Ο σπουδαίος Κύπριος φορ έμεινε επτά χρόνια στο
Λιμάνι και προσέφερε. Ένα γκολ του στην Καβάλα έμεινε ιδιαίτερα στις
μνήμες, περίπου χάρισε πρωτάθλημα! Κι ας μην ήτανε της νίκης…
Μέσα στην τυπική του άρνηση, το ερώτημα ήταν απόλυτα ρητορικό: «Μπορεί μία ισοπαλία στην Καβάλα να αξίζει πιο πολύ και από δέκα νίκες;» Αμέ…
Ήταν κι αυτό από της μπάλας τα περίεργα. Τούτη τη φορά (Απρίλης ’73, 22) «ζητούσαν» Ολυμπιακό.
Και… ΠΑΟΚ-Παναχαϊκή 3-5!
Εν περιλήψει, το σκηνικό αυτό: 28η αγωνιστική, έξι πριν απ’ το φινάλε, Ερυθρόλευκοι και ΠΑΟΚ χέρι-χέρι στην κούρσα κορυφής, ισόβαθμοι. Το πρόγραμμα προβλέπει Καβάλα-Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ-Παναχαϊκή. Τύποις, το καλό σενάριο έδειχνε πιο πιθανό για τον Δικέφαλο. Τούμπα… Αμ, δε! Αργά τ’ απόγευμα της Κυριακής, σαν να ‘σκαγε βόμβα νετρονίου: Καβάλα-Ολυμπιακός 1-1, αλλά ΠΑΟΚ-Παναχαϊκή 3-5! Το ιστορικό ματς (με την τόση αντι-ολυμπιακή κουβέντα των… γνωστών και προαιώνιων), με τα τρία γκολ του μεγάλου Δαβουρλή.
Απάντηση στο λεπτό…
Εν πάση περιπτώσει, το εν προκειμένω ζητούμενο αυτό: Ολυμπιακός 76, ΠΑΟΚ 75. Πλεονέκτημα, προβάδισμα. Θα βαστούσε ως το τέλος. Καθιστώντας αυτόματα εκείνο το γκολ του Παμπουλή στο 18’ χιλίων καρατίων. Η Αθλητική Ηχώ της επομένης (φ. 23/4), αφού ανάλωνε ένα σωρό αναφορές στην αντικειμενική αξία του και την υπεροχή του Ολυμπιακού στο ματς («ο Ολυμπιακός πετούσε, αλλά Λιόλιος-Παντελάκος κράτησαν το 1-1», «άφθαστος στην Καβάλα, άξιζε του θριάμβου» κ.λπ.), το περιέγραφε ως εξής: «Ο Ολυμπιακός αντεπετέθη με σφοδρότητα και στο επόμενο λεπτό (σ.σ. οι Αργοναύτες είχαν προηγηθεί μόλις ένα λεπτό νωρίτερα με τον Μαχαιρίδη) κέρδισαν φάουλ. Το κτύπησε ο Δεληκάρης, επί του οποίου έγινε. Η μπάλλα πέρασε και κατέληξε στον Παμπουλή, σε πλάγια όμως θέσι. Ο Παντελάκος φάνηκε διστακτικός να κάνη έξοδο. Την στιγμιαία αυτή αδυναμία του γκολκήπερ της Καβάλας εξεμεταλλεύθη ο κυνηγός του Ολυμπιακού και με ωραία γυριστή κεφαλιά πέρασε την μπάλλα πάνω από τα χέρια του και την έστειλε στα δίχτυα…»
Από τη Λεμεσό…
Ο Παμπουλής… Χαράλαμπο τον βάπτισαν (Χαράλαμπος Παπαδόπουλος), μόνο που στην Κύπρο, την πατρίδα του, τούτο το λένε «Πάμπος». Και το χαϊδευτικό του «Παμπουλής». Εξαιρετικός χαρακτήρας, στο Λιμάνι έμεινε για μια επταετία (1970-1977, τρία Πρωταθλήματα). Κόπιασε στους πρόποδες της μεγάλης ομάδας του Γουλανδρή, ως τη δύσκολη εποχή της ανανέωσης, στην εξώπορτα του επαγγελματισμού. Ο πρώτος Κύπριος, Λεμεσιανός (εκεί επέστρεψε μετά το τέλος της καριέρας του, επιστρέφοντας συχνά στον Πειραιά για ματς των παλαιμάχων), που έκανε πραγματικά καλή καριέρα στην Ελλάδα. Ένα σύντομο cv για τα πρώιμα χρόνια του, συναντάμε στην Ομάδα του ’70 (φ. 28/7), εξ αφορμής της απόκτησής του: «Ακόμη ένας κυνηγός (23 ετών). Αγωνιζόταν στην Α.Ε. Λεμεσού και την περίοδο 1967-68 ανεδείχθη πρώτος σκόρερ του κυπριακού πρωταθλήματος. Είναι μόνιμο στέλεχος της Εθνικής Κύπρου και στοίχισε 400.000 δραχμές. Και για τον Παμπουλή υπάρχουν πολλές ελπίδες να μονιμοποιηθή στην α’ ομάδα του Ολυμπιακού. Σουτάρει με ευχέρεια και με τα δύο πόδια και διαθέτει δυνατή κεφαλιά και καλή ντρίμπλα». Απ’ τις φορές που ο Τύπος δεν έλεγε μεταγραφικές αρλούμπες. Ήταν έτσι ακριβώς…
Μέσα στην τυπική του άρνηση, το ερώτημα ήταν απόλυτα ρητορικό: «Μπορεί μία ισοπαλία στην Καβάλα να αξίζει πιο πολύ και από δέκα νίκες;» Αμέ…
Ήταν κι αυτό από της μπάλας τα περίεργα. Τούτη τη φορά (Απρίλης ’73, 22) «ζητούσαν» Ολυμπιακό.
Και… ΠΑΟΚ-Παναχαϊκή 3-5!
Εν περιλήψει, το σκηνικό αυτό: 28η αγωνιστική, έξι πριν απ’ το φινάλε, Ερυθρόλευκοι και ΠΑΟΚ χέρι-χέρι στην κούρσα κορυφής, ισόβαθμοι. Το πρόγραμμα προβλέπει Καβάλα-Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ-Παναχαϊκή. Τύποις, το καλό σενάριο έδειχνε πιο πιθανό για τον Δικέφαλο. Τούμπα… Αμ, δε! Αργά τ’ απόγευμα της Κυριακής, σαν να ‘σκαγε βόμβα νετρονίου: Καβάλα-Ολυμπιακός 1-1, αλλά ΠΑΟΚ-Παναχαϊκή 3-5! Το ιστορικό ματς (με την τόση αντι-ολυμπιακή κουβέντα των… γνωστών και προαιώνιων), με τα τρία γκολ του μεγάλου Δαβουρλή.
Απάντηση στο λεπτό…
Εν πάση περιπτώσει, το εν προκειμένω ζητούμενο αυτό: Ολυμπιακός 76, ΠΑΟΚ 75. Πλεονέκτημα, προβάδισμα. Θα βαστούσε ως το τέλος. Καθιστώντας αυτόματα εκείνο το γκολ του Παμπουλή στο 18’ χιλίων καρατίων. Η Αθλητική Ηχώ της επομένης (φ. 23/4), αφού ανάλωνε ένα σωρό αναφορές στην αντικειμενική αξία του και την υπεροχή του Ολυμπιακού στο ματς («ο Ολυμπιακός πετούσε, αλλά Λιόλιος-Παντελάκος κράτησαν το 1-1», «άφθαστος στην Καβάλα, άξιζε του θριάμβου» κ.λπ.), το περιέγραφε ως εξής: «Ο Ολυμπιακός αντεπετέθη με σφοδρότητα και στο επόμενο λεπτό (σ.σ. οι Αργοναύτες είχαν προηγηθεί μόλις ένα λεπτό νωρίτερα με τον Μαχαιρίδη) κέρδισαν φάουλ. Το κτύπησε ο Δεληκάρης, επί του οποίου έγινε. Η μπάλλα πέρασε και κατέληξε στον Παμπουλή, σε πλάγια όμως θέσι. Ο Παντελάκος φάνηκε διστακτικός να κάνη έξοδο. Την στιγμιαία αυτή αδυναμία του γκολκήπερ της Καβάλας εξεμεταλλεύθη ο κυνηγός του Ολυμπιακού και με ωραία γυριστή κεφαλιά πέρασε την μπάλλα πάνω από τα χέρια του και την έστειλε στα δίχτυα…»
Από τη Λεμεσό…
Ο Παμπουλής… Χαράλαμπο τον βάπτισαν (Χαράλαμπος Παπαδόπουλος), μόνο που στην Κύπρο, την πατρίδα του, τούτο το λένε «Πάμπος». Και το χαϊδευτικό του «Παμπουλής». Εξαιρετικός χαρακτήρας, στο Λιμάνι έμεινε για μια επταετία (1970-1977, τρία Πρωταθλήματα). Κόπιασε στους πρόποδες της μεγάλης ομάδας του Γουλανδρή, ως τη δύσκολη εποχή της ανανέωσης, στην εξώπορτα του επαγγελματισμού. Ο πρώτος Κύπριος, Λεμεσιανός (εκεί επέστρεψε μετά το τέλος της καριέρας του, επιστρέφοντας συχνά στον Πειραιά για ματς των παλαιμάχων), που έκανε πραγματικά καλή καριέρα στην Ελλάδα. Ένα σύντομο cv για τα πρώιμα χρόνια του, συναντάμε στην Ομάδα του ’70 (φ. 28/7), εξ αφορμής της απόκτησής του: «Ακόμη ένας κυνηγός (23 ετών). Αγωνιζόταν στην Α.Ε. Λεμεσού και την περίοδο 1967-68 ανεδείχθη πρώτος σκόρερ του κυπριακού πρωταθλήματος. Είναι μόνιμο στέλεχος της Εθνικής Κύπρου και στοίχισε 400.000 δραχμές. Και για τον Παμπουλή υπάρχουν πολλές ελπίδες να μονιμοποιηθή στην α’ ομάδα του Ολυμπιακού. Σουτάρει με ευχέρεια και με τα δύο πόδια και διαθέτει δυνατή κεφαλιά και καλή ντρίμπλα». Απ’ τις φορές που ο Τύπος δεν έλεγε μεταγραφικές αρλούμπες. Ήταν έτσι ακριβώς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου