεύουμε με τον αναπληρωτή διοικητή των Ναζί Rudolf Hess), ήταν ο πρώτος διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Ο πατέρας του μεγάλωσε σε μία βίλα που την έχτισαν οι αιχμάλωτοι πολέμου. Ήταν εκεί όπου η γιαγιά του τον συμβούλευε να πλένει καλά τις φράουλες που μάζευε γιατί είχαν πάνω τους τη στάχτη από τους φούρνους από το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο Rainer ακόμη ζει στοιχειωμένος από την πόρτα του κήπου που είδε στις φωτογραφίες… εκείνη που οδηγούσε κατευθείαν στον τόπο μαρτυρίου τόσων ανθρώπων, την «πύλη της κόλασης» όπως την αποκαλεί ο ίδιος.

«Είναι περίεργο να εξηγήσω την ενοχή, ακόμη κι αν δεν υπάρχει λόγος να αισθάνομαι οποιαδήποτε ενοχή. Την κουβαλάω μέσα στο μυαλό μου. Ντρέπομαι φυσικά γι’ αυτό που η οικογένειά μου, ο παππούς μου έκανε σε χιλιάδες άλλες οικογένειες» είπε ο Rainer. Ο πατέρας του ουδέποτε εγκατέλειψε την ιδεολογία με την οποία ανατράφηκε κι έτσι ο Rainer δεν έχει πλέον επαφή μαζί του καθώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ενοχή και την ντροπή της οικογένειάς του.

Για την Katrin Himmler, η συγγραφή ήταν ο τρόπος της να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι ο Heinrich Himmler ήταν μέλος της οικογένειάς της. «Είναι πολύ βαρύ φορτίο να έχεις ένα παρόμοιο μέλος στην οικογένεια, τόσο κοντά του. Είναι κάτι που κρέμεται σαν σκιά από πάνω σου», τόνισε. Ο Himmler, ο «αρχιτέκτονας» του Ολοκαυτώματος, ήταν προπάππους της, ενώ ο παππούς της και τα αδέρφια του ήταν όλα μέλη των Ναζί. Η γυναίκα έγραψε το «Τα αδέρφια Himmler: Μια γερμανική οικογενειακή ιστορία» προσπαθώντας να δώσει μία θετική χροιά στο όνομα των Himmler.

«Έβαλα τα δυνατά μου να απέχω από αυτό και να το αντιμετωπίσω κάνοντας κριτική. Δεν ντρέπομαι πια γι’ αυτήν την επαφή της οικογένειάς μου», πρόσθεσε και συμπλήρωσε ότι οι απόγονοι των εγκλημάτων των Ναζί ζουν ανάμεσα σε δύο άκρα. «Οι περισσότεροι κόβουν οποιαδήποτε επαφή με τους γονείς τους ώστε να ζουν τη ζωή τους και η ιστορία να μην τους καταστρέψει, ενώ από την άλλη πλευρά άλλοι αποφασίζουν να αγαπούν πιστά και ασυμβίβαστα την οικογένειά τους ξεχνώντας όλα τα άσχημα».

Η Katrin νόμιζε ότι είχε ωραία σχέση με τον πατέρα της ώσπου άρχισε να ερευνά το οικογενειακό παρελθόν. Ο πατέρας της δεν το συζητούσε καν. Αντιλήφθηκε πόσο δύσκολο ήταν για εκείνον όταν και η ίδια δεν μπορούσε να αποδεχθεί ότι η ίδια της η γιαγιά ήταν Ναζί κι όσο κι αν την αγαπούσε, όταν ανακάλυψε γράμματα και κατάλαβε ότι είχε επαφές με παλιά μέλη των Ναζί στέλνοντας μάλιστα ένα πακέτο σε καταδικασμένο για θάνατο εγκληματία πολέμου, ένιωσε αηδία.

Η αποκάλυψη ήταν ακόμη πιο βαριά για τη Monika Hertwig. Ήταν ακόμη μωρό όταν ο πατέρας της Amon Goeth δικάστηκε και απαγχονίστηκε επειδή σκότωσε χιλιάδες Εβραίους. Ο Goeth ήταν ο σαδιστής διοικητής του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Plaszow, ενώ η μητέρα της τη μεγάλωσε σαν να μην συνέβη ποτέ κάτι. Μάλιστα, βλέποντας φωτογραφίες του πατέρα της είχε μία γλυκιά εντύπωση. Στην εφηβεία της πλέον ρώτησε τη μητέρα της ποιος ήταν ακριβώς ο πατέρας της και τότε της ομολόγησε ότι εκείνος πρέπει να είχε σκοτώσει… μερικούς Εβραίους. Όταν τη ρώτησε πόσους ακριβώς, η γυναίκα αντέδρασε σαν τρελή και τη χτύπησε μ’ ένα καλώδιο. Όταν πια είδε τη «Λίστα του Σίντλερ» όπου τον πατέρα της υποδυόταν ο Ralph Fiennes, η Monika είπε ότι ένιωσε σαν να τη χτύπησαν.

Η Bettina Goering, ανιψιά του φημολογούμενου διαδόχου του Χίτλερ Herman Goering, ένιωσε ότι έπρεπε να λάβει δραστικά μέτρα για να χειριστεί την οικογενειακή της κληρονομιά. Και η ίδια και ο αδερφός της διάλεξαν να στειρωθούν ώστε να μην γεννήσουν άλλους απογόνους των Goerings! Επειδή μάλιστα έμοιαζε στον θείο της, έφυγε από τη Γερμανία πριν από 30 χρόνια και ζει σ’ ένα τροχόσπιτο στη Σάντα Φε του Νέου Μεξικό.

Αντιθέτως με την Bettina που έφυγε μακριά από την πατρίδα της, ο Rainer Hoess επέλεξε να επισκεφθεί την καρδιά της οικογενειακής ντροπής, το Άουσβιτς. Ως παιδί του είχαν απαγορεύσει στις σχολικές εκδρομές τη συμμετοχή λόγω του επωνύμου του. Πλέον στα 40 του ένιωσε την ανάγκη να αντιμετωπίσει τον τρόμο και τα ψέματα που έζησε τόσα χρόνια στην οικογένειά του. Βλέποντας το σπίτι των παιδικών του αναμνήσεων, λύγισε και συνεχώς αναφωνούσε «τρέλα». Ένας άνδρας που η οικογένειά του είχε βρει φρικτό θάνατο μέσα στους θαλάμους αερίων ζήτησε να του σφίξει το χέρι επειδή βρήκε το θάρρος να επιστρέψει και να αντιμετωπίσει την ντροπή του. «Για πρώτη φορά δεν αισθάνεσαι φόβο ή ντροπή αλλά ευτυχία, χαρά… εσωτερική χαρά».

Πηγή